باب در اينكه سَكينه، ايمان است

پ‏1- از أبى حمزه گويد: از امام باقر (ع) پرسيدم از قول خدا عز و جل (4 سوره فتح): «سَكينه را در دل مؤمنان فرو فرستاد».

فرمود: مقصود از آن ايمان است. گويد: و از او پرسيدم از قول خدا عز و جل (22 سوره مجادله): «و تأييد كرد آنان را به روحى از سوى خود» فرمود: آن ايمان است.

 

پ‏2- از فضيل گويد: به امام صادق (ع) گفتم (22 سوره مجادله): «آنان نوشته است در دلشان ايمان» آيا در آنچه در دل آنها نوشته است خودشان دستى دارند؟ فرمود: نه.پ 3- از امام باقر (ع) كه فرمود:

سَكينه، ايمان است.پ 4- امام صادق (ع) در تفسير قول خدا عز و جل (26 سوره فتح): «او است آنكه فرو فرستاده است سَكينه را در دل مؤمنان» فرمود كه:

مقصود از آن، ايمان است.پ 5- از جميل گويد: پرسيدم امام صادق (ع) را از قول خدا عز و جل (26 سوره فتح): «او است آنكه فرو فرستد سَكينه را در دل مؤمنان».

فرمود: مقصود از آن، ايمان است. گفت (22 سوره مجادله):

 «و تأييد كند آنان را به روحى از خود» فرمود:

آن هم ايمان است، و از قول خدا (26 سوره فتح): «و آنها را پاى بند سخن تقوى سازد» فرمود:

 

آن هم ايمان است.