باب در كسى كه مسلمانان را آزار كند و خوار شمارد

پ‏1- از هشام بن سالم، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود:

خدا عز و جل فرمايد: بايد به جنگ با من اعلام شود هر كه بنده مؤمن مرا آزارد و بايد از خشمم آسوده باشد هر كه بنده مؤمنم را گرامى دارد و اگر در روى زمين از مشرق تا مغرب آفريده‏اى نباشد از آفريده‏هايم جز يك مؤمن به همراه پيشواى عادلى، من به عبادت آنها از هر آنچه در زمينم آفريدم بى‏نياز باشم و هفت آسمان و زمين‏ها بدانها بر پا باشند و از ايمانشان براى آنها آرامشى مقرر سازم كه نيازمند به آرامش ديگرى نباشند.پ 2- از مفضل بن عمر كه امام صادق (ع) فرمود:

چون روز رستاخيز شود يك جارچى جار زد: كجايند روگردانان از دوستانم؟ پس مردمى بر پا شوند كه چهره آنها گوشت ندارد و گفته شود: اينانند آن كسانى كه مؤمنان را آزردند و در برابر آنها ايستادند و با آنها لجبازى كردند و به آنها در دينشان سخت گرفتند. سپس فرمان شود كه آنها را به دوزخ برند.پ 3- از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:

خدا تبارك و تعالى فرموده است:

 

هر كس به يك دوستى از من اهانت كند، محققاً به جنگ با من كمين كرده است.پ 4- امام صادق (ع) فرمود:

هر كه مؤمن مستمند يا غير مستمندى را خوار شمارد، پيوسته خدا عز و جل او را خوار و دشمن دارد تا از خوار شمردن آن مؤمن برگردد.پ 5- از معلى بن خنيس، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود: راستى خداى تبارك و تعالى مى‏فرمايد:

هر كه يك دوست از من اهانت كند، محققاً به نبرد با من كمين گرفته است و من به يارى دوستانم از همه چيز شتابان ترم.پ 6- رسول خدا (ص) فرمود:

خدا عز و جل فرموده:

هر كه بنده مؤمنم را خوار كند، آشكارا به جنگ با من برخاسته.پ 7- از حمّاد بن بشير، گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مى‏فرمود:

رسول خدا (ص) فرمود: خدا عز و جل فرمايد:

هر كه دوستى از مرا اهانت كند، محققاً براى نبرد با من كمين كرده است، و هيچ بنده با عملى به من نزديك نشود كه محبوب‏تر باشد نزد من از عمل بدان چه بر او واجب كردم، و به راستى كه او

 

با انجام نماز نافله به من تقرّب جويد تا آنجا كه او را دوست دارم و چون او را دوست داشتم، گوش او شوم كه با آن بشنود و چشم او شوم كه با آن ببيند و زبان او شوم كه با آن بگويد و دست او شوم كه با آن بگزد، اگر مرا بخواند، اجابتش كنم و اگر از من خواهشى كند، به او ببخشم و من هرگز در كارى كه انجام دهم در ترديد نباشم مانند ترديدى كه در مرگ مؤمن دارم، او از مرگ بدش آيد و من ناخوش كردن او را بد دارم.پ 8- از امام باقر (ع)، فرمود: چون پيغمبر را به معراج بالا بردند، گفت: پروردگارا! حال مؤمن در نزد تو چون است؟ فرمود:

اى محمد! هر كه يك دوست مرا، اهانت كند محققاً آشكارا با من به جنگ برخاسته، من به يارى دوستانم از همه چيز بيشتر مى‏شتابم، من در باره چيزى آن اندازه ترديد ندارم كه در باره قبض روح مؤمن، او از مرگ بدش آيد و من هم از بدى كردن به او بدم مى‏آيد، به راستى برخى از بندگان مؤمنم را جز توانگرى نشايد و به نسازد و اگر به جز آنش بگردانم نابود و هلاك شود، و به راستى برخى بنده‏هاى مؤمنم باشند كه جز با درويشى و ندارى به نشوند و اگر به جز آنش بگردانم نابود و هلاك شود، و تقرّب نجويد هيچ بنده اى به من به عملى كه محبوب‏تر باشد نزد من از آنچه بر او واجب كرده ام، و به راستى كه او با عمل نافله به من تقرّب جويد تا آنجا كه دوستش دارم و چون دوستش داشتم در اين صورت گوش او شوم كه با آن بشنود و چشم او شوم كه با آن ببيند و زبانش شوم كه با آن بگويد و دستش شوم كه با آن برگيرد، اگر دعا كند به درگاهم اجابتش كنم و اگر از من خواهش كند، به او ببخشم.

 

پ‏9- از امام صادق (ع)، فرمود:

هر كه مؤمنى را براى ندارى و فقر او كم و كوچك شمارد و خدا روز رستاخيز او را در برابر خلايق به رسوائى شهره سازد (و چون همان مؤمن كه در دنيا خوار شمرده مى‏شد، خوارش كند- از مجلسى ره).پ 10- فرمود (ع) كه رسول خدا (ص) فرموده است:

پروردگارم مرا به معراج شبانه برد و از پشت پرده به من وحى كرد آنچه را وحى كرد و با من بى‏واسطه سخن گفت تا آنكه به من فرمود:

اى محمد! هر كه دوستى از دوستان من خوار كند، محققاً به نبرد با من كمين گرفته است، و هر كه با من بجنگد، من با او بجنگم، گفتم: پروردگارا! اين دوست تو كيست؟ من دانستم كه هر كه با تو بجنگد با او مى‏جنگى، فرمود: آن كسى است كه از او پيمان گرفتم به دوستى و پيروى از تو و از وصىّ تو و از ذريّه تو و نژاد تو.پ 11- از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:

خداى عز و جل فرمايد:

 

هر كه بنده مؤمن مرا به خوارى كشد، با من به نبرد برخاسته، و من هر كارى كنم ترديدى ندارم مانند ترديدى كه در باره بنده مؤمنم دارم، به راستى من ملاقات او را دوست دارم و او از مرگ بدش مى‏آيد و من مرگ را از او مى‏گردانم، و به راستى در امرى به درگاه من دعا مى‏كند و من براى او اجابت مى‏كنم بهتر از آن را كه مى‏خواهد.