باب هفدهم سخن جبرئيل با رسول خدا صلى الله عليه و آله و اينكه امت بعد از شما حسين عليه السلام را مى كشند و نشان دادن سرزمينى را كه امام مظولم عليه السلام در آن ك

الباب السابع عشر قول جبرئيل لرسول الله صلى الله عليه و آله ان الحسين تقتله امتك من بعدك ، و اراه التربة التى يقتل عليها 

متن :

حدثنى ابى رحمه الله تعالى قال : حدثنى سعد بن عبد الله بن ابى خلف ، عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن الحسين بن سعيد، عن النضر بن سويد، عن يحيى الحلبى ، عن هارون بن خارجة ، عن ابى بصير، عن ابى عبد الله عليه السلام (قال : ان جبرئيل اتى رسول الله صلى الله عليه و آله و الحسين يلعب بين يديه فاخبره ان امته ستقتله ، قال : فجزع رسول الله صلى الله عليه و آله فقال : الا اريك التربة التى يقتل فيها؟ قال : فخسف ما بين مجلس رسول الله الى المكان الذى قتل (فيه الحسين عليه السلام ) حتى التقت القطعتان ، فاخذ منها دحيت فى اسرع من طرفة عين ، فخرج و هو يقول : طوبى لك من تربة ، و طوبى لمن يقتل حولك ، قال : و كذلك صنع صاحب سليمان تكلم باسم الله العظم فخسف ما بين سرير سليمان و بين العرش من سهولةُ الارض و حزونتها حتى التقت القطعتان فاجتر العرش ، قال سليمان : يخيل الى انه خرج من تحت سريرى ، قال : و دحيت فى اسرع من طرفة .

 

باب هفدهم سخن جبرئيل با رسول خدا صلى الله عليه و آله و اينكه امت بعد از شما حسين عليه السلام را مى كشند و نشان دادن سرزمينى را كه امام مظولم عليه السلام در آن كشته مى شود به رسول خدا صلى الله عليه و آله 

ترجمه :

(حديث اول )

پدرم رحمة الله عليه مى گويد:

سعد بن عبد الله بن ابى خلف از احمد بن محمد بن عيسى ، از حسين بن سعيد، از نضر بن سويد، از يحيى بن حلبى ، از هارون بن خارجه ، از ابى بصير، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند جبرئيل عليه السلام نزد پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله آمد در حالى كه امام حسين عليه السلام در مقابل آن حضرت بازى مى كرد پس ‍ به رسول خدا صلى الله عليه و آله خبر داد كه عنقريب امت شما حسين را خواهند كشند.

امام صادق عليه السلام مى فرمايند:

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله از اين خبر به جزع و ناله آمدند.

جبرئيل عليه السلام محضر مباركش عرضه داشت :

مايل هستيد سرزمينى كه حسين عليه السلام در آن كشته مى شود به شما نشان دهم ؟

امام صادق عليه السلام مى فرمايد:

در اين هنگام فاصله بين مكان رسول خدا صلى الله عليه و آله و جائى كه حضرت سيد الشهداء عليه السلام در آن كشته شدند فرو رفته بطورى كه دو مكان مزبور با هم ملاقات كرده سپس حضرت مقدارى از تربت و خاك آن مكان را برداشتعند و سريع تر از چشم به هم زدن زمين گسترده شد پس جناب رسو لخدا صلى الله عليه و آله از آن كان خارج شده در حالى كه مى فرمودند: خوشا به تو از خاكى كه دارى ، خوشا به حال كسى كه در اطراف و حوالى تو كشته مى شود.

امام صادق عليه السلام مى فرمايند:

صاحب و وزير سليمان نيز چنين كرد يعنى به كمك اسم اعظم بارى تعالى در زمين خسف پدريد آورد و بين تخت سليمان عليه السلام و عرش فرو رفت و تمام پستى و بلندى هاى آن پائين رفت به طورى كه اين دو قطع از زمين (جاى تخت و عرض ) با هم ملاقى شدند پس عرش چنان كشيده شد كه تصور نمودم از زير تخت من خارج گشت .

امام صادق عليه السلام مى فرمايند:

سريع تر از چشم به هم زدن زمين گسترده شد.

متن :

و حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله عن محمد بن عبد الحميد العطار، عن ابى جميلة المفضل بن صالح ، عن ابى اسامة زيد الشحام ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : نعى جبرئيل عليه السلام الحسين الى رسول الله صلى الله عليه و آله فى بيت ام سلمة ، فدخل عليه الحسين عليه السلام و جبرئيل عنده فقال : ان هذا تقته امتك ، فقال رسول الله صلى الله عليه و آله : ارنى من التربة التى يسفك فيها دمه ، فتناول جبرئيل عليه السلام قبضة من تلك التربة فاذا هى تربة حمراء. 

 

ترجمه :

(حديث دوم )

پدرم رحمة الله عليه از سعد بن عبد الله ، از محمد بن عبد الحميد عطار، از ابى جميلة مفضل بن صالح از ابى اسامه زيد شحام ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل نموده كه حضرت فرمودند:

جبرئيل عليه السلام در خانه ام سلمه خبر شهادت حضرت امام حسين عليه السلام را به رسول خدا صلى الله عليه و آله داد و شرح آن چنين است :

حضرت امام حسين عليه السلام در خانه ام سلمه بر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وارد شد در حالى كه جبرئيل عليه السلام درمحضر رسول خدا صلى الله عليه و آله بود، جبرئيل عرضه داشت : امت شما اين (امام حسين عليه السلام ) را خواهند كشت .

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند:

از آن خاكى كه خون او در آن مى ريزد مقدارى را به من نشان بده .

جبرئيل ع يك مشت از آن را برداشت و وقتى به آن حضرت خواست نشان دهد خاك قرمز گرديد.

متن :

حدثنى ابى رحمه الله تعالى عن سعد،: على بن اسماعيل بن عيسى و محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ؛ و اراهيم بن هاشم ، عن عثمان ابن عيسى ، عن سماعة بن مهران ، عن ابى عبد الله عليه السلام مثله و زاد فيه : (فلم تزل عند اما سلمة حتى ما) رحمها الله . 

 

ترجمه :

(حديث سوم )

پدرم رحمة الله عليه از سعد از على بن اسماعيل بن عيسى و محمد بن الحسين بن ابى الخطاب و ابراهيم بن هاشم ، از عثمان بن عيسى ، از سماعة بن مهران ، از مولانان ابى عبد الله عليه السلام حديثى مثل حديث گذشته را نقل كرده منتهى در آن اين فقره را افزوده :

اين تربت پيوسته نزدام سلمه بود تا از دنيا رفت رحمة الله عليها.

متن :

4 حدثنى ابى رحمه الله عن سعد ابن عبد الله ، عن محمد بن الوليد الخزاز، عن حماد بن عثمان ، عن عبد الملك بناعين ، قال : سمعت ابا عبد الله عليه السلام يقول : ان رسول الله صلى الله عليه و آله كان فى بيت ام سلمة و عنده جبرئيل عليه السلام ، فدخل عليه الحسين عليه السلام ، فقال له جبرئيل : ان امتك تقتل ابنك هذا، الا اريك من تربة الارض التى يقتل فيها؟ فقال رسول الله صلى الله عليه و آله : نعم ، فاهوى جبرئيل عليه السلام بيده و قبض قبضة منها فاراها النبى صلى الله عليه و آله . 

 

ترجمه :

(حديث چهارم )

پدرم رحمة الله عليه از سعد بن عبد الله و او از محمد بن وليد خزاز و او از حماد بن عثمان و او از عبد الملك بن اعين نقل كرده كه گفت :

از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمودند:

رسول خدا صلى الله عليه و آله در خانه ام سلمه بودند و جبرئيل عليه السلام در محضر آن حضرت حضور داشت پس حضرت حسين عليه السلام داخل شد، جبرئيل عليه السلام عرضه داشت :

امت شما فرزندت حسين را خواهند كشت ، آيا از خاك زمينى كه او را روى آن مى كشند به شما مقدارى را نشان بدهم .

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: بلى .

پس جبرئيل دستش را دراز نمود و مشتى از آن خاك را برداشت و سپس به رسول خدا صلى الله عليه و آله نشانش داد.

متن :

حدثنى محمد بن جعفر القرشى الرزاز، عن محمد بن الحسين ، عن محمد بن سنان ، عن هارون بن خارجة ، عن ابى بصير عن ابى عبد الله عليه السلام قال : سمعته يقول : بينما الحسين بن على عليه السلام عند رسول الله صلى الله عليه و آله اذ اتاه جبرئيل عليه السلام فقال : يا محمد اتحبه ؟ قال : نعم ، فقال : اما ان امتك ستقتله ، قال : فحزن رسول الله صلى الله عليه و آله حزنا شديدا، فقال له جبرئيل : يا رسول الله اتريد ان اريك التربة التى يقتل فيها؟ فقال : نعم ، فخسف ما بين مجلس رسول الله صلى الله عليه و آله الى كربلاء حتى التقت القطعتان هكذا ثم جمع بين السبابتين ثم تناول بجناحه من التربة و ناولها رسول الله صلى الله عليه و آله ثم رجعت اسرع من طرفة عين .

فقال رسول الله صلى الله عليه و آله : طوبى لك من تربة ، و طوبى لمن يقتل فيك . 

 

ترجمه :

(حديث پنجم )

محمد بن جعفر قريشى رزاز از محمد بن حسين ، از محمد بن سنان از هارون بن خارجه ، از ابى بصير، از حضرت ابى عبد اله عليه السلام نقل كرده وى مى گويد:

شنيدم از حضرت امام صادق عليه السلام كه مى فرمودند:

هنگامى كه حضرت حسين بن على عليه السلام نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله بودند جبرئيل بر رسول خدا صلى الله عليه و آله داخل گشت و عرضه داشت : اى محمد صلى الله عليه و آله آيا وى را دوست مى دارى .

حضرت فرمودند: بلى .

عرض كرد: اين حتمى است كه امت شما عنقريب او را خواهند كشت .

امام صادق عليه السلام فرمودند:

رسول خدا صلى الله عليه و آله شديدا محزون و غمگين شدند.

پس جبرئيل عليه السلام عرضه داشت : يا رسول الله صلى الله عليه و آله آيا مى خواهى تربت و خاكى كه وى روى آن كشته مى شود را ببينى ؟

حضرت فرمودند: بلى .

پس فاصله بين مجلس رسول خدا صلى الله عليه و آله و كربلا فرو رفت به طورى كه اين قطعه با هم متصل شد به اين نحو (سپس امام صادق عليه السلام براى تصوير كردن اتصال دو قطعه زمين دو انگشت سبابه دست ها را به هم متصل فرمودند).

پس از آن جبرئيل با بالش مقدارى از تربت كربلا را برداشت و رسول خدا صلى الله عليه و آله آن را از وى گرفتند سپس جبرئيل به كمتر از چشم به هم زدن برگشت .

و بعد از آن رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند:

چه خوش تربتى هستى و چه خوش كسى است كه در تو كشته مى شود.

متن :

حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله ، عن احمد بن محمد ابن عيسى ، عن الحسن بن على الوشاء عن احمد بن عائد، عن ابى خديجة سالم بن مكرم الجمال ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : لما ولدت فاطمة الحسين عليه السلام جاء جبرئيل الى رسول الله صلى الله عليه و آله فقال له ، ان امتك تقتل الحسين عليه السلام من بعدك ثم قال الا اريك من تربته فضرب بجناحه فاخرج من تربة كربلاء و اراها اياه ثم قال هذه التربة التى يقتل عليها. 

 

ترجمه :

(حديث ششم )

پدرم عليه الرحمه از سعد بن عبد اله و او از احمد بن محمد بن عيسى و او از حسن بن على وساء و او از حمد بن عائة و او از ابى خديجة بن مكرم جمال و او از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده كه آن حضرت فرمودند:

زمانى كه حضرت حسين عليه السلام از فاطمه سلام الله عليها متولد شد جبرئيل عليه السلام محضر مبارك رسول خدا صلى الله عليه و آله مشرف شد و عرض كرد:

امت شما حسين عليه السلام را بعد از شما مى كشند سپس اظهار داشت :

آيا تربت او را به شما نشان دهم ؟!

پس بال زد و مقدارى از خاك كربلا را برداشت و آن را به رسول خدا صلى الله عليه و آله نشان داده سپس گفت :

اين تربتى است كه حسين عليه السلام روى آن كشته مى شود.

متن :

حدثنى ابى ، عن الحسين بن على الزعفرانى ، قال : حدثنى محمد بن عمرو الاسلمى ، قال : حدثنى عمرو بن عبد الله بن عنبسة عن محمد بن عبد الله بن عمرو، عن ابيه ، عن ابن عباس قال : الملك الذى جاء الى محمد صلى الله عليه و آله يخبره بقتل الحسين عليه السلام كان جبرئيل عليه السلام الروح الامين منشور الاجنحة باكيا صارخا قد حمل من تربة الحسين عليه السلام و هى تفوح كالمسك فقال رسول الله صلى الله عليه و آله و تفلح امة تقتل فرخى او قال فرخ ابنتى فقا جبرئيل يضربها الله بالاختلاف فتختلف قلوبهم . 

 

ترجمه :

(حديث هفتم )

پدرم از حسين بن على زعفرانى نقل نمود كه وى گفت :

محمد بن عمرو اسلمى برايم نقل كرده كه عمرو بن عبد الله بن عنبسه ، از محمد بن عبد الله بن عمرو از پدرش ، از ابن عباس نقل نمود كه وى گفت :

فرشته اى كه محضر مبارك رسول خدا صلى الله عليه و آله مشرف شد و به آن جناب از شهادت حضرت امام حسين عليه السلام خبر داد جبرئيل روح الامين بود در حالى كه بال هايش را باز كرده و مى گريست و فرياد مى نمود مقدارى از تربت حضرت سيد الشهداء عليه السلام را كه همچون مشك بويش منتشر بود با خود حمل مى كرد.

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند:

آيا امتى كه جوجه من را مى كشند رستگار خواهند شد؟

يا فرمودند:

آيا امتى كه جوجه من را مى كشند رستگار خواهند شد؟

يا فرمودند:

آيا امتى كه جوجه دختر من را مى كشند رستگار مى گردند؟

جبرئيل عرض كرد:

خداوند متعال آنها را از هم پراكنده نموده و سپس دل هايشان نياز با هم نبوده و همواره بينشان اختلاف مى باشد.

متن :

حدثنى الناقد ابوالحسين احمد بن عبد الله بن على ، قال : حدثنى جعفر بن سليمان ، عن ابيه ، عن عبد الرحمن الغنوى ، عن سليمان ، قال : و هل بقى فى السموات ملك لم ينزل الى رسول الله صلى الله عليه و آله يعزيه بولده الحسين عليه السلام و يخبره بثواب الله اياه و يحمل اليه تربته مصروعا عليها مذبوحا مقتولا جريحا طريحا مخذولا فقال رسول الله صلى الله عليه و آله اللهم الخذل من خذله و اقتل من قتله و اذبح من ذبحه و لا تمتعه بما طلب قال عبد الرحمن فو الله لقد عوجل الملعون يزيد و لم يتمتع بعد قتله بما طلب و لذ اخذ، بات سكرانا و اصبح ميتا متغيرا، كانه مطلى بقار، اخذ على اسف و ما بقى احد ممن تابعه على قتله او كان فى محاربته الا اصابه جنون او جذام او برص و صار ذلك وارثة فى نسلهم لعنهم الله . 

ترجمه :

(حديث هشتم )

ناقد ابوالحسن احمد بن عبد الله بن على مى گويد:

جعفر بن سليمان ، از پدرش و او از عبد الرحمن غنوى و او از سليمان نقل كرده كه وى گفت :

آيا در آسمانها فرشته اى ماند كه به رسول خدا صلى الله عليه و آله نازل نشود و به آن جناب راجع به شهادت فرزندش حضرت امام حسين عليه السلام تسليت نگويد و از ثواب دادن حقتعالى به او وى را با خبر نكند و از تربت آن شهيد در حالى كه آن جناب به روى آن با سر بريده و كشته شده و با بدنى پر از جراحت و بدون يار و ياور افتاده به نزد رسول خدا حمل ننمايد؟

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند:

بار خدايا كسانى كه او را يارى نكردند يارى مكن و آنانكه او را كشتند بكش و آنها كه او را سر بريدند سرشان را ببر و از آنچه طالب هستند بهره مند مساز.

عبدالرحمن مى گويد:

به خدا قسم يزيد ملعون مهلت نيافت و پس از كشتن آن جناب آنچه را كه طالب بود نيافت و از آن بهره من نشد، شب با حالتى مست و خارج از حال طبيعى خوابيد و صبح كرد در حالى كه مرده اى بود متغير گويا او را قير اندود كرده اند، با حالتى غمگين و حسرت و حزن مرد و احدى از آنانكه در كشتن سيد الشهداء سلام الله عليه از او تبعيت كرده يا در محاربه و جنگ با آن سرور مقابل شدند باقى نماندند مگر آنكه يا مبتلا به ديوانگى و يا جذام و يا برص گرديدند و اين امراض در نسل ايشان به ارث باقى ماند خداوند همه آنها را لعن و از رحمت واسعه اش دور نمايد.

متن :

حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله ، عن احمد بن محمد، عن احمد بن محمد بن ابى نصر، عن عبد الكريم بن عمرو، عن المعلى بن خنيس ، (قال : كان رسول الله صلى الله عليه و آله اصبح صباحا فراته فاطمه باكيا حزينا، فقالت : مالك يا رسول الله ؟ فابى ان يخبرها، فقالت : لا اكل و لا اشرب حتى تخبرنى ، فقال : ان جبرئيل عليه السلام اتانى بالتربة التى يقتل عليها غلام لم يحمل به بعد و لم تكن تحمل بالحسين عليه السلام و هذه تربته ).

حدثنى عبيد الله بن الفضل بن محمد بن هلال ، قال : حدثنى محمد بن عميرة الاسلمى ، قال : حدثنى عمرو بن عبد الله بن عنبسة ، عن محمد بن عبد الله بن عمر؛ عن ابيه ، عن ابن عباس و ذكر الحديث مثل حديث ابى عبد الله الزعفرانى سواء . و حدثنى عبيد الله بن الفضل قال : حدثنى جعفر بن سليمان ، عن ابيه ، عن عبد الرحمن الغنوى ، عن سليمان و ذكر مثل حديث ابى الحسين الناقد سواء. 

 

ترجمه :

(حديث نهم )

پدرم رحمة الله عليه ، از سعد بن عبد الله ، از احمدبن محمد، از احمد بن محمد بن ابى نصر، از عبد الكريم بن عمرو، از معلى بن خنيس نقل كرده كه وى گفت :

در صبح روزى حضرت فاطمه عليه السلام رسول خدا صلى الله عليه و آله را گريان و محزون ديده پس عرضه داشت :اى رسول خدا شما را چه مى شود؟

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله از خبر دادن به ايشان امتناع نمودند.

حضرت فاطمه عليه السلام عرض كرد: نه غذا خورده و نه آب مى آشامم تا به من خبر دهيد.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: جبرئيل خاكى را برايم آورده كه بر روى آن جوانى كه هنوز مادرش به او باردار نشده كشته خواهد شد و اين همان تربت و خاك است (اين واقعه زمانى بود كه هنوز حضرت فاطمه عليه السلام به حسين عليه السلام باردار نشده بودند).

عبدى الله بن فضل بن محمد بن هلال مى گويد:

محمد بن عميره اسلمى برايم نقل نمود، وى گفت : عمرو بن عبد الله بن عنبسه ، از محمد بن عبد الله بن عمرو، از پدرش و او از ابن عباس نقل كرده كه وى حديث را نظير حديث ابى عبد الله زعفرانى (حديث هفتم همين باب ) نقل نموده :

و عبيد الله بن فضل برايم نقل نمود، وى گفت : جعفر بن سليمان ، از پدرش ، از عبد الرحمن غنوى ، از سليمان نقل كرد كه وى حديث را نظير حديث ابى الحسين الناقد (حديث هشتم ) حكايت نمود.