پ1- رسول خدا (ص) فرمود:
سه است كه در هر كه نباشند هيچ كار او تمام نيست: ورعى كه او را از نافرمانيهاى خدا باز دارد، خلق معاشرتى كه با مردم بسازد، بردبارى و حلمى كه نادانى جاهل را با آن از خود بگرداند.
پ2- از امام صادق (ع) كه مىفرمود:
جبرئيل نزد پيغمبر (ص) آمد و گفت: يا محمد، پروردگارت سلامت مىرساند و مىفرمايد: با خلق من سازگارى و مدارا كن.پ 3- از امام باقر (ع) كه فرمود:
در تورات نوشته: در آنچه خدا عز و جل با موسى بن عمران (ع) راز گفت كه:
نهان كن راز نهفتهام در نهادت و در عيان با دشمن من و دشمن خودت، از آفريدههايم سازگارى كن و با اظهار راز نهانم آنان را به دشنام و بدگوئيم مكشان تا با دشمن من و دشمن خودت در دشنام من همدست باشى.پ 4- رسول خدا (ص) فرمود:
پروردگارم به من فرمان سازگارى با مردم داده چنانچه فرمان به انجام فريضههايم داده.پ 5- از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:
سازگارى با مردم نيمى از ايمان است و نرمش با آنان نيمى از زندگى، سپس امام صادق (ع) فرمود: با نيكان نهانى آميزش كنيد و با بدكاران آشكارا و بدانها يورش نكنيد تا به شما ستم كنند زيرا دورانى بر شما رسد كه دين دارى در آن نجات نيابد جز كسى كه
گمان برند ابله است و خود را آماده كند كه به او بگويند ابله است و خردى ندارد.پ 6- از حذيفة بن منصور، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مىفرمود: به راستى جمعى از مردم قرشى نژاد با مردمان كم سازگارى كردند و از قريش رانده و سوگند به خدا كه در خانوادگى آنها باكى نبود و به راستى جمعى از آنها كه از نژاد قريش نبودند با مردم خوب سازگارى كردند و به خاندان بلند پيوستند، گويد: سپس فرمود:
هر كه دست از مردم بدارد، يك دست از آنها باز گرفته و دستهاى بسيارى را طرفدار و مدافع خود ساخته.
