در اداء فرائض و دورى از حرام

پ‏1- ابو حمزه ثمالى گويد: امام سجاد عليه السّلام فرمود: هر كس به آنچه خداوند براى او واجب كرده است عمل كند او از بهترين مردم مى‏باشد.پ 2- عبد اللَّه بن ابى يعفور گويد: امام صادق عليه السّلام در تفسير آيه شريفه «اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا» فرمود: يعنى در انجام واجبات صبر داشته باشيد.پ 3- ابو السفاتج از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده كه در تفسير آيه شريفه اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا فرمود: يعنى در واجبات صبر داشته باشيد، و در مصيبت‏ها يك ديگر را به صبر توصيه كنيد و با امامان عليهم السّلام ارتباط برقرار سازيد و در حديث ابن محبوب آمده از خداوند در انجام واجبات بترسيد.پ 4- سكونى از حضرت صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود:

به واجبات خداوند عمل كنيد تا از پرهيزكارترين مردم باشيد.پ 5- محمد حلبى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند مى‏فرمايد هيچ بنده‏اى نمى‏تواند محبت مرا به خود جلب كند مگر اينكه واجبات مرا دوست داشته باشد و به آن عمل كند.پ 6- سليمان بن خالد گويد: از امام صادق عليه السّلام سؤال كردم تفسير آيه شريفه «وَ قَدِمْنا إِلى‏ ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً» چيست، فرمود: به خداوند سوگند اعمال آنها بسيار صاف و روشن بود و مانند پارچه سفيد مى‏درخشيد، ولى آنها هنگامى كه به حرامى مى‏رسيدند دست از آن باز نمى‏داشتند.پ 7- ابراهيم بن عمر گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: همه ديدگان روز قيامت گريان خواهند بود مگر سه چشم، ديده‏اى كه در راه خداوند بيدارى بكشد، ديده‏اى كه از خوف خداوند گريه كند و ديده‏اى كه از محرمات خداوند بر هم گذاشته شود.

 

پ‏8- امام جعفر صادق عليه السّلام در جواب يكى از سائلان فرمود: خداوند متعال در مناجات خود به موسى بن عمران عليه السّلام فرمود: اى موسى هر كس با ترك محرمات خود را به من نزديك كند من بهشت عدن را به او خواهم داد و كسى را با او شريك نخواهم كرد.پ 9- ابو عبيده از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه فرمود: از مهمترين واجبات خداوند بر بندگان ياد خدا مى‏باشد، بعد از آن فرمود: مقصود من از ذكر خداوند گفتن سبحان اللَّه و لا اله الا اللَّه و اللَّه اكبر نيست اگر چه اينها هم از ذكر بشمار مى‏روند، مقصود از ذكر خدا آن است كه هر گاه به حلال و يا حرامى رسيد خدا را فراموش نكند، اگر طاعت است به آن عمل كند و اگر معصيت است از آن دست بر دارد.پ 10- سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: هر كس براى ترس از خداوند معصيت را ترك كند پروردگار روز قيامت او را راضى مى‏كند و خوشحالش مى‏سازد.پ 11- امام رضا عليه السّلام از پدرانش روايت مى‏كند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: امت من همواره در خير و نيكى خواهند بود تا آنگاه كه با هم دوستى كنند و رفت و آمد داشته باشند امانت را اداء كنند و از محرمات دورى نمايند، از مهمانان پذيرائى نمايند و نماز را بر پا دارند و زكاة را پرداخت كنند، هر گاه اين كارها را نكنند گرفتار قحط و خشكسالى مى‏شوند.پ 12- سكونى از امام صادق عليه السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود واجبات خداوند را انجام بده تا از پرهيزكارترين مردم باشى، از آنچه خداوند به تو ارزانى داشته راضى باش تا از همگان بى‏نياز گردى از محرمات دورى نما تا از همگان پرهيزكارتر باشى، با همسايگانت نيكى كن تا از مؤمنان بشمار آئى، و با همنشينانت به خوبى رفتار كن تا در زمره مسلمانان قرار گيرى.پ 13- رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: عابدترين مردم كسى است كه واجبات را بر پا دارد، و استوارترين مردم كسى را گويند كه از گناهان خوددارى كند.

 

پ‏14- حضرت صادق سلام اللَّه عليه فرمود: پرهيزكارترين مردم كسى است كه از شبهات خوددارى كند، عابدترين مردم كسى را گويند كه واجبات را بر پا دارد، زاهدترين مردم كسى است كه حرام را ترك گويد، استوارترين مردم كسى است كه گناهان را ترك گويد.پ 15- انس گويد: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: دوست من جبرئيل گفت: مثل اين دين مانند درخت ثابتى مى‏باشد كه اصل آن ايمان و ريشه‏هاى آن نماز است، زكاة به منزله آب و روزه شاخه‏ها و حسن خلق برگ‏هاى آن است، خوددارى از حرام ميوه آن به حساب مى‏آيد، و هيچ درختى بدون ميوه به كمال نمى‏رسد، و همان طور ايمان هم بدون خوددارى از محرمات اعتبارى ندارد.پ 16- مفضل گويد: به حضرت صادق عليه السّلام عرض كردم مغيره مى‏گويد هر كس خداى خود را شناخت ديگر بعد از آن چيزى نيست، امام عليه السّلام فرمود: خداوند او را لعنت كند مگر اين طور نيست كه هر كس خداوند را شناخت بايد بيش از همه او را اطاعت كند.

چگونه از خداوند اطاعت مى‏كند كسى كه او را نمى‏شناسد، خداوند محمد صلى اللَّه عليه و آله را به كارى امر كردند و محمد هم مردم را به انجام امرى فرا خواندند، آنها به دستورات پيامبر عمل مى‏كنند تا آنگاه كه از آن نهى گردد، و امر و نهى در نزد مؤمن يكسان مى‏باشند و او به هر دو عمل مى‏كند.

امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند به بنده‏اى كه واجبات را ترك كند توجه نمى‏كند و به نظر رحمت به او نمى‏نگرد، و او را پاك نمى‏گرداند، راوى گويد:

عرض كردم: خداوند به او توجه ندارد فرمود: آرى چون او به خداوند مشرك شده و براى او مانند قائل گرديده است.

گويد: عرض كردم او شرك آورده است، فرمود: آرى خداوند متعال او را به امرى و كارى فرمان داده و شيطان هم او را بطرفى دعوت كرده، او هم اوامر خداوند را ترك كرد و دستورات شيطان را بكار گرفت و لذا با شيطان در طبقه هفتم پائين‏

 

جهنم زندگى خواهد كرد و با او محشور خواهد شد.پ 17- امام صادق عليه السّلام فرمود: پدرم از پدرش روايت مى‏كرد كه مردى از اهل كوفه نامه‏اى براى امام حسن مجتبى عليه السّلام نوشتند و گفتند: اى سرور من بفرمائيد خير دنيا و آخرت كدام است.

 

امام عليه السّلام در جواب او نوشتند هر كس خوشنودى خدا را به خشم مردم بپسندد و رضايت خدا را طلب كند خداوند كارهاى او را كفايت مى‏كند، ولى هر كس خدا را بر خود خشمگين كند و رضايت مردم را طلب كند خداوند او را به مردم وامى‏گذارد.پ 18- سماعه گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: صبر كن و شكيبا باش، از آنچه هنوز نيامده و تو از آن اطلاع ندارى ترسى به خود راه مده، و در هنگام زندگى با وضع موجود صبر كن و چنان بدان كه به همه خواسته‏ها رسيده‏اى.پ 19- موسى بن جعفر عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت مى‏كند كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: در نزد خداوند چيزى محبوب‏تر از ايمان نيست، و عمل صالح در نزد او از همه ارزنده‏تر مى‏باشد، و خداوند دوست دارد كه مردم از منهيات او دست بردارند و فرمانش را بكار بندند.پ 20- على عليه السّلام فرمود: عبادتى مانند انجام واجبات نيست.