باب در اينكه دعا بلا و قضاء را ردّ مى‏كند

پ‏1- از حماد بن عثمان، گويد: شنيدم كه مى‏فرمود:

راستى دعاء قضاء را بر مى‏گرداند و آن را وامى‏تابد چنانچه رشته نخ واتاب شود با اينكه به سختى تأييده شده است.پ 2- از عمر بن يزيد، گويد: از ابى الحسن شنيدم مى‏فرمود:

راستى دعا بر مى‏گرداند آنچه را مقدّر شده و آنچه را هم مقدّر نشده، گفتم: آنچه را مقدّر شده فهميده‏ام، بفرمائيد آنچه مقدّر نشده است چيست؟ فرمود: تا اينكه تقديرى براى آن نشود.

 

پ‏3- از امام صادق (ع)، فرمود:

راستى دعا برمى‏گرداند قضائى كه از آسمان فرود شده و به سختى ابرام شده است.پ 4- از امام رضا (ع) كه على بن الحسين (ع) فرمود:

به راستى كه دعاء و بلاء تا روز قيامت با يك ديگر رفيق باشند و محققاً دعاء بر مى‏گرداند بلاى مبرم را.پ 5- از ابى الحسن (ع)، فرمود: على بن الحسين (ع) مى‏فرمود:

دعاء، بلائى را كه نازل شده و نازل نشده دفع مى‏كند.پ 6- از زراره، از امام باقر (ع) گويد: به من فرمود:

تو را دلالت نكنم بر چيزى كه رسول خدا (ص) در آن استثنائى نزده است؟ گفتم: چرا، فرمود: دعاء است كه قضاء مبرم سخت را بر مى‏گرداند و انگشتانش را به هم چسبانيد.پ 7- از عبد اللَّه بن سنان، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود: دعاء، قضائى كه سخت مبرم شده برمى‏گرداند، بسيار دعا كن كه كليد هر رحمت و كاميابى است براى هر حاجت، و بدان چه نزد خدا عز و جل است نتوان رسيد جز به دعاء و راستش اين است كه هيچ درى را فراوان نكوبند جز اينكه زمينه فراهم شود تا به روى كوبنده‏اش باز گردد.

 

پ‏8- از ابى ولاد، گويد: امام كاظم (ع) فرمود:

بچسبيد به دعاء، زيرا دعاء به درگاه خدا و دست طلب به آستان خدا برمى‏گرداند بلائى را كه مقدّر شده و بدان حكم صادر شده و نمانده است مگر اجراى آن و چون خدا عز و جل خوانده شود و از او در خواست گردد يك باره آن را برگرداند.پ 9- از امام صادق (ع)، فرمود:

 

راستى خداى عز و جل هر آينه دفع كند به وسيله دعاء كردن هر آنچه را كه مى‏داند، اگر به درگاه او دعا شود، اجابت خواهد كرد و اگر نباشد كه بنده موفّق شود براى دعاء و خواهش دفاع از آن به درگاه خدا، به او بلائى رسد كه او را از روى زمين ريشه كن كند.