باب بيست و نهم. كسى كه شايسته است و سزاوار ترحم است

اخبار باب:

پ‏1- خصال: بسندش تا عبد الله بن سنان كه شنيدم امام صادق (ع) ميفرمود: راستش كه من به سه كس ترحم كنم، و سزاوار ترحم باشند: عزيزى كه خوار شده پس از دوران عزت خود و توانگرى كه نيازمند و ندار شده پس از دوران توانگرى خود و عالمى كه خاندانش و ديگر نادانان او را سبك گيرند و احترام نكنند. امالى صدوق: بسندش از امام ششم (ع) مانندش را آورده.

 

پ‏2- قرب الاسناد: بسندش از امام صادق (ع) كه از قول پدرانش فرمود: پيغمبر (ص) فرموده: رحم كنيد بر عزيزى كه خوار شده و بر توانگرى كه ندار و مستمند شده و بر عالمى كه بزمان نادانان گرفتار شده.

 

در الدره الباهره: مانندش آمده و در آنست كه: عالمى كه نادانان با او بازى كنند.پ 3- نهج البلاغه: فرمود از لغزش رادمردان درگذريد و دنبال نكنيد آن را كه هيچ كدام لغزشى نكنند جز كه خدا دستگير آنها باشد و آنها را بلند كند.