پ- 1- ابى عبيده حذاء گويد: در دوران امام باقر هنگامى كه وفات كرد ما شيعه چون گله بىچوپان سر گردان بوديم و به سالم بن ابى حفصه (زيدى متعصب بود كه امام صادق او را لعن و تكفير كرد) بر خورديم، او به من گفت: اى ابى عبيده امامت كيست؟
گفتم: امامان من آل محمدند، گفت هلاكى و هلاك مىكنى، آيا من و تو از امام باقر (ع) نشنيديم كه مىفرمود: هر كه بميرد و بالاى سرش امامى نباشد به مردن جاهليت مرده است.
گفتم: آرى به جان خودم و من خودم در حدود سه روز پيش از اين خدمت امام صادق رفته بودم و معرفت آن حضرت به امامت به من روزى شده بود از طرف خدا، و من به امام صادق (ع) گزارش دادم كه سالم به من چنين و چنان گفت فرمود: اى ابا عبيده امامى از ما نميرد تا به جاى خود گذارد كسى كه مانند او كار كند و به روش او برود و بدان چه او مردم را مىخواند بخواند اى ابا عبيده به راستى مطلب اين است كه آنچه به داود (ع) داده شد جلو
گير نشد از آنچه به سليمان دادند.
سپس فرمود: اى ابا عبيده چون قائم آل محمد (ع) قيام كند، به حكم داود و سليمان قضاوت كند و گواه نخواهد.پ 2- ابان گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مىفرمود: دنيا به پايان نرسد تا از نژاد من مردى برآيد كه به روش حكمت آل داود قضاوت كند و گواه نخواهد، به هر كس حق واقعى او را بدهد.پ 3- عمار ساباطى گويد: به امام صادق (ع) گفتم: شما اگر حكمروا شُديد چه حكمى مىكنيد؟ فرمود: به حكم خدا و حكم داود چون موضوعى به ما مراجعه شود كه حكم آن نزد ما حاضر نباشد روح القدس آن را به ما القاء مىكند.پ 4- جعيد همدانى گويد: به على بن الحسين (ع) گفتم: به چه روشى شما قضاوت مىكنيد؟ فرمود: به روش قضاوت آل داود و اگر از چيزى درمانديم روح القدس به ما مىرساند.پ 5- عمار ساباطى گويد: به امام صادق (ع) گفتم: مقام ائمه چيست؟ فرمود: چون مقام ذى القرنين و چون مقام يوشع و چون مقام آصف يار سليمان، گفت: به چه حكم مىكند؟ فرمود: به
حكم خدا و حكم آل داود و حكم آل محمد (ص) و روح القدس آن را به ما القاء مىكند و مىرساند.
