باب در عارف و منكر امامت ائمه (ع) از سادات و بنى الزهراء

پ‏1- سليمان بن جعفر گويد: از امام رضا (ع) شنيدم مى فرمود:

على بن عبد الله بن حسين بن على (زين العابدين) و زنش و پسرانش از اهل بهشتند، سپس فرمود: هر كه از اولاد على و فاطمه (ع) عارف به امر امامت باشد، چون مردم ديگر نباشد.پ 2- احمد بن عمر حلّال گويد: به ابو الحسن (ع) گفتم: به من خبر ده از اولاد فاطمه (ع) كه با تو عناد ورزد و حق تو را نشناسد، آيا با مردم ديگر در عقاب برابر است؟ فرمود: على بن الحسين (ع) آنها دو بار دو چندان عقاب دارند.پ 3- عبد الرحمن بن ابى عبد الله گويد: به امام صادق (ع) گفتم:

 

منكر امر امامت از خاندان بنى هاشم و ديگران با هم برابرند؟

به من فرمود: مگو منكر ولى بگو جاحد از بنى هاشم و ديگران، ابو الحسن گويد: من در آن انديشه كردم و به ياد قول خدا عز و جل افتادم كه در باره برادران يوسف (ع) فرمايد (58 سوره يوسف):

 

 «پس شناخت آنها را و آنان براى او منكر و ناشناس بودند».پ 4- ابن ابى نصر گويد: از امام رضا (ع) پرسيدم كه جاحد امامت از تيره شما و از ديگران برابرند؟ فرمود: جاحد از ما دو گناه دارد و محسن از ما هم دو ثواب دارد.