پ1- در محاسن: (554) بسندش از ابى اسامه كه نزد امام ششم عليه السّلام رفتم و موزى نزديكم آورد و از آن خورديم با آن حضرت.پ 2- و از همان: (555) بسندش از ابى خديجه كه با فضل نزد ابى خالد صاحب خال رفتيم و موز و رطب آورد و گفت: از اين بخوريد كه خوبست.پ بيان: اشاره بهر كدام است يا بخصوص موز.پ 3- در محاسن: از يحيى بن موسى صنعانى كه در منى نزد ابى الحسن ثانى بودم و ابى جعفر عليه السّلام در دامنش بود و موز را پوست ميكند و باو ميخوراند.پ بيان: فيروزآبادى گفته: موز ميوه معروفى است ملين و مدر و باه آور است نطفه و بلغم و صفراء فزايد و پر خوردنش جدا سنگينى آورد و خوشهاش از 30 تا 500 موز گيرد، در بحر الجواهر است كه موز ميوه درختى است كه كنار دريا در بيشتر بلاد رويد، و موز و نخل خرما جز در بلاد گرمسير نرويند.
