پ1- فضيل بن يسار گويد: يك روز امام صادق با ما آغاز سخن كرد و فرمود: رسول خدا (ص) فرموده: هر كه بميرد و زير
سرپرستى امامى نباشد به مردن جاهليت مرده است، من گفتم: رسول خدا (ص) اين را فرموده است؟ فرمود: آرى به خدا محققاً فرموده، گفتم:
پس هر كه بىامام بميرد به مردن جاهليت مرده است؟
فرمود: آرى.پ 2- ابن ابى يعفور گويد: من از امام صادق (ع) از معنى قول رسول خدا (ص) پرسيدم كه فرموده هر كه بميرد و براى او امام و پيشوائى نباشد، مردنش مردن جاهليت است، عرض كردم: مردن كفر است؟ فرمود: مردن به گمراهى است، گفتم: امروز هم هر كه بميرد و زير سرپرستى امام نباشد مردنش مردن جاهليت است؟
فرمود: آرى.پ 3- حارث بن مغيره گويد: به امام صادق گفتم رسول خدا (ص) فرموده: هر كه امام خود را نشناخته بميرد به مردن جاهليت مرده؟ فرمود: آرى، گفتم: جاهليت محض و لادينى يا جاهليت نسبت به شناختن امام خود؟ فرمود: جاهليت كفر و نفاق و گمراهى.پ 4- مفضل بن عمر گويد: امام صادق (ع) فرمود: هر كه براى خدا بىشنيدن و اخذ دستور مذهبى از امام بر حق و راست
گفتار ديندارى كرده باشد خدا داغ رنج و مشقت بر پيشانى او زند (سرگردانى را به او بچسباند خ ل) و هر كه مدعى شنيدن احكام باشد از جز بابى كه خدا باز كرده است مشرك است و آن باب همان است كه امين بر سِرّ نهفته خدا است.
