باب سى و هفتم در بيان رواياتيكه دلالت دارند بر اينكه حضرت امام حسين عليه السلام سيد الشهداء مى باشند

الباب السابع و الثلاثون ماروى ان الحسين عليه السلام سيد الشهداء

متن :
حدثنى محمد بن جعفر الرزاز، عن محمد بن الحسين ، محمد بن اسماعيل ، عن حنان قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : زورو الحسين عليه السلام و لا تجفوه ، فانه سيد شباب اهل الجنة من الخلق و سيد الشهداء. 
 

باب سى و هفتم در بيان رواياتيكه دلالت دارند بر اينكه حضرت امام حسين عليه السلام سيد الشهداء مى باشند

ترجمه :
(حديث اول )
محمد بن جعفر رزاز، از محمد بن الحسين ، از محمد بن اسماعيل ، از حنان نقل كرده كه وى گفت : حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
حضرت امام حسين عليه السلام را زيارت كرده و به آن جناب جفاء نكنيد زيرا آن وجود مبارك سرور جوانان بهشت و آقا و سيد الشهداء مى باشند.
متن :
حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله ، عن احمد بن محمد ابن عيسى ، عن العباس بن معروف ، عن حماد بن عيسى ، عن ربعى بن عبد الله قال : قلت لابى عبد الله عليه السلام بالمدينة : اين قبور الشهداء؟ فقال : اليس افضل الشهداء عندكم ، والذى نفسى بيده ان حوله اربعة آلاف ملك شعثا غبرا يبكونه الى يوم القيمة . 
 
ترجمه :
(حديث دوم )
پدرم رحمة الله عليه ، از سعد بن عبد الله ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از عباس بن معروف ، از حماد بن عيسى از ربعى بن عبد الله نقل كرده كه وى گفت : محضر ابو عبد الله عليه السلام در مدينه عرض كردم : قبور شهداء كجاست ؟
حضرت فرمودند:
آيا افضل و برترين شهداء نزد شما نيست ؟ قسم به كسى كه جانم در دست او است اطراف آن حضرت چهار هزار فرشته كه جملگى ژوليده و اندوهگين و گرفته مى باشند حضور داشته و پيوسته تا روز قيامت براى آن حضرت گريه مى كنند.
متن :
حدثنى ابو العباس الرزاز، عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، عن ابى داود المسترق ، عن ام سيد الاحمسية قال : كنت عند ابى عبد الله عليه السلام و قد بعثت من يكترى لى حمارا الى قبور الشهداء فقل : ما يمنعك من زيارة سيد الشهداء قالت ، قلت : و من هو؟ قال الحسين عليه السلام ، قالت : قلت : و ما لمن زاره ؟ قال : حجة و عمرة مبرورة و من الخير كذا وكذا و كذا ثلاث مرات بيده . 
 
ترجمه :
(حديث سوم )
ترجمه :
ابوالعباس رزاز، از محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، از ابى داود المسترق ، ازام سعيد احمسيه وى مى گويد:
محضر مبارك حضرت ابو عبد الله عليه السلام بودم و كسى را فرستاده بودم كه دراز گوشى را كرايه كند و من را به قبور شهداء ببرد.
امام عليه السلام فرمودند:
چه چيز تو را باز داشت از زيارت حضرت سيد الشهداء.
ام سعيد عرض كرد: ثواب كسى كه آن حضرت را زيارت كند چيست ؟
حضرت فرمودند:
حج و عمره قبول شده و از اعمال خير فلان و فلان و فلان (حضرت بادست مبارك سه مرتبه اين عبارت را تفهيم فرمودند).
متن :
و عنه ، عن محمد بن الحسين ، عن الحكم بن مسكين ، عن ام سعيد الاحمسية قالت : جئت الى ابى عبد الله عليه السلام فدخلت عليه ، فجاءت الجارية فقالت : قد جئتك بالدابة ؛ فقال لى : ياام سعيداى شى ء هذه الدابة ؛ اين تبغين تذهبين ؟ قالت : قلت : ازور قبور الشهداء، قال : اخرى ذلك اليوم ، ما اعجبكم يا اهل العراق ؛ تاتون الشهداء من سفر بعيد و تتركون سيد الشهداء لا تاتونه ؟!قالت : قلت له : من سيد الشهداء؟ فقال الحسين بن على عليه السلام قالت : قلت : انى امراة ، فقال لا باس لمن كان مثلك ان تذهب اليه و تزوره ، قالت :اى شى ء لنا فى زيارته ؟ قال : تعدل حجة عمرة و اعتكاف شهرين فى المسجد الحرام و صيامها، و خيرها كذا و كذا، قالت : بسط يده و ضمها ضما ثلاث مرات .
 
ترجمه :
(حديث چهارم )
ابو العباس رزاز، از محمد بن الحسين ، از حكم بن مسكين ، از ام سعيد احمسيه ، وى مى گويد:
رفتم محضر مبارك حضرت ابى عبد الله عليه السلام و بر آن جناب داخل شدم پس كنيزم آمد و اظهار كرد كه اسب را برايت آورده و آماده كرده ام .
امام عليه السلام به من فرمودند:
اين اسب چيست كجا را اختيار كرده اى كه بروى ؟
عرض كردم : به زيارت قبور شهداء مى روم .
حضرت فرمودند: امروز را به تاخير بيانداز، از شما اهل عراق متعجبم كه راه دورى را طى كرده و به زيارت قبور شهداء مى رويد ولى سيد الشهداء را ترك كرده و به زيارتش ‍ نمى رويد؟!
عرض كردم : سيد الشهداء كيست ؟
حضرت فرمودند: سيد الشهداء حضرت حسين بن على عليه السلام مى باشد.
عرض كردم : من زن هستم .
امام عليه السلام فرمودند: كسى كه مثل شما باشد اشكالى ندارد به آنجا رفته و آن حضرت را زيارت كند.
عرض كردم : در زيارت ما چه ثواب و اجرى هست ؟
حضرت فرمودند: زيارت شما معادل با يك حج و يك عمره و اعتكاف دو ماه در مسجد الحرام و روزه آن بوده و بهتر از آن كذا و كذا. ام سعيد مى گويد: حضرت سه مرتبه دست هاى مبارك را باز كرده و بستند.
متن :
حدثنى ابى ؛ حدثنى ابى ؛ و على بن الحسين ، و محمد بن الحسن رحمهم الله عن سعد بن عبد الله ، عن الحسن بن على بن عبد الله بن المغيرة ، عن العباس بن عامر، عن احمد بن رزق ، الغمشانى ، عن ام سعيد الاحمسيُة قالت : دخلت المدينة فاكتريت حمارا على ان اطوف على قبور الشهداء فقلت لابد ابدء بابن رسول الله صلى الله عليه و آله فادخل عليه ، فابطات على المكارى قليلا، فهتف بى ت فقال لى ابو عبد الله عليه السلام : ما هذا ياام سعيد؟ قلت له : جعلت فداك تكاريت حمارا لازور على قبور الشهداء قال : افلا اخبرك بسيد الشهداء؟! قلت : بلى ، قال : الحسين بن على عليه السلام ، قلت : و انه لسيد الشهداء؟! قال : نعم ، قلت : فما لمن زاره ؟ قال : حجة و عمرة و من الخير هكذا و هكذا.
 
ترجمه :
(حديث پنجم )
پدرم و على بن الحسين و محمد بن الحسن رحمة الله عليهم ، از سعد بن عبد الله ، از حسن بن على بن عبد الله بن مغيره از عباس بن عامر، از احمد بن رزق الغمشانى از ام سعيد احمسية نقل كرده اند كه وى گفت :
داخل مدينه شدم و دراز گوشى را كرايه كرده تا قبور شهداء را زيارت كنم ،
با خود گفتم :
چاره اى نيست از اينكه ابتداء پسر رسول خدا صلى الله عليه و آله را زيارت كرده بعدا به زيارت اهل قبور بروم پس بر آن جناب داخل شدم و چون توقف و ماندم نزد آن جناب اندكى طول كشيد كمى مكارى معطل شد لذا فرياد زد و من را صدا نمود .
حضرت ابو عبد الله عليه السلام به من فرمودند:
اى ام سعيد اين شخص كيست ؟
عرض كردم : فدايت شوم درازگوشى را كرايه كرده ام تا به زيارت قبور شهداء بروم .
حضرت فرمودند: آيا به تو از سيد الشهداء خبر ندهم ؟!
عرض كردم : چرا.
فرمودند: سيد الشهداء حضرت حسين بن على عليه السلام است .
عرض كردم : آن حضرت سيد الشهداء مى باشند؟!
حضرت فرمودند: بلى .
عرض كردم : ثواب و اجر كسى كه حضرت را زيارت كند چيست ؟
فرمود:
يك حج و يك عمره و از اعمال خير هكذا و هكذا (فلان مقدار و فلان مقدار).
متن :
حدثنى ابى ؛ و محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى جميعا، عن عبد الله بن جعفر الحميرى ، عن احمد بن ابى عبد الله البرقى ، عن ابيه ، عن عبد الله بن قاسم الحارثى ، عن عبد الله بن سنان ، عن ام سعيد الاحمسية ، قالت : دخلت المدينة فاكتريت البغل لازور عليه قبور الشهداء، قالت : قلت : ما احد احق ان ابدء به من جعفر بن محمد عليه السلام قالت : فدخلت عليه فابطات فصاح بى المكارى حبستينا عافاك الله ، فقال لى ابو عبد الله : كان انسانا يستعجلك يا ام سعيد، قلت : نعم جعلت فداك ، انى اكتريت بغلا لازور عليه قبور الشهداء فقلت : ما آتى احد احق من جعفر ابن محمد عليه السلام قالت : فقال : ياام سعيد فما يمنعك من ان تاتى قبر سيد الشهداء؟! قالت : فطمعت ان يدلنى على قبر على بن ابى طالب عليه السلام فقلت : بابى انت و امى و من سيد الشهداء؟ قال : الحسين ، ابن فاطمة عليه السلام ، يا ام سعيد من اتاه ببصيرة و رغبة فيه كان له حجة و عمرة مبرورة و كان له من الفضل هكذا و هكذا. 
 
ترجمه :
(حديث ششم )
پدرم و محمد بن عبد الله بن جعفر حميرى جملگى از عبد الله بن جعفر حميرى ، از احمد بن ابى عبد الله برقى ، از پدرش ، از عبد الله بن قاسم حارثى ، از عبد الله بن سنان از ام سعيد احمسيه نقل كرده اند كه وى گفت :
داخل مدينه شده پس قاطرى كرايه كردم تا بر آن سوار شده و به زيارت قبور شهداء روم .
وى مى گويد: پيش خود گفتم : احدى شايسته تر از جعفر بن محمد عليه السلام به اين نست كه ابتداء زيارتش كرده و سپس به زيارت اهل قبور بروم لذا بر آن جناب داخل شدم پس ‍ چون توقف و ماندم نزد آن حضرت طول كشيد مكارى فرياد زد و گفت : خدا سلامتت بدارد، ما را اينجا حبس كردى و نگاه داشتى !
حضرت ابو عبد الله عليه السلام به من فرمودند:
گويا اى ام سعيد كسى انتظار تو را مى كشد؟
عرض كردم : بلى فدايت شوم ، من قاطرى را كرايه كرده تا بر آن سوار شده و به زيارت قبور شهداء روم منتهى به خودم گفتم : ابتداء نزد كسى شايسته تر از جعفر محمد عليه السلام نمى روم . ام سعيد مى گويد: امام عليه السلام فرمودند:
اى ام سعيد: چه چيز تو را بازداشت از زيارت قبر حضرت سيد الشهداء؟ ام سعيد مى گويد: انتظار داشتم آن حضرت من را بر قبر على بن ابى طالب عليه السلام راهنمائى كنند، پس ‍ محضرشان عرض كردم : پدر و مادرم فدايت باد سيد الشهداء كيست ؟
حضرت فرمودند:
حسين بن فاطمه عليه السلام ،اى ام سعيد كسى كه با بصيرت و رغبت و ميل به زيارتش رود براى او يك حج و يك عمره قبول شده منظور مى كنند و فلان و فلان فضيلت برايش ‍ مى باشد.
متن :
حدثنى محمد بن جعفر الرزاز، عن خاله محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، عن محمد بن اسمعيل عمن حدثه عن على بن ابى حمزة ، عن الحسين بن ابى العلاء و ابى المغرا؛ و عاصم بن حميد الحناط جماعتهم ، عن ابى بصير، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : ما من شهيد الا و يحب ان يكون مع الحسين عليه السلام حتى يدخلون الجنه معه .
 
ترجمه :
(حديث هفتم )
محمد بن جعفر رزاز از دائى خود محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، از محمد بن اسماعيل ، از كسيكه براى او حديث نقل كرده ، از على بن ابى حمزه از حسين بن ابى العلاء و ابى المغرا و عاصم بن حميد حناط جملگى از ابى بصير و او از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:
نيست شهيدى مگر آنكه دوست دارد كه با حضرت امام حسين عليه السلام بوده تا در معيت آن جناب داخل بهشت شوند.