باب عرض اعمال بر پيغمبر ص و ائمه ع

پ‏1- امام صادق (ع) فرمود: عرضه مى‏شود همه اعمال بر رسول خدا (ص) يعنى اعمال بندگان خدا در هر بامدادى چه بر باشند و چه فاجر از كردارها بر حذر باشيد و آن معنى قول خداى تعالى است (105 سوره توبه): «بكار باشيد كه محققاً مى‏بيند خدا كردار شما را و هم رسولش» و امام در اين جا دم بست و دنبال آيه را نخواند (يعنى كلمه وَ الْمُؤْمِنُونَ كه مقصود ائمه است بر زبان نياورد از راه تقيه يا از بابت اينكه مطلب نياز به تصريح ندارد).پ 2- يعقوب بن شعيب گفت: از امام صادق (ع) تفسير قول خداى عز و جل را پرسيدم (105 سوره توبه): «در كار باشيد كه محققاً كردار شما را خدا و رسولش و مؤمنان خواهند ديد» فرمود: مؤمنان، ائمه هستند.پ 3- سماعه گفت: از امام صادق (ع) شنيدم مى‏فرمود: شما

 

را چه شده كه با رسول خدا (ص) بد مى‏كنيد؟ مردى گفت:

چطور با او بد مى‏كنيم؟ فرمود: كردار شما بر او عرضه مى‏شود و چون گناهى در آن بيند بدش مى‏آيد پس به رسول خدا (ص) بدى نكنيد و او را شاد كنيد.پ 4- عبد اللَّه بن ابان زيات كه خدمت امام رضا (ع) مقامى داشت گويد: به آن حضرت عرض كردم: براى من و خاندانم به درگاه خدا دعا كن، فرمود: مگر دعا نمى‏كنم، به خدا كردار شما هر روز و هر شب به من عرضه مى‏شود، گويد: من اين سخن را بسيار بزرگ شمردم، فرمود: قرآن خدا را نمى‏خوانى؟ او فرمايد:

 

 «بگو اى محمد، در كار باشيد كه محققاً مى‏بيند كردار شما را خدا و رسولش و مؤمنان» فرمود: آن مؤمن بخدا على بن ابى طالب بود.پ 5- امام باقر (ع) اين آيه: فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ را ياد كرد و فرمود: آن مؤمن سوگند بخدا كه على بن ابى طالب بود.پ 6- وشّاء گفت: از امام رضا (ع) شنيدم مى‏فرمود: به راستى همه كارها بر رسول خدا (ص) عرضه شود، از نيكان و بدان (و بر هر امامى در زمان خود).