باب در كسى كه عيب مردم گويد

پ‏1- از ابى حمزه ثمالى، از امام باقر (ع) فرمود:

راستى ثواب خوش رفتارى زودتر از هر كار خيرى باشد و كيفر شورش و دست اندازى زودتر از هر كار بدى آيد و همين عيب براى مرد بس كه به كارى كه خودش نتواند آن را ترك كند يا همنشين خود را آزار كند بدان چه برايش سودى ندارد.پ 2- از ابى حمزه، گويد: از على بن الحسين (ع) شنيدم مى‏فرمود: رسول خدا (ص) فرموده:

همين عيب براى مرد بس كه ببيند در مردم آنچه در خود نبيند و بيازارد همنشين خود را بدان چه براى او مهم نيست و سودش ندهد.

 

پ‏3- از امام باقر (ع) كه فرمود:

براى مرد همين عيب بس كه در مردم عيبها بجويد و بفهمد كه از ديدار آنها در خود كور است يا مردم را عيب كند بدان چه در خود او هم هست و نتواند از آن به وضع ديگر منتقل شود يا همنشين خود را بيازارد بدان چه سودش نبخشد و براى او مهم نيست.پ 4- از ابى حمزه، از امام باقر و على بن الحسين (ع) فرمودند:

 

راستى كه ثواب احسان از همه خيرها زودتر برسد و عقوبت و كيفر بغى و ستم كارى از همه بديها زودتر باشد و همين عيب براى مرد بس است كه بنگرد در عيوب ديگران آنچه را كه در خود نسبت بدان كور باشد و نبيند يا همنشين خود را آزار كند بدان چه او را سود ندهد و به كارش نخورد يا مردم را نهى كند از آنچه خود نتواند ترك كند.