باب سفاهت

پ‏1- از امام صادق (ع)، فرمود:

راستى سفاهتِ خلق، شخص پستى است كه بر هر زير دستى، گردن فرازى كند و براى هر بالادستى زبونى كند.پ 2- از حلبى كه امام صادق (ع) فرمود:

سفاهت نكنيد، زيرا پيشوايانِ شما سفيه نيستند.

امام صادق (ع) فرمود: هر كه سفيه را با سفاهت عوض دهد، آنچه بر سر او آيد براى خود پسنديده است چون كه به مانند او رفتار كرده است.پ 3- از عبد الرحمن بن حجّاج، از امام كاظم (ع) كه در باره دو مردى كه به هم دشنام مى‏دادند فرمود:

آنكه آغاز به دشنام كرده است ستمكارتر است و گناهِ‏

 

خودش و طرفش به گردن او است تا آنجا كه ستم شده از حدّ نگذرد.پ 4- از امام صادق (ع) كه فرمود:

 

راستى مبغوض‏ترين خلق خدا بنده‏اى است كه مردم از زبانش حذر كنند.