پ1- سعيد بن جبير از ابن عباس روايت مىكند كه حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله به على عليه السّلام فرمود: اى على شيعيان تو روز قيامت رستگار هستند و هر كس يكى از آنها را خوار بدارد، تو را خوار كرده است و هر كس تو را خار كند مرا خار نموده و خداوند او را وارد دوزخ مىكند، و دوزخ جاى بدى مىباشد، و سرشت تو با من يكى هست، و شيعيان تو از زيادى طينت ما آفريده شدهاند هر كس آنها را دوست بدارد ما را دوست داشته و هر كس آنها را دشمن بدارد ما را دشمن داشته است، و هر كس با آنها دوست باشد ما را دوست دارد.
اى على شيعيانت آمرزيده هستند و خداوند گناهان و عيبهاى آنان را مىآمرزد اى على من از شيعيانت شفاعت خواهم كرد، اينك شيعيان خود را به اين موضوع مژده بده، اى على شيعيان تو ياران و شيعيان خداوند مىباشند، و دوستانت دوستان خدا هستند.
آنها كه در حزب و گروه تو مىباشند از حزب و جمعيت خداوند به شمار مىروند اى على خوشبخت هستند كسانى كه تو را دوست مىدارند و بد عاقبت مىباشند كسانى كه كه با تو دشمن هستند، اى على در بهشت گنجى هست كه تو صاحب آن هستى.پ 2- محمد بن يعقوب نهشلى از امام رضا عليه السّلام و او از پدرانش عليهما السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: خداوند متعال فرمود: على حجت من در ميان مردم در زمينها و آسمانها مىباشد، عمل هيچ كس را قبول نمىكنم مگر اينكه به نبوت محمد و ولايت على ايمان بياورند.
على دست من است كه به روى بندگان باز شده و او نعمت من است كه به
بندگان مورد علاقهام دادهام به هر يك از بندگان كه دوست داشته باشم ولايت او را مىدهم و هر كس را دشمن بدارم او را از ولايت و معرفت على دور مىكنم چون او خود از معرفت و ولايت على منصرف شده است.پ به عزت و جلال خودم سوگند هر كس به ولايت وى گردن نهد او را از آتش دوزخ دور مىگردانم، و به بهشت وارد مىكنم، و هر كس از بندگان من كه على را دشمن بدارد و از ولايت او عدول كند، مورد بغض من قرار مىگيرد و او را وارد آتش دوزخ مىنمايم، و دوزخ جاى بدى مىباشد.پ 3- انس بن مالك گويد: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: خداوند متعال گروهى از مردم را مبعوث مىكند كه چهرههاى آنان از نور مىباشد و آنها در حالى كه لباسهايى از نور پوشيدهاند در كرسيهايى از نور قرار مىگيرند و مانند انبياء در سايه عرش خداوند مىنشينند.
آن جماعت نه از پيامبران هستند و نه از شهدا، يكى از كسانى كه در حضور رسول خدا بود گفت: يا رسول اللَّه من از آنها هستم، فرمود خير، ديگرى گفت: من هستم، فرمود خير، گفته شد پس آنها از كدام گروه مىباشد، رسول خدا دست بر شانه على گذاشت و فرمود: اين و شيعيان او.پ 4- ابو حمزه ثمالى گويد: امام على بن الحسين عليهما السّلام فرمود: سلمان فارسى گفتند: روزى در خدمت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله بودم كه على بن ابى طالب عليه السّلام وارد شد، رسول خدا فرمود: اى على تو را مژده بدهم، فرمود: آرى مرا مژده بدهيد.
رسول خدا فرمود: اينك دوست من جبرئيل در اين جا حاضر است و به من مىگويد كه خداوند متعال به تو و شيعيانت هفت خصلت داده و آنها عبارتند از:
ملايمت در هنگام مرگ، آرامش در هنگام وحشت، روشنائى در هنگام تاريكى، آسايش در هنگام ترس.
عدالت در هنگام وزن اعمال و كردار مردمان، جواز عبور از پل صراط و جسر جهنم، كه براحتى از آن عبور كنند، و سرانجام وارد شدن در بهشت رضوان قبل از ديگران و امتهاى گذشته به مدت هشتاد سال.
پ5- ريان از امام رضا و او از پدرانش عليهم السّلام روايت مىكند كه فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: شيعيان على عليه السّلام در روز قيامت رستگار مىباشند.6- ابو المقدام گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: اين دو آيه شريفه در باره دوستان و دشمنان ما فرود آمدند، آيه فَأَمَّا إِنْ كانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ فَرَوْحٌ وَ رَيْحانٌ وَ جَنَّةُ نَعِيمٍ در باره دوستان ما هست كه در قبر و قيامت به آن مىرسند، و آيه وَ أَمَّا إِنْ كانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ فَنُزُلٌ مِنْ حَمِيمٍ كه در قبر و قيامت مشاهده خواهند كرد.پ 7- سالم بن ابى الجعد گويد: از جابر بن عبد اللَّه در باره على عليه السّلام سؤال شد، جابر گفت: به خداوند سوگند او بهترين خلق خدا در ميان گذشتگان و آيندگان مىباشد، و فقط پيامبران از اين مستثنى هستند و خداوند پس از انبياء خلقى را گرامىتر از على و فرزندان او نيافريده است.
گفتم: پس در باره كسانى كه او را دشمن مىدارند و به او اعتراض دارند چه مىگوئى، گفت: كافران او را دشمن مىدارند و منافقان از وى بدگوئى مىكنند، گفتم: پس در باره كسانى كه او و فرزندانش را دوست مىدارند چه مىگوئى گفت:
شيعيان على و فرزندان او در روز قيامت در آسايش هستند.
جابر گفت: اگر كسى خروج كند و پرچم ضلالت را بلند كند نزديكترين افراد او چه كسانى هستند، گفتند: پيروان او گفت: اگر كسى خروج نمايد و پرچم هدايت را برافرازد نزديكترين افراد او چه مردمانى مىباشند گفتند اتباع او جابر گفت: على هم چنين است او پرچم حمد را بدست مىگيرد و شيعيان و ياران او با او خواهند بود.پ 8- ابو بصير در تفسير آيه شريفه وَ لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتاً بَلْ أَحْياءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ، روايت مىكند كه حضرت صادق عليه السّلام فرمود: آنها شيعيان ما هستند هنگامى كه وارد بهشت گردند از طرف خداوند با كرامت از آنها استقبال مىشود، و به برادران ايمانى خود در دنيا مژده مىدهند كه خوفى براى آنها نيست.
پ9- جابر بن عبد اللَّه انصارى گويد: خدمت رسول صلّى اللَّه عليه و اله بودم كه على بن ابى طالب عليه السّلام وارد شد، رسول خدا فرمود: اى ابو الحسن آگاه باش به تو بشارتى بدهم على گفت: يا رسول اللَّه بفرماييد.
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: اينك جبرئيل است و از طرف خداوند براى من خبر آورده است كه خداوند به شيعيان و محبان تو نه خصلت عطا كرده است آسان گرفتن در هنگام مرگ، و آرامش در هنگام تنهائى و ترس.
روشنائى در هنگام تاريكى، و آسايش در هنگام ناراحتى و بروز حوادث، و عدالت در هنگام سنجش اعمال، جواز عبور از پل جهنم، و ورود در بهشت قبل از ساير مردم و نورى كه جلو آنها را روشن مىكند و راه درست را به آنها نشان مىدهد.پ 10- ابو الجارود گويد: امام باقر عليه السّلام در تفسير آيه شريفه وَ لا يَزالُونَ مُخْتَلِفِينَ إِلَّا مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ فرمود: مقصود آل محمد عليهم السّلام و پيروان آنها مىباشند، خداوند فرمود: وَ لِذلِكَ خَلَقَهُمْ يعنى اهل رحمت هستند و در دين اختلاف نمىكنند.پ 11- عمر بن شيبه گويد: حضرت باقر عليه السّلام در يك حديث طولانى فرمود:
رسول خدا و على عليها السلام و شيعيان و پيروان آنها روى تپههائى از مشك و بالاى منبرهائى از نور قرار دارند مردم اندوهگين مىشوند ولى آنها اندوهى ندارند، مردم مىترسند ولى آنها ترسى ندارند.
بعد اين آيه شريفه را تلاوت كردند مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْها وَ هُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ حسنه ولايت على عليه السّلام مىباشد و بعد فرمودند: لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ هذا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ.پ 12- ابو الجارود از حضرت باقر عليه السّلام روايت مىكند كه در تفسير وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ فرمودند: مقصود اين آيه آل محمد عليهم السّلام و شيعيان آنها مىباشند.پ 13- ابو بصير گويد: حضرت باقر عليه السّلام فرمود: آن نام بر شما گوارا باد گفتم:
قربانت گردم كدام نام فرمود: كلمه شيعه كه در قرآن آمده و فرموده: وَ إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ و يا در جايى كه گفته: فَاسْتَغاثَهُ الَّذِي مِنْ شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ.پ 14- على بن ابراهيم در تفسير خود روايت مىكند كه امام عليه السّلام در تفسير وَ إِنَ
لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ فرمودپ مقصود از آنها نخستين كسانى هستند كه به خاندان محمد ظلم كردند و حق آنها را غصب نمودند آن دو نفر و بنى اميّه قبل از همه مشمول اين آيه مىباشند.
در تفسير وَ آخَرُ مِنْ شَكْلِهِ أَزْواجٌ فرمود: آنها بنو سباع هستند كه بنى اميّه به آنها مىگويند قدمشان نامبارك باد و در آتش گرفتار گردند، ولى فلان به آنها مىگويند قدم شما مبارك مباد و اين شما بوديد كه قبل از ما در اين جا اقدام كرديد و پيش از ما به آل محمد عليهم السّلام ستم روا داشتيد.
بعد از اين بنى اميّه مىگويند: بار خدايا كسانى كه قبل از مادر اين مورد ستم كردند عذاب مضاعف به آنها در آتش بده و آنها هم در اين سخن به دو نفرى كه قبلا در اين باره پيش قدم شده بودند اشاره مىكنند، و بعد دشمنان آل محمد از ميان آتش فرياد مىزنند ما لَنا لا نَرى رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ.
مقصود آنها در اين جا شيعيان و پيروان على عليه السّلام مىباشند كه آنها را مسخره و ريشخند مىكردند و بعد فرمود: از اين جا است كه مىفرمايد إِنَّ ذلِكَ لَحَقٌّ تَخاصُمُ أَهْلِ النَّارِ، آنها بين خود گرفتار اختلاف مىگردند و از اين جا است كه امام صادق عليه السّلام فرمود: شما در بهشت مسرور و خوشحال هستيد و در دوزخ هم مورد درخواست دوزخيان مىباشيد.پ 15- ابو حمزه گويد: حضرت باقر عليه السّلام فرمود: خداوند متعال عذر كسى را قبول نمىكند كه در روز قيامت بگويد بار خدايا من نمىدانستم فرزندان فاطمه واليان مردم مىباشند و مردم بايد از آنها پيروى كنند و در تحت امر و ولايت آنها قرار گيرند.
اين آيه شريفه يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ مخصوصا در باره شيعيان فرزندان فاطمه عليها السلام فرود آمده است.پ 16- صفوان جمال از حضرت صادق عليه السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: در طرف راست عرش گروهى هستند كه با چهرههاى نورانى در حالى كه
لباسهاى نورانى در بر كردهاند در كرسيهائى از نور قرار گرفتهاند على عليه السّلام فرمود آنها كدام اشخاص هستند فرمود آنها شيعيان شما هستند و تو هم امام و رهبر آنها مىباشى.پ 17- ابن علوان گويد: امام باقر از پدرانش از على عليهما السّلام روايت مىكند كه فرمود: پيروان ما روز قيامت از قبرها بيرون مىكردند در حالى كه چهرههاى آنها نورانى و عورتهاى آنان پوشيده است، آنها ترس و وحشتى ندارند و سختىها و مشكلات از آنها برداشته شده است.
راههاى ورود به قيامت و بهشت و رحمت و رضوان براى آنها آسان شده، و ناراحتى و گرفتارى براى آنها نيست، مردم مىترسند ولى آنها ترسى ندارند، مردم همه در غم و اندوه مىباشند ولى آنان اندوهى ندارند، آسايش و آرامش براى آنها فراهم است و حزنى آنها را در بر نمىگيرد.
بعد اينها را سوار بر شتران سفيد مىكنند، سپس كفشهائى از طلا در بر مىنمايند كه بندهاى آن از نور مىباشد، آنان در سايه عرش پروردگار قرار مىگيرند و بالاى منبرهائى از نور جلوس مىكنند، آنها مشغول غذا مىشوند تا مردم از حساب فارغ گردند.پ 18- حضرت صادق از پدرانش عليهما السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: خداوند روز قيامت بندگانى را مبعوث مىكند كه چهرههاى آنان از نور مىدرخشد آنها لباسهايى از نور در بر كرده و بالاى منبرهائى از نور قرار گرفتهاند.
در دست آنها چوبهايى از نور قرار داد و آنها در طرف راست و چپ عرش جاى دارند، آنان در مقام پيامبران و شهيدان مىباشند در حالى كه نه پيامبر و نه شهيد هستند، در اين جا مردى برخاست و گفت: يا رسول اللَّه من از آنان بشمار هستم.
رسول خدا فرمود: خير شما از آنها نيستيد، مردى ديگر برخاست و گفت من هستم فرمود: خير، او پرسيد پس آنها كدام افراد مىباشند، در اين جا رسول خدا دستش را روى شانه على گذاشت و فرمود: اين و شيعيان و پيروان او هستند.
پ19- حضرت صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت مىكند كه على عليه السّلام فرمود هنگامى كه پيروان ما از صراط عبور مىكنند منادى فرياد مىزند اى آتش خاموش باش، در اين هنگام آتش مىگويد زود بگذريد كه نور شما شعلههايم را خاموش مىكند.پ 20- عبد المؤمن انصارى گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: خداوند متعال مىفرمايد مؤمن سه خصلت دارد، عزت در دنيا و دين و رستگارى در آخرت و هيبت در دل مردمان.پ 21- امام باقر عليه السّلام فرمود: خداوند متعال به مؤمن سه خصلت عطا كرده عزت در دنيا و رستگارى در آخرت و هيبت در دل ظالمان بعد اين آيه شريفه را قرائت كردند وَ لِلَّهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ و هم چنين قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ را تا وَ هُمْ فِيها خالِدُونَ تلاوت فرمودند.پ 22- زيد بن على از پدرانش از على عليهما السّلام روايت مىكند كه فرمود: از حسد حاسدان به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله شكايت بردم، فرمود: اى على مگر خوش ندارى نخستين كسى از چهار نفرى باشى كه وارد بهشت مىگردند، من و تو و فرزندان ما و شيعيان كه با هم وارد بهشت مىگرديم.پ 23- طلحة بن زيد از حضرت صادق از پدرانش از على عليهم السّلام روايت مىكند كه فرمود: مؤمن در ميان پنج نور حركت مىكند، وارد نور مىگردد و از نور خارج مىشود، دانش او نور و سخن او نور و منظرش هم در قيامت نور مىباشد.پ 24- على عليه السّلام فرمود: شيعيان ما مانند زنبور عسل هستند، اگر مردم مىدانستند در باطن آنها چه هست آنها را مىخوردند.پ على عليه السّلام فرمود: دوستان ما را افواجى از رحمت خدا و دشمنان ما را افواجى از غضب خداوند فرا گرفته است.پ على عليه السّلام فرمود: اهل بهشت به منازل شيعيان ما مىنگرند، همان گونه كه آدميان به ستارگان آسمانها نظر مىاندازند.پ على عليه السّلام فرمود: چراغ مؤمن شناختن حق ما مىباشد.
پعلى عليه السّلام فرمود: خداوند متعال به دنيا توجه فرمود: و از ميان آنها ما را برگزيد و بعد براى ما شيعيان را برگزيد كه ما را يارى مىكنند، در خوشحالى ما خوشحال هستند و در حزن ما محزون مىشوند، مال و جان خود را در راه ما فدا مىكنند آنها از ما هستند و ما هم از آنهائيم.پ 25- امام حسن عسكرى از پدرانش از موسى بن جعفر عليهما السّلام روايت مىكند كه فرمود: گروهى از خواص امام صادق عليه السّلام در خدمت آن جناب نشسته بودند، شبى ماهتاب و هوا و فضا را روشنائى فرا گرفته بود، گفتند يا ابن رسول اللَّه چه اندازه صفحه آسمان و ستارگان زيبا هستند.
امام صادق عليه السّلام فرمود: شما اين چنين مىگوئيد در حالى كه گردانندگان چهارگانه جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و ملك الموت به زمين نگاه مىكنند و برادران شما را در اطراف آن مشاهده مىنمايند و نور شما بطرف آسمانها و آنان روشنتر از نور اين ستارگان مىباشد، و آنها هم مانند شما مىگويند چه اندازه نور اينها درخشندگى دارد.پ 26- حضرت رضا عليه السّلام از پدرانش عليهم السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: مؤمن در آسمانها معروف است همان گونه كه شخصى افراد خاندان خود را مىشناسد و مؤمن گرامىتر از فرشته مقرب در نزد خدا مىباشد.پ 27- امام رضا عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: جبرئيل نزد من آمد و گفت خداوند سلامت مىرساند و مىفرمايد: اى محمد مؤمنانى كه كارهاى شايسته انجام مىدهند و به تو و خاندانت اعتقاد دارند مژده بهشت بدهيد پاداش آنها نزد من محفوظ است و آنان بزودى وارد بهشت مىگردند.پ 28- حضرت رضا عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند اى على از كرامت مؤمن در نزد خداوند آن است كه براى او وقتى معين قرار نداده است، و هر گاه گرفتار مصيبت و يا شرى شد او را بطرف خود مىبرد.پ حضرت صادق عليه السّلام فرمود: از گناهان دورى كنيد تا بر طول عمر شما افزوده شود.
پ29- حضرت رضا عليه السّلام از پدرانش روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند:
من و على مانند اين دو انگشت هستيم و شيعيان ما هم با ما مىباشند، و هر كس از مظلومى دلجويى كند او نيز اين چنين است.پ 30- رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: روز قيامت منبرهائى از نور كنار عرش نهاده مىشود و شيعيان اهل بيت من كه در ولايت آنها اخلاص دارند در آنها قرار مىگيرند، بعد از آن خداوند مىفرمايد اى بندگان من بطرف عنايت من بشتابيد زيرا شما را در دنيا اذيت كردند.پ 31- على عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: شيعيان تو روز قيامت در حالى كه سيراب هستند وارد مىگردند ولى دشمنانت تشنه وارد مىشوند و سيراب هم نمىشوند.پ 32- عمر بن يزيد گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: اى فرزند يزيد به خداوند سوگند تو از ما خانواده هستى گفتم: قربانت گردم من از آل محمد عليهم السّلام هستم، فرمود: آرى از آنها گفتم من از آل محمد صلّى اللَّه عليه و اله بشمار مىروم فرمود: آرى از آنها بشمار هستى.
مگر در كتاب خداوند قرائت نكردهاى كه فرمود: إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْراهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِيُّ وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ اللَّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ، و در جاى ديگر مىفرمايد: فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي وَ مَنْ عَصانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ.پ 33- ابن عباس گويد: از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله پرسيدم معنى آيه شريفه: وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ چيست فرمود: جبرئيل بمن گفت آنها على و شيعيان او مىباشند كه بطرف بهشت مىروند و مشمول عنايت خداوند مىگردند.پ 34- عبد اللَّه بن وليد گويد: خدمت حضرت صادق عليه السّلام رسيديم در زمانى كه مروان حكومت مىكرد، پرسيد شما از كجا هستيد، گفتيم: از اهل كوفه، فرمود:
بيشتر دوستان ما از اهل كوفه هستند مخصوصا شيعيان، خداوند شما را به طريقى هدايت كرد كه مردم آن را ترك كردند.
پشما ما را دوست مىداريد در حالى كه مردم ما را دشمن مىدارند، شما از ما متابعت كرديد در حالى كه مردم با ما مخالفت مىكنند، شما ما را تصديق مىكنيد در حالى كه مردم ما را تكذيب مىنمايند، خداوند شما را با زندگان ما و مردگان شما را با مردگان ما قرار دهد.
يكى از روزها در حضور پدرم بودم و او مىگفت: شما هنگامى كه ديده بر هم گذاريد و جانتان از شما برآيد به مقاماتى مىرسيد كه به حال شما غبطه خواهند خورد و ديدگان شما روش خواهد گرديد، خداوند مىفرمايد: وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ وَ جَعَلْنا لَهُمْ أَزْواجاً وَ ذُرِّيَّةً، و ذريه رسول خدا ما هستيم.پ 35- مفضل بن عمر گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: در آسمان چهارم فرشتگانى هستند كه در تسبيح خود مىگويند: پاك و منزه است آن خدائى كه اين مردمان اندك را از ميان اين مردمان زياد براى اين دين عزيز هدايت فرمود.پ 36- محمد بن صامت گويد: خدمت حضرت صادق عليه السّلام بوديم و در آنجا گروهى از اهل بصره هم بودند و سخن از حديث حج كه از جابر بن عبد اللَّه روايت شده بود بحث مىشد، امام فرمود: مردم بطرف راست و يا چپ رفتند ولى شما از امام خود دست بر نداشتيد شما كجا مىرويد خداوند شما را به بهشت هدايت مىكند.پ 37- معاوية بن وهب گويد: در خدمت حضرت صادق عليه السّلام نشسته بودم كه پيرمردى با قد خميده وارد شد و گفت: السلام عليك و رحمة اللَّه، امام عليه السّلام فرمود: و عليك السلام و رحمة اللَّه اى پيرمرد نزديك من بيا پير مرد نزد آن حضرت آمد و دست امام را بوسيد و گريه كرد.
امام عليه السّلام پرسيد اى شيخ چرا گريه مىكنى گفت: يا بن رسول اللَّه من اينك صد سال است اميدوار هستم و مىگويم در اين سال و يا در اين ماه و يا در اين روز به آرزوى خود مىرسم ولى هنوز آنچه را كه مورد نظرم هست مشاهده نمىكنم شما مرا به گريه كردن ملامت مىكنيد.
پراوى گويد: امام صادق عليه السّلام در اين هنگام گريه كرد و فرمود: اى پيرمرد اگر مرگت به تاخير افتاد با ما خواهى بود، و اگر زودتر از دنيا رفتى روز قيامت در منزل رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله زندگى خواهى كرد، شيخ گفت: يا بن رسول اللَّه اگر به مقصودم هم نرسيدم باكى نخواهم داشت.
حضرت صادق فرمود: اى شيخ رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: من دو چيز سنگين را در ميان شما خواهم گذاشت هر گاه به آن چنگ بزنيد گمراه نخواهيد شد، يكى كتاب خدا و ديگرى عترت من مىباشند ما و شما با هم روز قيامت وارد محشر مىگرديم.پ 38- ابن عقده گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم مىفرمود: خداوند ما را از ميان مردم برگزيد و شيعيان ما را هم از ميان امت پيامبر برگزيد.پ 39- زيد بن على از پدرانش عليهم السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله به على بن ابى طالب عليه السّلام فرمودند: اى على تو و يارانت و اتباعت در بهشت خواهيد بود.پ 40- عمار بن ياسر گويد: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: اى على خداوند متعال شما را زينتى بخشيده كه به هيچ بنده آن زينت را نداده است در صورتى كه خداوند آن زينت را بسيار دوست مىدارد، خداوند تو را زاهد قرار داده و دنيا را در نظرت كوچك نموده است.
تو از دنيا چيزى برنمىدارى و دنيا هم از تو چيزى نخواهد گرفت، و خداوند محبت شما را در دل فقراء و مستمندان قرار داده و تو را از آنها خوشنود ساخته است، آنها پيروان تو هستند و تو را به امامت قبول مىكنند، خوشا به حال آن كس كه تو را دوست بدارد و تو را تصديق نمايد.
واى بر كسى كه تو را دشمن بدارد و يا تو را تكذيب كند، هر كس تو را دوست بدارد و تصديقت كند در بهشت با تو همنشين خواهد شد، و اما آنهائى كه تو را دشمن بدارند و تكذيب كنند خداوند آنها را با دروغ گويان در يك جا جمع مىكند و در زمره آنان محشور مىگرداند.پ 41- ابو ذر غفارى گويد: مشاهده كردم رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله دست خود را به
شانه على بن ابى طالب زدند و گفتند:پ اى على هر كس ما را دوست بدارد عربى هست، و هر كس ما را دشمن بدارد، راه زن و فاسد و از قطاع الطريق بشمار مىرود.
شيعيان ما از خاندانهاى پاك و اصيل هستند و از طينتى پاك متولد شدهاند و در ملت حضرت ابراهيم بودهاند ما و شيعيان ما از آن طينت هستيم و ديگران از آن بهرهاى ندارند، خداوند فرشتگانى دارد كه گناهان شيعيان ما را از بن مىكنند همان گونه كه ساختمانها را خراب مىنمايند.پ 42- ابو محمد وابشى گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه بنده مؤمن كار نيكى بكند خداوند كارهاى نيك او را تا صد برابر افزايش مىدهد و اين است معنى آيه شريفه وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُپ 43- ابو عاصم گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: شيعيان ما جزئى از ما هستند كه از زيادى طينت ما خلق شدهاند، هر چه آنها را بد حال كند ما را بدحال مىكند و هر چه آنها را خوشحال كند ما را خوشحال مىكند هر كس مىخواهد ما را ملاقات كند نزد آنها برود و آنها پيام آنان را بما مىرسانند.پ 44- ابو قتاده گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: حقوق شيعيان ما بر ما بيشتر از حقوق ما بر آنها هست، گفته شد چرا فرمود: براى اينكه آنها را بخاطر ما آزار مىدهند ولى ما به جهت آنها آزار و اذيتى مشاهده نمىكنيم.پ 45- حارث اعور از على عليه السّلام روايت مىكند كه فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: مثل من مانند درختى است كه من اصل آن و على فرع آن و حسن و حسين ميوه آن و شيعيان برگ آن بشمار مىروند، و از پاكى جز پاكى بيرون نمىگردد.پ 46- يعقوب بن ميثم گويد: خدمت حضرت باقر عليه السّلام رسيدم و گفتم قربانت گردم اى فرزند رسول خدا من در ميان كتابهاى پدرم ميثم مشاهده كردم كه على عليه السّلام به پدرم فرمود: دوستان آل محمد عليهما السّلام را دوست بدار اگر چه فاسق باشند، و دشمنان آل محمد را دشمن بدار اگر چه روزه داشته باشند و نماز بگذارند.
پمن از رسول خدا شنيدم در تفسير آيه شريفه: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ فرمود: اى على به خداوند آنها شيعيان تو هستند و آنها فردا در كنار حوض با چهرههاى نورانى در حالى كه تاجى بر سر دارند با تو خواهند بود، امام فرمود: آرى اين حديث در كتاب على هست.پ 47- صباح بن سيابه گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: مردى شما را دوست مىدارد و نمىدارند، شما چه مىگوئيد خداوند او را وارد بهشت مىكند و مردى شما را دشمن مىدارد و نمىداند شما چه مىگوئيد خداوند او را وارد جهنم مىكند و مردى هم از شما نيز بدون اينكه كارى انجام دهد نامه عملش را پر مىكند گفتم اين چگونه است، فرمود: مردى از شما از ميان آنها مىگذرد و آنها ناسزا مىگويند و به همديگر اظهار مىدارند اين از شيعيان آنها مىباشند، و يا مردى را از خود دور مىكنند و مطالب ناروائى در باره او مىگويند در اين جا خداوند صحيفه او را بدون اينكه كارى بكند پر مىنمايد.پ 48- جابر جعقى گويد: از حضرت باقر عليه السّلام پرسيدم تفسير آيه شريفه: كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ تُؤْتِي أُكُلَها كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّها چيست؟ فرمود: اما درخت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله مىباشد و فرع آن هم على عليه السّلام است.
شاخههاى آن درخت فاطمه عليها السلام و ميوههاى آن درخت فرزندان او مىباشند و برگهاى آن هم شيعيان ما هستند، بعد فرمود: هر گاه يكى از شيعيان ما درگذرد يكى از آن برگها فرو مىريزد و هر گاه يكى متولد گردد و برگى در آن درخت مىرويد.پ 49- محمد حلبى گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند:
خداوند متعال امت مرا هنگامى كه هنوز گل بودند برايم مجسم كردند، و نام همه آنها را به من ياد دادند همان گونه كه به آدم اسماء را تعليم فرمودند.
در اين جا صاحبان پرچمها بر من گذشتند و من براى على و شيعيان او استغفار كردم خداوند در باره شيعيان على يك وعده به من داده گفتند آن وعده چيست فرمود: هر كدام از آنها ايمان بياورند و تقوى پيشه كنند صغيره و كبيره
آنان آمرزيده مىگردد، و سيئات آنها به حسنات مبدل مىشود.پ 50- معاوية بن عمار گويد: امام باقر از پدرانش عليهم السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: اى على امت من هنگامى كه گل بودند براى من ظاهر شدند و من كوچك و بزرگ آنها را مشاهده كردم و آنها هنوز ارواح بودند و جسدهاى آنها خلق نشده بود، شيعيان تو بر من گذشتند و من براى آنها استغفار كردم.
على عليه السّلام فرمود: يا رسول اللَّه در باره آنها زيادتر صحبت كنيد، فرمود: يا على تو و شيعيانت از قبرها بيرون مىگرديد و چهرههاى شما مانند ماه تابان مىباشد سختىها از شما بيرون شده و اندوهى نخواهيد داشت، در سايه عرش قرار مىگيريد و با ما غذا مىخوريد در حالى كه مردم حساب مىدهند.پ 51- ابو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: به خداوند سوگند ما غير از شما كسى را نداريم، و شما با ما در مقام بلندى خواهيد بود، اينك براى رسيدن به درجات با همديگر مسابقه دهيد و براى مقامات بالا رغبت نشان دهيد.پ 52- حسين بن ابى العلاء گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر چيزى جوهرى دارد و جوهر فرزندان آدم محمد صلّى اللَّه عليه و اله و ما و شيعيان ما هستيم.پ 53- سدير گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: شما آل محمد هستيد و اين سخن را دو بار تكرار كردند.پ 54- فضيل بن يسار گويد: امام جعفر صادق عليه السّلام فرمود: به خداوند سوگند شما نور و روشنائى در تاريكهاى زمين هستيد.پ 55- على بن عبد العزيز گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: به خداوند سوگند من بوى خوش شما و جان و روان شما را دوست دارم، از ديدن و ملاقات شما خوشحال مىگردم، من بر دين خدا و دين فرشتگان او هستم.
اينك مرا يارى كنيد و تقوى داشته باشيد، به خداوند سوگند من در مدينه مانند يك دانه موى سفيد در ميان موهاى سياه قرار گرفتهام، به اين طرف و آن طرف مىروم تا مردى از شما را پيدا كنم و با او انس بگيرم.پ 56- عبد اللَّه بن وليد مىگويد ما جماعتى در حضور امام صادق عليه السّلام بوديم و
از آن حضرت شنيديم كه فرمودند: به خداوند سوگند من از ديدن شما خوشحال مىگردم و دوست دارم با شما سخن گويم.پ 57- حسان عجلى گفت: مردى از امام صادق عليه السّلام از تفسير آيه شريفه هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ سؤال كرد، امام فرمود:
آنان كه مىدانند ما هستيم، و آنها كه نمىدانند دشمنان ما مىباشند و شيعيان ما هم اولو الالباب هستند.پ 58- عنبسه عابد گويد: حضرت باقر عليه السّلام در تفسير آيه مباركه كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهِينَةٌ إِلَّا أَصْحابَ الْيَمِينِ فرمود: آنها شيعيان ما اهل بيت مىباشند.پ 59- جابر از حضرت باقر عليه السّلام روايت مىكند كه امام در تفسير آيه شريفه: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ فرمود: آنها شيعيان ما اهل بيت هستند.پ 60- يحيى بن ذكريا گويد: امام صادق عليه السّلام از پدرش روايت مىكرد كه آن حضرت فرمود: شيعيان ما به ما چنگ مىزنند و ما هم به رسول خدا چنگ مىزنيم و رسول هم به خداوند التجاء پيدا مىكند.پ 61- ابو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه روز قيامت بيايد رسول خدا به خداوند متوسل مىشود و على هم به رسول متوسل مىگردد و ما هم به على چنگ مىزنيم و شيعيان ما هم به ما متوسل خواهند شد و در آن هنگام پيغمبر ما را كجا خواهد برد گفتم به بهشت.پ 62- امام باقر عليه السّلام فرمود: حضرت سجاد عليه السّلام فرمودند: شايستهترين افراد براى تقوى و عبادت و به جا آوردن كارهائى كه مورد علاقه و رضايت خداوند مىباشند اوصياء و پيروان آنها هستند، اگر ترسى از ناحيه آسمان پيدا شود و همه بطرف ما من خود مىشتابند.
در اين هنگام كه ترسى و وحشتى پديد آمده شما هم بطرف ما مىآئيد و اين جا را پناهگاه خود قرار مىدهيد، ما هم در اين گونه موارد به پيامبر متوسل مىگرديم، و پيامبر هم به خداوند ملتجى مىشود و شيعيان و پيروان ما هم به ما
متوسل مىگردند.پ 63- بريد بن معاوية گويد: شما از كجا يارى مىخواهيد و به كجا مىرويد جز اينكه اگر مصيبتى و ترسى از آسمان بيايد و بلائى نازل گردد هر گروهى بطرف محل امن خود مىروند، در آن هنگام ما به پيامبر خود متوسل مىگرديم و شما هم به ما متوسل مىشويد.پ 64- جابر بن يزيد از حضرت باقر عليه السّلام روايت مىكند كه فرمود: من از ام سلمه زوجه رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله در باره على عليه السّلام سؤال كردم او گفت: از رسول خدا شنيدم فرمود: على و شيعيان او رستگار هستند.پ 65- ابن نباته از على عليه السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: خداوند چوبى از ياقوت سرخ دارد، جز ما و شيعيان ما كسى به آن نمىرسد، و دشمنان ما از آن محروم هستند.پ 66- انس بن مالك گويد: رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: هفتاد هزار نفر از امت من بدون حساب وارد بهشت مىگردند كه حساب و عذابى ندارند، گويد: بعد از اين رسول خدا متوجه على شد و فرمود: آنها شيعيان تو مىباشند و تو هم امام آنها هستى.پ 67- زيد بن على از پدرش از على عليهما السّلام روايت مىكند كه از حسادت مردم نسبت به خودم به رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله شكايت بردم فرمودند: اى على نخستين چهار نفرى كه وارد بهشت مىشوند من و شما و حسن و حسين هستيم، فرزندان ما پشت سر ما هستند، و دوستان ما پشت سر فرزندان ما و شيعيان از راست و چپ ما حركت مىكنند.پ 67- عبد اللَّه بن جندب گويد: حضرت رضا عليه السّلام فرمود: بر خداوند است كه دوستان ما را با انبياء و صديقان و شهداء و صالحان محشور گرداند و با آنها در يك جا قرار دهد.پ 69- ابو بصير گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمودند: اى ابا محمد خداوند شما را در قرآن ياد كرده و فرموده: فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ
وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ، مقصود از نبى در اين جا رسول خدا مىباشد صديقان و شهيدان هم ما هستيم، و صالحان هم شما مىباشيد، پس اينك صالح باشيد همان گونه كه خداوند شما را صالح نامگذارى كرده است.پ 70- در تفسير امام آمده است كه حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله در هنگام ناله ستون فرمود: اى گروه مسلمانان اين تنه درخت براى رسول خدا ناله مىكند و از اين كه از وى دور شده است محزون گرديده است، در ميان بندگان ظالم خدا كسانى هستند كه براى آنها نزديكى و يا دورى از رسول خدا فرقى نمىكند و اگر من اين درخت را در بر نگرفته بودم و دست بر آن نمىكشيدم تا روز قيامت ناله مىكرد.
در ميان بندگان خدا كسانى هستند كه براى رسول خدا و على ولى خدا دلشان محزون مىشود مانند اين درخت خشك ناله فراق سر مىدهند، و مؤمن بايد دلش براى دوستى محمد و على و آل پاك آنها بسوزد، شما فرياد اين ستون را شنيديد كه چگونه به محمد اظهار علاقه كرد، و چگونه با در برگرفتن او وى را خاموش كرد، گفتند: آرى يا رسول اللَّه.
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: سوگند به خدائى كه مرا برانگيخت عشق و علاقه خازنان بهشت و حور العين و قصور و منازل آن به دوستان محمد و على و خاندان آنها و بيزارى از دشمنان آنان از نالههاى اين درخت هم بيشتر است، و آرام كردن آنها در هنگامى است كه يكى از شيعيان صلوات بر محمد و آل پاك او بفرستد يا نماز مستحبى بخواند و يا روزه بگيرد و يا صدقه بدهد.
يكى از مهمترين وسائلى كه موجب آرامش نالهها و فرياد آنها مىگردد اين است كه شما نسبت به برادران خود نيكى كنيد و در هنگام مشكلات پيوسته از آنها دلجوئى نمائيد، گروهى از اهل بهشت به گروهى ديگر مىگويند از رفيق خود بخاطر تاخيرى كه انجام مىدهد شتاب بخرج ندهيد، زيرا او در نظر دارد با هديه كردن خيرات در اين بهشت براى خود درجات بلندى تهيه كند.
بزرگتر از اينها كه نالههاى ساكنان بهشت را فرو مىنشاند اين است كه آنها در تقيه صبر مىكنند و با توريه خود را از مهالك نجات مىدهند، تا از بندگان كافر
خداوند رهائى پيدا نمايند و جان سالم بدر برند،پ در اين جا خازنان بهشت و حوريان مىگويند ما هم صبر مىكنيم همان گونه كه آنها طبق دستورات امامان خود در مكروهات صبر مىكنند.
حالا كه آنها در سختيها و ظلمها شكيبا هستند و از گفتن سخنان حق سكوت مىكنند و در برابر ظلمها و شكنجهها شكيبائى دارند ما هم صبر مىكنيم، در اين هنگام خداوند متعال مىفرمايد: اى ساكنان بهشت من و اى خازنان رحمت من اگر شما را از رسيدن به همراهانتان و ملاقات با بزرگانتان به تاخير انداختهام براى اين است كه آنها به كرامت كامل برسند.
آنها هر چه در دنيا بمانند و به برادران مؤمن خود خدمت كنند، و به فرياد مظلومان و محرومان برسند، و غم از دل ستمديدگان بردارند و در برابر فاسقان و كافران تقيه كنند، پاداش آنها در نزد من زياد مىگردد آنها را با پاداشهاى زياد به شما مىرسانم تا خوشحال گردند و شما هم خوشحال گرديد در اين هنگام نالههاى آنها فرو مىنشيند.پ 71- در تفسير امام در ذيل آية شريفه وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا* آمده است يعنى آنهائى كه به خداوند ايمان آورده و تو را تصديق كردهاند، و تو را رهبر و امام دانستهاند و گفتار و كردارت را مورد عمل قرار دادهاند و برادرت على را بعد از تو امام و رهبر خود گرفتهاند، و هر چه به آنها گفتهاى بكار بستهاند و در باره او جز نبوت همه چيز را پذيرفتهاند مژده بده.
بهشت به آنها نخواهيد رسيد مگر با دوستى و ولايت كسى كه نصى براى آن رسيده باشد، و آنها واليان از فرزندان على را بشناسند و به سخنان آنها گردن نهند و از دشمنان آنان و مخالفان على و فرزندانش دورى كنند، و بهشت هرگز از مردم دور نخواهد شد مگر اينكه از مخالفين اهل بيت عليهم السّلام دست بردارند و محبت آنها را از دل بيرون كنند.
مردم بايد بعد از اين كارهاى شايسته انجام دهند و واجبات را بجاى آورند و از محرمات دورى كنند و مانند اين افرادى كه به تو ايمان نمىآورند كافر ماندهاند
نباشند، اين گروه از مردم را مژده بده كه براى آنها باغهائى مهيا شده كه از زير آنها آبها در جريان مىباشند.پ 72- امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: مىدانيد كه معنى آيه شريفه أَلا إِنَّ أَوْلِياءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ چيست؟ گفتند آنها چه كسانى هستند، على عليه السّلام فرمود:
آنها ما و پيروان ما هستيم، و هر كس بعد از ما از ما پيروى كند خوشا براى ما ولى خوشى آنها از خوشى ما بهتر است.
گفتند: يا امير المؤمنين: چرا خوشى آنها از ما بهتر و افضل است مگر ما و آنها در يك طريق كام بر نمىداريم، فرمود: چرا ولى آنها به مشكلات و ناراحتيهائى برخورد مىكنند كه شما آن مشكلات را نديدهايد و آنها سختيهائى را تحمل كردهاند كه شما آنها را مشاهده نكردهايد.پ 73- ابو عمر و زبيرى گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: هر كس آل محمد عليه السّلام را دوست بدارد و آنها را بخاطر قرابت با رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله بر مردم مقدم بدارد او به خاطر مقامى كه نزد آل محمد عليهم السّلام دارد از آنان محسوب مىگردد.
نه به خاطر اينكه او از اعيان آنها محسوب گردد بلكه به جهت دوستى با آنها و متابعت از اقوال و افعال آنان از آل محمد به حساب مىآيد و خداوند هم در قرآن فرموده هر كدام از شما كه آنها را دوست بدارد از آنان محسوب مىشود، و ابراهيم فرمود: فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي وَ مَنْ عَصانِي فَإِنَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ.پ 74- عقبة بن خالد گويد: خدمت حضرت صادق عليه السّلام رسيدم و به من اذن ورود دادند در حالى كه امام هنوز در جاى خود قرار نگرفته بود، بعد وارد شدند در حالى كه رداء بر دوش نداشتند، هنگامى كه نظرش بر ما افتاد خوش آمد گفت و فرمود: شما صاحبان عقل هستيد كه خداوند فرموده: إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ.پ 75- ابو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: ما خاندان رحمت و بيت نعمت و بركت هستيم ما در زمين پايهها و اساس مىباشيم، شيعيان ريسمانهاى استوار دين هستند، ابراهيم در دعوت خود ما و شيعيان را در نظر داشت، و مقصود از عبادى در آيه شريفه إِنَّ عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ* آنها هستند و تا روز قيامت آنها را
مستثنى كرده است.پ 76- ابو بصير گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: مقصود از آيه شريفه إِخْواناً عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ به خداوند سوگند شما هستيد.پ 77- عمرو بن ابى المقدام گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: به خداوند سوگند مقصود از آيه مباركه وَ نَزَعْنا ما فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ شما شيعيان ما كه داراى چهار چشم هستيد مىباشيد، ولى خداوند ديدگان شما را باز كرده و ديدگان آنها را كور كرده است.پ 78- محمد بن مروان گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: مردى و زنى از شما نيست مگر اينكه فرشتگان به او سلام مىرسانند، خداوند متعال در باره شما فرموده: وَ نَزَعْنا ما فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْواناً عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ.پ 79- در تفسير امام آمده كه على بن الحسين عليهما السّلام فرمود: اى بندگان خدا كارى كنيد كه اعمال شما مورد قبول قرار گيرد و كارى نكنيد كه مردود واقع شود كه در اين صورت شما را در روز قيامت از ورود به بهشت جلوگيرى مىكنند و اين براى شما بسيار زشت خواهد بود، آگاه باشيد اعمال شما هنگامى مورد قبول قرار مىگيرد كه بدوستى محمد و آل او عليهما السّلام قرين باشد.
اعمال شما هنگامى مردود مىگردد و پست و ناچيز شمرده مىشود كه با شرك آلوده گردد و با محبت رهبران گمراه و واليان دروغين توام باشد، اعمال كسانى مورد قبول است كه پيروان على بن ابى طالب و خاندان پاك و فرزندان آن حضرت باشند و در طريق آنان گام بردارند.
بعد از آن گفتند: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: خوشا بحال كسانى كه على را دوست مىدارند و به محمد و گفتار او ايمان دارند، خداوند آنها را به بهترين وضعى از مقام كبريائى خود ياد مىكند و فرشتگان عرش و كرسى و آسمانها و پرده داران و فرشتگان زمين و هوا بر آنها درود مىفرستند.
ملائكه موكل بر ابرها و بارانها و فرشتگان بيابانها و درياها و آنها كه در آفتاب و ماه و ستارگان قرار دارند، و سنگ ريزههاى زمين و شنها و ساير
حيواناتى كه در دنيا زندگى مىكنند هر كدام به زبانى براى آنها صلوات مىفرستند و آنها را تعظيم و تكريم مىكنند تا روز قيامت فرا رسد.پ كرامتهاى خداوند علنا و در برابر ديدگان مردم به آنها مىرسد، و آنها با محمد و على كه از برگزيدگان خداوند مىباشند همنشين خواهند شد، واى بر كسانى كه على را دشمن بدارند و نسبت به محمد صلّى اللَّه عليه و اله كافر گردند و گفتههاى او را در باره على تكذيب كنند.
خداوند متعال آنان را با پستترين نوع يعنى از مقام خود مورد لعنت قرار مىدهد، و حاملان عرش و كرسى و حاجبان مقام قرب و فرشتگان آسمانها و زمين و هوا و آنها كه در بين زمين و آسمان قرار گرفتهاند آنها را لعنت مىكنند.
فرشتگان ابرها و بارانها و بيابانها و درياها و آنها كه در آفتاب سكونت دارند و در ماه و ستارگان زندگى مىكنند، و ريگها و شنهاى بيابان و هر چه بر روى زمين حركت مىكند و مىجنبد و حيوانات مختلف روى زمين آنان را لعنت مىنمايند.
تمام موجودات زمين و آسمان كارها و اعمال آنها را تقبيح مىكنند تا هنگامى كه وارد قيامت شوند و در آنجا علنا مورد لعن و نفرين قرار مىگيرند، و با شيطان و نمرود و فرعون كه از دشمنان خدا مىباشند محشور مىگردند، بهترين عملى كه فرشتگان مقرب و آسمانها انجام مىدهند درود به دوستان ما و نفرين به دشمنان ما مىباشد.پ 80- غياث بن ابراهيم گويد: امام صادق از پدرانش عليهم السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: امت من هنگامى كه در گل بودند به من نمايانده شدند و من بزرگ و كوچك آنها را مشاهده كردم و به همه آسمانها نگريستم و در همه جا شما را اى على ديدم و براى شيعيانت تا روز قيامت طلب مغفرت كردم.پ 81- حبيش بن معتمر گويد: خدمت على عليه السّلام رسيدم در حالى كه در رحبه تكيه زده بود، گفتم درود بر تو اى امير المؤمنين چگونه شب را بروز آوردى، امير المؤمنين سرش را بلند كرد و پاسخ مرا داد و فرمود: شب را بروز آوردم در
حالى كه با دوستان خود دوست و با دشمنان خود دشمن هستم،پ دوستان ما هر لحظه منتظر فتح و ظفر و پيروزى مىباشند.
اما دشمنان ما پايه و اساسى ندارند و آنها در كنار گور و گودالها زندگى مىكنند و بزودى در آتش جهنم سقوط مىنمايند اى ابو المعتمر دوستان ما توانائى ندارند با ما دشمنى كنند و دشمنان ما هم نمىتوانند با ما دوست باشند، خداوند متعال دلهاى بندگان را بر محبت ما آفريده و كسانى كه با ما دشمنى مىكنند و عناد دارند مخذول خداوند مىباشند.
براى همين جهت دوستان ما نمىتوانند ما را دشمن ندارند و دشمنان ما هم توانائى ندارند با ما دوستى كنند، و دوستى ما با دوستى دشمنان ما در يك دل جمع نمىگردد، و خداوند در هيچ مردى دو دل قرار نداده است كه با يك دل گروهى را دوست بدارد و با دلى ديگر دشمنان آنها را.پ 82- عبد اللَّه بن ميمون گويد: حضرت باقر عليه السّلام فرمودند: شما چند نفر در مكه هستيد گفتيم چهار نفر فرمود: شما مانند نورى در تاريكىهاى زمين هستيد.پ 83- حافظ عبد العزيز روايت مىكند كه سلمان به على عليه السّلام گفت هر گاه كه من خدمت حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله مىرسم و شما هم در آن جا هستيد رسول خدا دست به شانه من مىزند و مىفرمايد اين و حزب او از رستگاران هستند.پ 84- انس گويد: حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله را در خواب ديدم فرمود: چرا اخبارى كه از من در باره على بن ابى طالب شنيدى اظهار نكردى، كه به عقوبت گرفتار شوى، و اگر استغفار على بن ابى طالب در باره تو نبود بوى بهشت را هرگز استشمام نمىكردى.
اينك متوجه باش در بقيه عمرت اخبارى كه از من در باره على رسيده است نقل كنى و بدان كه دوستان على و فرزندان آنها با دوستانشان قبل از همه وارد بهشت مىكردند و با خداوند همسايه مىشوند دوستان خداوند عبارتند از حمزه، جعفر، حسن و حسين، و اما على كه او صديق اكبر است و دوستان او روز قيامت ترسى ندارند.
پعبد اللَّه بن عمر گويد: حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: هر كس على را دوست بدارد خداوند نماز و روزه و اعمال مستحبى او را قبول مىكند، هر كسى على را دوست بدارد خداوند به عدد هر يك از رگهاى بدن او شهرى در بهشت به او مىدهد.
هر كس آل محمد را دوست بدارد از حساب و ميزان و صراط براحتى مىگذرد و هر كس در محبت آل محمد بميرد من ضمانت مىكنم كه خداوند او را با پيامبران محشور كند، و هر كس در دشمنى آل محمد از دنيا برود روز قيامت در پيشانى او نوشته خواهد شد اين از رحمت خداوند دور مىباشد.پ 85- حضرت صادق عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله به على عليه السّلام فرمودند: اى على خداوند محبت فقرا و دردمندان را در دل تو نهاده است، تو از برادرى با آنها خوشحال هستى و آنها هم به امامت تو رضايت دارند، خوشا بحال آن كسى كه تو را دوست بدارد، و بدا بحال آن كس كه تو را دشمن بگيرد.
اى على دوستانت آنهائى هستند كه همواره بسوى حق گرايش دارند و مواظب اعمال و گفتار خود هستند، آنها لباسهاى مندرس مىپوشند و مورد لطف و عنايات پروردگار قرار مىگيرند، اى على دوستان تو نزد مردم حقير ولى در نزد خداوند بزرگ مىباشند.
اى على دوستان تو در بهشت برين در جوار رحمت خداوند هستند و از گذشتهها اظهار تاسف نمىكنند، اى على دوستان تو از كثرت دعاء و اذكار لبهايشان به هم بر آمده است، از چهره آنها ترك دنيا و لذائذ آن مشاهده مىگردد.
شيعيان تو در سه جا خوشحالى مىكنند، هنگامى كه جانشان از تن بيرون مىرود و من در آن حال شاهد جان دادن آنها مىباشم، هنگامى كه در قبر مورد سؤال قرار مىگيرند كه تو در آن جا حضور دارى، و هنگامى كه در كنار ميزان عدالت قرار گيرند و هر مامومى را به امامش مىشناسند.
اى على برادران خود را مژده بده كه خداوند از آنها راضى مىباشد، اى على
پتو امير مؤمنان و رهبر پيشانى سفيدان هستى، تو و شيعيانت در صفها ايستاده و خداوند را تسبيح و تنزيه مىكنند و اگر تو و شيعيانت نبودند دين خدا پايدار نمىشد.
اگر يكى از شما در زمين نبود باران از آسمان نازل نمىشد، اى على در بهشت كنجى هست و تو صاحب آن مىباشى، شيعيان تو از حزب خداوند هستند و حزب خدا هم پيروز مىباشند، اى على تو و شيعيانت به عدالت قيام مىكنيد و دوستان خود را از حوض سيراب مىنمائيد، ولى كسانى كه منكر فضل شما بودند منع مىكنيد و از ترس و وحشت در امان هستيد.
اى على تو و شيعيانت در موقف در سايهها قرار مىگيريد و در بهشت روزى مىخوريد، اى على بهشت مشتاق تو و شيعيانت مىباشد و فرشتگان با ورود آنها به بهشت اظهار خوشوقتى مىكنند و براى آنها استغفار مىنمايند.
اى على شيعيانت در نهان و آشكار از خداوند مىترسند، و براى گرفتن درجات بهشت از هم ديگر سبقت مىگيرند، در محضر عدل خداوند قرار مىگيرند در حالى كه گناهى ندارند، اى على اعمال شيعيانت هر روز جمعه به من مىرسد و من از اعمال آنها خوشحال مىگردم و براى گناهان آنان استغفار مىكنم.
اى على در تورات از تو و شيعيانت به نيكى ياد شده قبل از اينكه آنها خلق گردند و هم چنين در انجيل هم از آنها به عظمت ياد شده است، اى على از شيعيان تو در آسمانها بيشتر از زمين سخن مىرود و اينك آنها را به اين فضائل و خصوصيات بشارت دهيد.
اى على به شيعيانت بگو و به دوستانت سفارش كن كه از كارهائى كه دشمنان آنها انجام مىدهند خوددارى نمايند، اى على غضب خداوند بر كسانى كه تو را دشمن دارند شدت پيدا مىكند و هم چنين آنهائى كه با شيعيان تو دشمنى مىكنند مورد غضب خداوند هستند. 86- جابر جعفى گويد: حضرت باقر عليه السّلام فرمود: اى جابر ما و دوستان ما از يك سرشت سفيد رنگ و پاك كه از مقام قرب آمده بود خلق شديم، ما از قسمت
بالاتر و دوستان ما از قسمت پائين آن آفريده شدند. هنگامى كه روز قيامت بر پا شود قسمتهاى بالا و پائين به هم ملحق مىگردند، و بعد ما دست به دامن رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله مىزنيم، و دوستان ما هم دست به دامن ما مىزنند در اين هنگام هر جا كه پيامبر خدا برود ما هم دنبال او مىرويم.
خيال مىكنى پيامبر و فرزندان او كجا مىروند و سرانجام دوستان ما و فرزندان آنها به كجا خواهد انجاميد جابر گويد: به خداوند سوگند من در اين هنگام متوجه شدم كه وارد بهشت خواهيم شد. ابو حمزه ثمالى گويد: امام باقر عليه السّلام در تفسير آيه شريفه شجرة طَيِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِي السَّماءِ فرمودند: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: من اصل آن هستم و على فرع آن و ائمه اطهار شاخههاى آن، و دانش ميوههاى آن و شيعيان برگهاى آن مىباشند.
اى ابو حمزه آيا در اين جا فضيلتى مشاهده مىكنى، گفتم به خداوند سوگند همه آن فضيلت مىباشند، بعد فرمود: اى ابو حمزه هر گاه براى يكى از شيعيان ما فرزندى متولد گردد برگى در آن درخت مىرويد و هر گاه يكى فوت كند برگى از آن مىريزد.پ 87- سفيان بن ابراهيم گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: گرفتارى از ما آغاز مىگردد و بعد به شما مىرسد، و گشايش از ما شروع مىشود و بعد به طرف شما مىآيد، به آن كسى كه سوگند به آن ياد مىگردد خداوند به وسيله شما يارى مىشود همان گونه كه بوسيله سنگ خداوند يارى مىگردد.پ 88- محمد بن اسحاق ثعلبى گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: ما برگزيدگان خداوند از ميان مردم هستيم و شيعيان ما برگزيدگان امت محمد صلّى اللَّه عليه و اله مىباشند.پ 89- عمران بن عبد الكريم گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: پدرم وارد مسجد شد و متوجه شد گروهى از شيعيان ما در آنجا هستند، پدرم نزد آنها رفت و به آنها سلام كرد و گفت: من از بوى شما خوشم مىآيد و من بر دين خدا هستم،
پشما هنگامى كه روح از بدنتان برآمد در جايى قرار خواهيد گرفت كه ديگران غبطه مىخورند.
اينك با تقوى و عبادت و پارسائى ما را يارى كنيد، و به گفتار امام خود عمل نمائيد شما از لشكريان خدا هستيد و ياران پروردگار مىباشيد، و شما از گذشتگان و آيندگان پيشى گرفتهايد، و قبل از ديگران وارد بهشت مىشويد.
ما به ضمانت خدا و رسول بهشت را براى شما ضمانت مىكنيم، گويا شما در بهشت براى گرفتن درجات و مقامات با هم مسابقه مىدهيد، هر يك مؤمنى از شما مانند صديقى است و هر مؤمنهاى از شما حورائى بشمار مىرود، امير المؤمنين فرمود: اى قنبر برخيز و بشارت بده خداوند بر همه امت جز شيعيان ما خشمگين است.
آگاه باشيد هر چيزى شرفى دارد و شرف دين شيعيان ما مىباشند، و هر چيزى اساس و پايهاى دارد اساس دين شيعيان ما هستند، هر چيزى سيدى دارد سيد مجالس مجلس شيعيان ما هست، هر چيزى شاهد و گواهى دارد شاهدان زمين شيعيان ما مىباشند.
هر كس با شما مخالفت كند مشمول اين آيه كريمه خواهد بود وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خاشِعَةٌ عامِلَةٌ ناصِبَةٌ تَصْلى ناراً حامِيَةً، هر كس از شما دعا كند دعاى او مستجاب مىگردد و هر كس از شما سؤالى بكند و حاجتى بخواهد صد حاجت او بر آورده مىگردد، چه اندازه خداوند با شما محبت مىكند.
شيعيان ما روز قيامت هنگامى كه از قبرهاى خود بيرون مىگردند چهرههاى آنها نورانى و رنگهاى آنان درخشندگى دارد، هر يك از آنها امان نامهاى در دست دارند كه ترسى و حزنى براى آنها نيست و خداوند بيش از ما شيعيان ما را دوست مىدارد.پ 90- محمد بن ثابت گويد: رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: اى على خداوند مرا با تو از نور بزرگ خود خلق كرد، و بعد از نور ما به نورهاى ديگر افشاند، هر كدام از آن نورها كه پرتوى از نور ما به آن اصابت كرد هدايت پيدا نمود، و هر كدام كه مورد
اصابت قرار نگرفت گمراه شد،پ و بعد اين آيه شريفه را قرائت كردند: وَ مَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ نُوراً فَما لَهُ مِنْ نُورٍ.پ در حديث ديگرى از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله روايت مىكند كه فرمود: ما خاندانى هستيم كه كسى با ما قابل مقايسه نيست، هر كس ما را دوست بدارد و امامت ما را قبول كند و آنچه بر ما وحى شده بپذيرد، و خداوند را در باره ما اطاعت كند، او در حقيقت خداوند را اطاعت كرده است.
ما بهترين مردمان هستيم، و فرزندان ما هم از ما هستند و مانند خود ما مىباشند و شيعيان ما از ما بشمار مىروند، هر كس آنان را رنج و آزار دهد ما را آزار داده است و هر كس آنها را گرامى بدارد ما را گرامى داشته است، و هر كس ما را گرامى بدارد وارد بهشت مىگردد.پ 91- برقى از حضرت صادق عليه السّلام و او از پدرانش روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: اى على خداوند متعال دوستى مستمندان و مستضعفان را در روى زمين به تو عنايت كرده است، تو به برادرى آنها راضى شدى و آنها هم تو را به امامت گرفتند، خوشا بحال كسانى كه تو را دوست بدارند و گفتههايت را تصديق كنند و بدابحال آنهائى كه تو را دشمن بدارند و تكذيب نمايند.
اى على تو علم و نشانه هدايت در اين امت هستى هر كس تو را دوست بدارد رستگار مىگردد و هر كس تو را دشمن بدارد هلاك مىشود، اى على من شهرم و تو در آن هستى، اى على دوستانت اهل بازگشت هستند و خود را نگه مىدارند، و آنها لباس مندرس در بر مىكنند و خداوند سوگند آنها را گواهى مىكند.
اى على برادرانت همه پاك و پاكيزه مىباشند و اهل عبادت بشمار مىروند و در نزد مردم به اين صفات معروف هستند و مقام آنها در نزد خداوند بزرگ است، اى على دوستان تو در بهشت فردوس در جوار رحمت خداوند مىباشند و از آن چه در دنيا از دست دادند اندوهى ندارند.
اى على من دوست كسى هستم كه تو را دوست بدارد و دشمن آن كس مىباشم كه تو را دشمن بدارد، اى على هر كس تو را دوست بدارد مرا دوست
داشتهپ و هر كس مرا دشمن بدارد تو را دشمن داشته است، اى على دوستانت اهل دعا و ذكر هستند و رهبانيت در چهره آنها نمايان است.
اى على برادرانت در سه جا خوشحال مىشوند، هنگامى كه جانشان از بدن بيرون مىرود كه من و شما در آن جا حضور داريم، و در هنگام سؤال در قبر و هنگام مشاهده اعمال و هنگام گذشتن از صراط، در آن هنگام كه از مردم در باره ايمان آنها سؤال مىگردد و آنها نمىتوانند پاسخ دهند.
اى على جنگيدن با تو جنگيدن با من مىباشد و هر كس با تو در صلح و صفا هست، با من هم در صلح است جنگيدن با من جنگ با خدا صلح با من صلح با خداست، و هر كس با تو مسالمت داشته باشد با خداوند متعال در مسالمت هست.
اى على برادرانت را مژده بده كه خداوند از آنها راضى است، چون آنها به امامت تو راضى شدند و خداوند هم در امامت تو به آنان راضى هست، اى على تو امير مؤمنان و رهبر سپيد چهرهگان مىباشى اى على شيعيانت برگزيده هستند و اگر تو و شيعيانت نبوديد دين خدا استوار نمىشد.
اگر يكى از شما در روى زمين نبوديد باران نازل نمىشد، اى على در بهشت گنجى هست كه صاحب آن تو مىباشى، شيعيانت از حزب خداوند مىباشند، اى على تو و شيعيانت رستگار هستند و برگزيدگان خداوند از ميان مخلوقات هستند.
اى على من نخستين كسى هستم كه از قبر برمىخيزم و تو هم با من هستى و بعد مردم دنبال ما خواهند بود، اى على تو و شيعيانت كنار حوض قرار خواهيد گرفت و دوستان خود را سيراب خواهيد كرد و از كسانى كه نسبت به شما محبت نكردند آب را منع مىكنيد.
اى على شما روز قيامت در آسايش و آرامش خواهيد بود و وحشتهاى بزرگ قيامت شما را در بر نمىگيرد و شما در سايه عرش قرار مىگيريد ولى مردم در وحشت و اضطراب بسر مىبرند مردم اندوهگين هستند ولى شما اندوهى نداريد.
اين آيه شريفه در باره شما فرود آمده كه إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنى أُولئِكَ
عَنْها مُبْعَدُونَپ و نيز اين آيه شريفه هم در باره آنها نازل گرديده كه لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَ تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ هذا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ.
اى على تو و شيعيانت را در موقف طلب مىكنند در حالى كه شما در بهشت زندگى مىكنيد و از نعمتهاى آن استفاده مىكنيد، اى على فرشتگان و خازنان بهشت آرزوى ديدار شما را دارند، حاملان عرش و ملائكه مقرب براى شما دعا مىكنند.
آنها از خداوند متعال مىخواهند كه بدوستان شما عنايت و توجه كند و خواستههاى آنها را برآورد فرشتگان هنگامى كه يكى از شما نزد آنها مىرود خوشحال مىشوند، همان گونه كه خانوادهاى از آمدن مسافرشان خوشحال مىگردند و اظهار شادمانى مىكنند.
اى على شيعيانت در نهان از خداوند مىترسند و در آشكارا مردم را نصيحت مىكنند، اى على شيعيانت براى رسيدن به درجات بهشت با هم مسابقه مىدهند و آنها هنگامى كه به محضر عدل خداوند مىآيند گناهى ندارند.
اى على اعمال شيعيانت در هر جمعهاى به من گزارش مىشود، من از كارهاى خوب آنها خوشحال مىگردم و براى گناهان آنها استغفار مىكنم، اى على نام تو و شيعيانت در تورات آمده قبل از اينكه آنها خلق شوند و هم چنين در انجيل هم ذكر خير تو و شيعيانت آمده است.
اينك از اهل انجيل سؤال كن و از اهل كتاب بپرس تا تو را از اليا خبر دهند، با اينكه خود تورات و انجيل را مىدانى و خداوند علم آنها را به تو عطا كرده است، اهل انجيل اليا را بزرگ مىشمارند و مقام او و شيعيانش را مىدانند زيرا در كتب آنها ذكر شماها آمده است.
اى على گفتگو از يارانت در آسمانها بيشتر از روى زمين است و همواره از آنها به نيكى ياد مىكنند شيعيانت بايد خوشحال باشند و در كارهاى خير بكوشند، اى على جانهاى شيعيانت بطرف آسمانها مىرود در هنگامى كه خواب هستند و مرگشان برسد.
پفرشتگان به اشتياق به آنها نگاه مىكنند همان گونه كه مردم به هلال مىنگرند، آنها مقام و احترام آنها را نزد خداوند مىدانند، اى على به ياران عارف و عادل آگاه خود بگو از كارهاى زشتى كه دشمنان آنان انجام مىدهند خود را پاك نگهدارند، زيرا رحمت خداوند در شب و روز آنها را فرا مىگيرد.
اى على خداوند بر كسانى كه دوستانت را مورد ستم قرار دهند و يا از تو بيزارى بجويند سخت غضب مىكند، آنها كه غير از تو ديگرى را اختيار كردند و به دشمنانت رو آوردند و تو را و شيعيانت را ترك نمودند دنبال گمراهى رفتند و با تو و شيعيانت جنگ براه انداختند، ما اهل بيت را دشمن مىدارند و دوستان ما و ياران ما را هم كه در راه محبت ما جان مىدهند دشمن مىگيرند.
اى على آنها را از من سلام برسانيد چه آنان كه مرا ديدهاند و يا آنها كه مرا مشاهده نكردهاند به آنها اعلام كن كه برادران من هستند و من اشتياق دارم آنها را ديدار كنم، آنها بايد كارها و اعمال مرا به مردمان بعد از خود برسانند، و بريسمان خدا چنگ بزنند و در كارها كوشش كنند.
ما آنها را از هدايت و حق بيرون نمىكنيم، و به آنها اطلاع بده كه خداوند از آنها راضى مىباشد و با فرشتگان به خاطر آنها مباهات مىكند، و در هر روز جمعهاى به نظر رحمت و مغفرت به آنان نگاه مىنمايد، و فرشتگان را امر مىكند تا براى آنها استغفار كنند.
اى على از آن كسانى كه مىدانند من شما را دوست مىدارم و از اين جهت با شما دوستى مىكنند يارى كن آنها با محبت تو خود را به خداوند نزديك مىنمايند و علاقه قلبى خود را به تو نشان مىدهند و تو را به پدران و برادران خود برگزيدهاند و راه تو را مىپيمايند.
آنها در راه محبت ما گرفتار مشكلات شدند و از يارى ما دست برنداشتند در راه ما خون دلها ريختند و آزار و اذيتها ديدند، مشقتها كشيدند، با آنها به خوبى رفتار كن و به آنان قانع باش، خداوند از روى علم آنها را از بين مردم براى ما برگزيد و اسرار ما را در نزد آنها وديعه نهاد.
پخداوند شناختن حق ما را در دل آنها قرار داد، و دل آنها را باز كرد و سينه آنان را فراخ گردانيد، آنها به ريسمان ما چنگ زدهاند، دشمنان ما را بر ما مقدم نمىدارند، اگر چه دنياى آنان از دستشان بيرون گردد، خداوند آنان را مؤيد بدارد و در راهيكه قدم گذاشتهاند، در آن استوار ماندهاند.
مردم در ضلالت و گمراهى هستند و در وادى گمراهى قدم نهادهاند و حيران و سرگردان شدهاند و گرفتار هوى و هوسهاى نفسانى گرديدهاند، و راه درست و صحيح را گم كردهاند، و دستورات خداوند را فراموش نمودهاند، و شب و روز كارهائى مىكنند كه موجب خشم پروردگار مىباشد.
اى على شيعيانت در راه راست و مستقيم قدم گذاشتهاند، و با مخالفان خود هرگز رفت و آمد ندارند و با آنها انسى نمىگيرند آنها اهل دنيا نيستند و دنيا هم با آنها كارى ندارد، آن جماعت چراغهاى فروزان و درخشندهاى هستند كه همه از انوار آنها روشنايى مىگيرند و راه درست را پيدا مىكنند.پ 92- جابر بن عبد اللَّه گويد: در خدمت حضرت عليه السّلام بوديم كه مردى اين آيه شريفه را قرائت كرد كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهِينَةٌ إِلَّا أَصْحابَ الْيَمِينِ، شخصى گفت:
اصحاب يمين كدام افراد هستند، امام فرمود: شيعيان على بن ابى طالب عليه السّلام.پ 93- سليمان گويد: در خدمت حضرت صادق عليه السّلام بودم كه ابو بصير وارد شد در حالى كه نفسش تنگ شده بود، هنگامى كه در جايش قرار گرفت امام فرمود: چرا چنين هستى گفت يا ابن رسول اللَّه عمرم زياد شده و استخوانم باريك و مرگم نزديك گرديده و با همه اينها نمىدانم وضع آخرتم چگونه خواهد بود.
امام صادق عليه السّلام فرمود: اى ابو محمد تو هم از اين سخنان مىگوئى، گفتم قربانت گردم چرا نگويم، فرمود: مگر نمىدانى خداوند متعال جوانان را احترام مىگذارد و از سالمندان شرم مىكند، گفتم چگونه از جوانان احترام مىكند و از سالمندان شرم مىنمايند، فرمود: كرامت به جوانان اين است كه آنها را عذاب نمىكند و شرم از پيران هم اين است كه آنها را به محاسبه نمىكشد.
گفتم قربانت گردم اين فضيلت براى ما اختصاص دارد و يا اهل توحيد همه
از آن برخوردار مىباشند،پ فرمود: خير فقط به شما اختصاص دارد و ديگران از آن بهرهاى ندارند، گفتم ما را به نامى زشت مىخوانند كه پشت ما از آن شكسته و دلهاى ما مرده و به خاطر آن خون ما را حلال مىدانند و استناد آنها به حديثى است كه فقهاى آنها روايت كردهاند.
امام صادق عليه السّلام فرمود: مقصود شما از آن نام را فضه مىباشد گفتم آرى فرمود: نه به خداوند سوگند آنها اين نام را براى شما درست نكردهاند، مگر شما نمىدانيد كه هفتاد نفر از بنى اسرائيل فرعون و قوم او را ترك كردند در آن هنگام كه كفر و ضلالت او روشن گرديد.
آنها از فرعونيان دست برداشتند و به لشكريان موسى عليه السّلام پيوستند چون دريافتند كه موسى آنها را بطرف حق هدايت مىكند، در اين جا اين گروه را رافضه خواندند به اين جهت كه آنها فرعون را ترك كردند و پيش از همه با او دشمنى مىكردند و به موسى اظهار علاقه مىنمودند و هارون و فرزندان آنها را دوست مىداشتند.
خداوند متعال به موسى وحى فرمود كه نام آنها را در تورات ثبت مىكنم و اين نام را براى آنها بر مىگزينم، موسى هم اين نام را براى آن گروه ثبت كرد، و اين نام همچنان محفوظ بود تا هنگامى كه اين جماعت نام مزبور را به شما دادند، اى ابا محمد آنها خير را ترك كردند و شما را از ثروت باز داشتند مردم به هر طرف رفتند و از هم جدا شدند.
اما شما با اهل بيت پيغمبر خود عليهما السّلام مانديد و هر طرف كه آنها رفتند شما هم رفتيد، و هر كس را خداوند برگزيد شما هم او را قبول كرديد، و خواستيد آن كس را كه خداوند خواست، اينك شما را مژده بدهم كه خداوند شما را رحمت كرده است، از نيكوكاران شما قبول كرده و از بدكاران شما در گذشته است هر كس روز قيامت با شما هم عقيده نباشد حسنات او قبول نمىشود و گناهانش آمرزيده نمىگردد.
اى ابو محمد آيا از سخنان من خوشحال شدى گفتم آرى باز هم بفرمائيد،
پفرمود: اى ابا محمد خداوند فرشتگانى دارد كه گناهان را از پشت شيعيان ما بر مىدارند همان گونه كه برگهاى درختان در فصلش مىريزند و اين است معنى آيه شريفه: الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ... وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا.
به خداوند سوگند استغفار آنها براى شما هست و اين مردم از آن بهرهاى ندارند، اى ابا محمد خوشحال شدى گفتم: آرى قربانت گردم باز هم بفرمائيد، فرمود: اى ابا محمد خداوند شما را در قرآن ذكر كرده و در آن جا كه فرموده: مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلًا.
شما به عهد خود نسبت به ولايت ما وفا كرديد و غير از ما دنبال ديگرى نرفتيد و اگر به عهد خود وفا نكرده بوديد خداوند شما را سرزنش مىكرد همان گونه كه آنها را سرزنش كرده است در آن جا كه مىفرمايد: وَ ما وَجَدْنا لِأَكْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ وَ إِنْ وَجَدْنا أَكْثَرَهُمْ لَفاسِقِينَ، اى ابو محمد خوشحال شدى گفتم آرى باز بفرمائيد:
بعد از آن فرمود: خداوند در قرآن مجيد شما را ياد كرده و در آن جا كه مىفرمايد: إِخْواناً عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ، به خداوند سوگند در اين جا فقط مقصود شما هستيد، آيا خوشحال شدى گفتم آرى باز هم بفرمائيد.
فرمود: اى ابو محمد در قرآن آمده كه الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ به خداوند سوگند در اين جا مقصود شما هستيد، آيا خوشحال شدى، گفتم: آرى باز هم بفرمائيد قربانت گردم.
فرمود: اى ابو محمد به خداوند متعال ما و شيعيان ما و دشمنان ما را در يك آيه قرآن ذكر فرموده و گويد: هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ إِنَّما يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبابِ ما آنهائى هستيم كه مىدانيم و دشمنان ما هم نمىدانند و شيعيان ما هم صاحبان عقل مىباشند آيا خوشحال شدى گفتم آرى باز هم بفرمائيد.
فرمود: اى ابو محمد به خداوند سوگند خدا هيچ يك از اوصياء پيامبران و پيروان آنها را جز امير المؤمنين عليه السّلام و شيعيان او را استثناء نكرده است، در كتاب
خود كه حق است فرمودپ: يَوْمَ لا يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ إِلَّا مَنْ رَحِمَ اللَّهُ، يعنى على و شيعيان او اى ابو محمد خوشحال شدى گفتم: آرى باز بفرمائيد.
فرمود: خداوند شما را در كتاب خود ياد نموده و مىگويد: يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ، به خداوند سوگند در اين جا شما را اراده كرده است، اى ابو محمد خوشحال شدى گفتم: آرى بفرمائيد.
فرمود اى ابو محمد خداوند در قرآن مجيد در باره شما فرموده: إِنَّ عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ*، به خداوند سوگند در اين جا مقصود ائمه عليهم السّلام و شيعيان آنها مىباشند آيا خوشحال شدى گفتم آرى باز هم بفرمائيد.
فرمود اى ابو محمد در قرآن در باره شما فرموده فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً، مقصود از انبيا در اين جا رسول خدا مىباشد و مقصود از شهداء و صديقان ما هستيم، و مقصود از صالحان هم شما هستيد، اينك افراد شايستهاى باشيد همان گونه كه خدا فرموده اى ابو محمد خوشحال شدى، گفت آرى باز هم بفرمائيد.
فرمود: اى ابو محمد خداوند متعال از قول دشمنان شما كه گرفتار دوزخ شدهاند نقل مىكند كه آنها گفتند: وَ قالُوا ما لَنا لا نَرى رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ أَتَّخَذْناهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصارُ، به خداوند سوگند در اين جا شما را اراده كردهاند.
شما در نزد مردم اين زمان بدترين مردم معرفى شدهايد، به خداوند سوگند شما در بهشت در خوشى و لذت بسر مىبريد در حالى كه گروهى در ميان دوزخ دنبال شما هستند كه شما را پيدا كنند اى ابو محمد خوشحال شدى گفتم آرى باز بفرمائيد.
فرمود: اى ابو محمد هر آيهاى كه مردم را بطرف بهشت هدايت مىكند و از اهل بيت به نيكى ياد مىكند در باره ما و شيعيان ما مىباشد و هر آيهاى كه مردم را بطرف دوزخ مىكشاند و از اهل آن بدگوئى مىكند در باره ما و دشمنان ما هست، آيا
خوشحال شدى اى ابو محمد گفتم: آرى باز هم بفرمائيد.پ فرمود: اى ابو محمد جز ما و شيعيان ما كسى بر ملت ابراهيم عليه السّلام نيست، و مردمان ديگر از اين فيض محروم مىباشند، آيا از اين سخنان خوشحال شدى، در يك روايتى وارد شده كه ابو بصير گفت: ديگر مرا كفايت فرموديد و همين اندازه براى من بس است.پ 94- جابر بن يزيد گويد: حضرت باقر عليه السّلام در تفسير آيه شريفه فَسَلامٌ لَكَ مِنْ أَصْحابِ الْيَمِينِ فرمود: آنها شيعيان هستند كه خداوند به پيامبرش مىفرمايد تو از آنها در سلامتى هستى آنها فرزندان تو را نمىكشند.پ محمد بن مسلم گويد: حضرت باقر عليه السّلام در تفسير اين آيه فرمودند: آنها شيعيان و دوستان ما مىباشند.پ يزيد بن شراحيل گويد: از على عليه السّلام شنيدم مىفرمود: از حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله در حالى كه به سينهام تكيه زده بود و عايشه هم مىشنيد گفت: اى برادرم شنيدهاى كه خداوند مىفرمايد: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ، آنها تو و شيعيانت هستند كه در كنار حوض به من مىرسند و با چهرههاى سفيد سيراب مىگردند.پ 95- يعقوب بن ميثم گويد: در كتاب پدرم ديدم كه گويد: على عليه السّلام فرمود از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله شنيدم فرمود: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ شما و شيعيانت هستى كه در كنار حوض به من خواهيد رسيد.
آنها با چهرههاى سفيد در حالى كه تاجى بر سر دارند نزد من مىآيند، يعقوب گويد: اين حديث را براى امام باقر عليه السّلام خواندم فرمود: آرى ما اين روايت را در كتاب على عليه السّلام مشاهده كردهايم.پ 97- جابر بن عبد اللَّه گويد: حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله در مرضى كه وفات كردند به فاطمه عليها السلام فرمودند: اى دختر من پدر و مادرم فدايت باد بفرست شوهرت نزد من بيايند، فاطمه عليها السلام به امام حسن عليه السّلام فرمود: نزد پدرت برويد و بگوئيد جدم شما را نزد خود طلب كرده است.
پحسن نزد پدرش رفت و جريان را گفت، امير المؤمنين نزد حضرت رسول رفت و فاطمه هم در آنجا حضور داشتند، فاطمه از ناراحتى رسول خدا اندوهگين بود، پيامبر به دخترش فرمود: بعد از امروز ناراحتىهاى پدرت نخواهد بود، اى فاطمه در فراق پيغمبر گريبان چاك نمىكنند و چهره نمىخراشند.
اى فاطمه هنگامى كه من در گذشتم داد و فرياد و شيون نكنيد، همان سخنانى را بگوئيد كه پدرت هنگام در گذشت ابراهيم برادرت گفت، دل مىسوزد و اشك مىريزد، ولى چيزى كه خداوند را به غضب بياورد بر زبان جارى نمىكند ولى ما اى ابراهيم در مرگ تو محزون مىباشيم.
بعد از اين فرمود: اى على نزد من بيائيد او هم نزد حضرت رسول رفت، رسول خدا گفت: اى على گوشت را نزديك دهانم بياور على هم گوش خود را نزديك برد، پيامبر اكرم فرمود: خداوند در قرآن مجيد فرموده إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ على گفت: آرى چنين است.
رسول اكرم فرمود: آنها شما و شيعيانت هستيد كه با چهرههاى سفيد و سيراب وارد مىگرديد، و در جاى ديگر مىفرمايد إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ وَ الْمُشْرِكِينَ فِي نارِ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها أُولئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ، گفت: آرى اين را هم ديدهام.
رسول خدا فرمود: آنها دشمنان شما و شيعيانت مىباشند كه روز قيامت با چهرههاى سياه و گرسنه و تشنه و بد عاقبت وارد قيامت مىشوند و معذب مىكردند، آن آيه در مورد تو و شيعيانت هست و اين آيه در باره دشمنان تو و شيعيان آنها مىباشد.پ 98- ابو رافع گويد: على عليه السّلام به اهل شوراى خلافت فرمودند: شما را به خداوند سوگند مىدهم آيا بياد داريد هنگامى كه نزد شما آمدم و با رسول خدا نشسته بوديد رسول اللَّه فرمودند: اين برادر من است كه نزد شما مىآيد.
در اين جا متوجه من شد و بعد بطرف كعبه روى آورد و فرمود: سوگند به خدائى كه اين كعبه را ساخت كه على و شيعيان او رستگار مىباشند، و بعد متوجه شما شدند و فرمودند او نخستين كسى از ميان شما است كه ايمان آورد و از شما
بيشتر در انجام اوامر خداوند سخن گفته.پ بيش از همه شما به عهد خدا وفا كرده، و در داوريها از همه شما داناتر است، و بيش از شما در ميان رعيت به عدالت رفتار مىكند، و مزايا و حقوق را مساوى و برابر تقسيم مىنمايد و بيش از همه شما در نزد خداوند مقام و منزلت دارد.
در اين هنگام خداوند متعال اين آيه شريفه را نازل فرمود: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ در اين جا رسول تكبير گفتند و شما هم تكبير گفتيد و بعد همه شما اظهار شادمانى نموديد و تبريك گفتيد، آيا شما اين جريان را باور داريد گفتند آرى.پ 99- اصبغ بن نباته گويد: على عليه السّلام فرمودند هر گاه مردم به مشكلات و ناراحتىها برخورد كنند شيعيان من خوشحال مىگردند مگر نشنيدهايد كه خداوند در قرآن فرموده الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفاً، خداوند از آنها تخفيف مىدهد بيشتر از اينكه از ديگران تخفيف دهد.پ 100- خيثمه جعفى گويد: خدمت حضرت باقر عليه السّلام رسيدم فرمود: اى خيثمه دوستان ما را از ما سلام برسانيد و بگوئيد به مقام قرب خداوند نخواهيد رسيد مگر با عمل، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: سلمان از ما اهل بيت مىباشد مقصودش اين بود كه او ما را مىشناخت و به ولايت ما معتقد بود.
خداوند متعال در اين باره مىفرمايد خَلَطُوا عَمَلًا صالِحاً وَ آخَرَ سَيِّئاً عَسَى اللَّهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ، عسى يعنى خداوند حتما اين كار را خواهد كرد، و اين آيه در باره شيعيان ما نازل شده است كه خداوند گناهكاران آنها را مىآمرزد.پ 101- زيد بن سلام گويد: خدمت حضرت باقر عليه السّلام رسيدم و عرض كردم خداوند شما را سلامت بدارد خيثمه جعفى از شما روايت مىكند شما در تفسير آيه شريفه وَ ما آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ فرمودهايد كه آن آيه در باره شيعيان آل محمد عليهم السّلام وارد شده است، فرمود: او راست مىگويد.پ 102- حنان بن سدير گويد: خدمت حضرت صادق عليه السّلام رفتم و او را مشاهده كردم لباسى از خز در بر كرده است، گفتم: يا بن رسول اللَّه چه چيز دل شيعيان
شما را در محبت شما ثابت نگه مىدارد، فرمود: مگر دلت در ايمان ثابت نيست، گفتم چرا ايمان دارم ولى در دلم زخمى هست.پ امام عليه السّلام به خادمى گفت: يك تخم مرغ سفيد بياوريد، امام تخم را در ميان آتش گذاشت تا پخته شد بعد پوست آن را به آتش افكند، و گفت پدرم از جدم روايت مىكند كه در روز قيامت دشمنان ما اين چنين در آتش دوزخ افكنده خواهند شد.
بعد از اين زردى تخم را بيرون آورد و در دست راست خود گذاشت و فرمود:
به خداوند سوگند ما برگزيدگان خداوند هستيم همان گونه كه اين زردى از ميان اين تخم برگزيده شد، و بعد انگشترى نقره طلب كرد و زردى آن را با سفيدى مخلوط كرد و به هم آميخت.
سپس فرمود: پدرم از پدرانش عليها السلام روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود:
هنگامى كه قيامت بر پا شود شيعيان ما با ما اختلاط پيدا مىكنند و بعد انگشتان خود را به هم پيوستند، و اين آيه شريفه را تلاوت كردند: إِخْواناً عَلى سُرُرٍ مُتَقابِلِينَ.پ اصبغ بن نباته گويد: على عليه السّلام در تفسير آيه شريفه وَ هُمْ مِنْ فَزَعٍ يَوْمَئِذٍ آمِنُونَ فرمود اى اصبغ همان گونه كه تو از من تفسير اين آيه را سؤال كردى من هم از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله تفسير آن را مىپرسيدم، رسول خدا فرمود: من هم از جبرئيل سؤال كردم.
جبرئيل گفت: اى محمد هنگامى كه روز قيامت بر پا شود خداوند شما و اهل بيت شما را با كسانى كه به شما علاقه دارند يك جا جمع مىكند، آنها در حالى كه عورتشان پوشيده است در موقف حضور پيدا مىكنند و در محضر عدل خداوند حاضر مىگردند.
آن جماعت از ترس و وحشت روز قيامت آسوده هستند زيرا آنها شما و خاندانت را دوست دارند و به على بن ابى طالب اظهار علاقه مىكنند، اى على به خداوند سوگند شيعيانت در آسايش هستند و خوشحال مىباشند آنها شفاعت مىكنند و شفاعتشان هم قبول مىگردد و بعد اين آيه شريفه را قرائت كردند كه فَلا
أَنْسابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَ لا يَتَساءَلُونَ.پ 104- زيد بن على گويد: امام عليه السّلام فرمود: روز قيامت منادى ندا مىكند كجا هستند آنهائى كه فرشتگان با خوشى و آرامى جان آنها را گرفتند، در اين هنگام با سلام و رحمت از آنها استقبال مىكنند و به آنها درود مىفرستند.
امام فرمود: در اين جا گروهى سپيد چهره برمىخيزند و در حال انتظار بسر مىبرند، به اينها گفته مىشوند شما كه هستيد مىگويند ما دوستان امير المؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام مىباشيم، گفته مىشود چرا او را دوست مىداريد مىگويند براى اينكه از خدا و رسول اطاعت مىكرد، به آنها مىگويند شما راست مىگوئيد اينك وارد بهشت شويد و پاداش كارهاى خود را بگيريد.پ 105- خيثمه جعفى گويد: خدمت حضرت باقر عليه السّلام رسيدم فرمود: اى خيثمه دوستان ما را از ما سلام برسانيد و به آنها اعلام كنيد جز با عمل نيك در نزد خدا مقامى پيدا نمىكنند، اگر مىخواهند ولايت ما را داشته باشند بايد تقوى پيشه نمايند، اى خيثمه هر كس ولايت و معرفت ما را نداشته باشد اعمالش به او سودى نمىرساند و از عبادات خود نتيجهاى نخواهد گرفت.
به خداوند سوگند آن چهار پا خارج مىگردد و مؤمن و كافر با او سخن مىگويند، آن چهار پا از خانه خدا بيرون مىگردد و هر كس بر او بگذرد مىگويد:
مؤمن است و يا كافر، آنها به ولايت ما كافر شدند و يقين و اعتقادى پيدا نكردند، اى خيثمه آنها به نشانهها اقرار ننمودند.
اى خيثمه خداوند يعنى ايمان كه در قرآن مجيد آمده الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ، ما اهل ايمان هستيم و ايمان در خانه ما جاى گرفته است، و از ما جدا مىشود، و بوسيله ما ايمان شناخته شده است، احكام اسلام و قوانين آن از خاندان ما بيرون گرديده و از ما به هر سو پراكنده گرديده است.
اى خيثمه هر كس ايمان را شناخت و به آن معرفت پيدا كرد و خود را به آن پيوند داد، هيچ گناهى او را آلوده نمىكند همان گونه كه چراغ فضا را روشن مىكند و نور خود را به اطراف مىرساند، بدون اينكه از نور چراغ كاسته شود، و
همين گونه است هر كس به ولايت ما اقرار كند خداوند او را مىآمرزد.پ 106- حضرت باقر عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: خداوند متعال چوبى از ياقوت سرخ آفريده و بعد او را بطرف زمين آويزان كرده است، و بعد با خود پيمان بسته است هر كس دستش به آن برسد دوست محمد و آل محمد عليهم السّلام خواهد بود.
سپس فرمود: دوستان ما انتظار دارند كه هر چه زودتر جايگاه خود را در بهشت مشاهده كنند و دشمنان ما هم منتظر مىباشند كه محل خود را در دوزخ بنگرند، و بعد اشاره بطرف امير المؤمنين عليه السّلام كردند و فرمودند دوستان اين دوستان خدا و دشمنان اين دشمنان خدا هستند، و اين فضيلت از زبان رسول خدا جارى شده و زيان مىكنند كسانى كه افتراء مىبندد.پ 107- حضرت باقر عليه السّلام فرمود: هنگامى كه روز قيامت فرا رسد خداوند گذشتگان و آيندگان را در جايى گرد مىآورد، آنها در حالى كه لخت و پا برهنه هستند در راه محشر توقف مىكنند، و عرق شديدى از آنها فرو مىريزد و نفسها تنگ مىگردد و مدت پنجاه سال به همين حال مىباشند.
امام باقر عليه السّلام فرمود: اين است معنى آيه شريفه كه فرمود: فَلا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْساً، بعد از اين منادى از جانب خداوند ندا مىكند پيامبر امى كجا است، مردم مىگويند، ما سخنان شما را شنيديم او را نام ببريد منادى مىگويد پيامبر رحمت محمد بن عبد اللَّه كجا هست.
امام عليه السّلام فرمود: در اين هنگام رسول خدا در حالى كه پيشاپيش مردم قرار گرفتهاند حركت مىكنند تا به حوض مىرسند حوضى كه بزرگى و وسعت آن به اندازه فاصلهاى كه تا صنعا مىباشد، رسول خدا در كنار حوض توقف مىكند و بعد صاحب و امام شما را دعوت مىنمايد، و او مىآيد و در مقابل مردم قرار مىگيرد بعد به مردم اجازه مىدهند عبور كنند.
امام باقر عليه السّلام فرمود: در اين جا گروهى از ياران و دوستان ما عبور مىكنند و جلو بعضى را هم مىگيرند هنگامى كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله اين وضع را مشاهده مىكند
گريه مىنمايدپ و مىگويد: بار خدايا اينك شيعيان على را مشاهده مىكنم كه به طرف آتش مىروند و از حوض منع مىگردند.
در اين هنگام فرشتهاى مىآيد و مىگويد خداوند متعال مىفرمايد اى محمد من آنها را به تو بخشيدم و به خاطر تو گناهان آنان را عفو كردم، و آنها را بطرف تو و كسانى كه مورد علاقهشان بودند بر مىگردانم، و با گروه تو همراه مىكنم و به آنها اجازه مىدهم وارد حوض شوند.
امام باقر عليه السّلام فرمودند: در آن روز گروهى گريه مىكنند و فرياد مىزنند اى محمد به فرياد ما برسيد، امام فرمود: در آن روز همه آنهائى كه ما را دوست مىداشتند و به ولايت ما معتقد بودند و از دشمنان ما برائت حاصل مىكردند همه در كنار ما هستند و از حوض ما سيراب مىشوند.پ 108- حضرت باقر از پدرانش عليها السلام روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود:
هر گاه روز قيامت شود منادى از طرف آسمان فرياد مىزند اى گروه مردمان ديده برهم گذاريد تا دختر حبيب خدا به طرف منزل خود برود.
هنگامى كه فاطمه دخترم عبور مىكند و جامه سبز مىپوشد و هفتاد هزار حور العين پيرامون او را مىگيرند و او را مشايعت مىكنند وقتى كه كنار منزلش مىرسند مشاهده مىكنند كه فرزندش حسن ايستاده و فرزند ديگرش در حالى كه سر در بدن ندارد خوابيده است.
فاطمه عليها السلام به حسن عليه السّلام مىگويد: اين كيست: حسن عليه السّلام مىگويد: اين برادرم مىباشد كه امت پدرت او را كشتند و سرش را از بدن جدا كردند، در اين هنگام از طرف خداوند ندا مىرسد اى دختر حبيب اللَّه، من امروز كارهاى امت پدرت را كه در باره فرزندت انجام دادند به تو نشان دادم.
اى فاطمه من براى تو در برابر اين مصيبت پاداشى قرار دادهام و آن اينست كه به كارها و اعمال مردم نخواهم رسيد تا آنگاه كه تو وارد بهشت گردى و فرزندانت را هم با شيعيان خود همراه بياورى، و كسانى كه نسبت به شما محبت كردهاند آنها را هم وارد بهشت مىكنم و بعد بحساب مردم مىرسم.
پدر اين هنگام فاطمه و فرزندان و شيعيان و كسانى كه به او محبت كردهاند وارد بهشت مىشوند و اين است معنى آيه شريفه لا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ يعنى وحشت روز قيامت وَ هُمْ فِي مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خالِدُونَ آنها به خداوند سوگند فاطمه و فرزندان و شيعيان و احسانكنندگان به آنها مىباشند.پ 109- اصبغ بن نباته گويد: بطرف امير المؤمنين على عليه السّلام رفتم تا به آن حضرت سلام كنم، چندى نگذشت كه حضرت بيرون شد و من هم برخاستم و ايستادم، امير المؤمنين كف دستش را در دست من گذاشت و انگشتان خود را در انگشتان من فرو برد و گفت: اى اصبغ گفتم: لبيك يا امير المؤمنين.
على عليه السّلام گفت: ولى ما ولى خدا مىباشد و هنگامى كه در مىگذرد در مقام قرب قرار مىگيرد، خداوند او را از آبى سرد و گوارا سيراب مىكند، گفتم: يا امير المؤمنين اگر چه گناهكار باشد فرمود: آرى مگر در قرآن مجيد نخواندهاى كه خداوند مىفرمايد گناهان آنها تبديل به حسنات مىگردد و پروردگار آمرزنده است.پ 110- امام باقر عليه السّلام فرمود: آيه شريفه فَما لَنا مِنْ شافِعِينَ وَ لا صَدِيقٍ حَمِيمٍ، در باره ما و شيعيان ما نازل شده است، و اين در هنگامى است كه خداوند به فضل ما و شيعيان ما ندا مىكند ما شفاعت آنها را مىنمائيم و آنها هم شفاعت مىكنند، آن وقت كسانى كه شفيعى ندارند مىگويند: ما شفيعى نداريم و حمايتكننداى نداريم.پ 111- سماعة بن مهران گفت: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: وضع شما در ميان مردم چگونه است گفتم: بسيار بد و ما را از يهوديان و نصرانيان و مجوسان و مشركان هم بدتر مىدانند، فرمود: نه به خداوند سوگند يك نفر از شما هم در ميان آتش ديده نخواهد شد.پ 112- على عليه السّلام فرمود: من و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله كنار حوض قرار مىگيريم و خاندان ما هم با ما خواهند بود، هر كس مىخواهد نزد ما بيايد بايد به گفتههاى ما عمل كند و كارهاى ما را انجام دهد، ما اهل بيت اهل شفاعت هستيم اينك براى ملاقات ما بشتابيد.
پما در كنار حوض هستيم، و دشمنان خود را از آن دور مىكنيم و دوستان خود را از آن سيراب مىگردانيم هر كس از آن حوض سيراب گردد هرگز تشنه نمىگردد، حوض ما از دو جوى آب بر مىدارد كه از بهشت جريان پيدا مىكنند يكى از آنها تسنيم و ديگرى معين نام دارند.
كنار آن حوض زعفران مىرويد، و ريگهاى ته آن از در و ياقوت مىباشند، كارها همه بدست خدا قرار دارند و بندگان نمىتوانند كارى بكنند، و اگر در دست مردم بود كسى را بر ما اختيار نمىكردند، و اين پروردگار است كه هر كس را بخواهد برحمت خود اختصاص مىدهد.
اينك خداوند را سپاسگزارى كنيد كه شما را به رحمت خود مخصوص گردانيد و شما را از نعمت خود بهرهمند و پاكيزه آفريد، ذكر ما اهل بيت شما را از هر بيمارى و خستگى و وسواس نجات مىدهد، و اگر كسى ما را دوست بدارد خداوند را از خود راضى كرده است، كسانى كه راه ما را بگيرند فردا با ما خواهند بود و در مقام قرب خداوند قرار خواهند گرفت.
كسانى كه منتظر فرج ما باشند مانند كسانى هستند كه در راه خداوند در خون خود بغلطند و هر كس فرياد استغاثه ما را بشنود و به يارى ما نشتابد خداوند او را با مغز در آتش جهنم خواهد انداخت، هنگامى كه مردم مبعوث گردند بايد از در خانه ما بگذرند، و در اين هنگام راهها بر آنان تنگ خواهد شد.
ما دروازه اسلام هستيم و هر كس از آن در وارد شود نجات پيدا مىكند و هر كس از آن تخلف نمايد سقوط مىكند، راه خداوند از خانه ما آغاز مىگردد و به همين جا پايان مىگيرد، خداوند بوسيله ما اوضاع و احوال را تغيير مىدهد و لوح محو و اثبات بدست ما اجراء مىشود، و باران به خاطر ما مىريزد.
از رحمت خداوند وسعه فيض او مغرور نشويد و خداوند را فراموش نكنيد، اگر بدانيد كه اقامت در بين دشمنان و صبر در آزار و آذيت آنان چه فوائدى براى شما دارد هر آينه ديدگان شما روشن مىشد اگر مرا از دست بدهيد به اندازهاى ظلم و جور زياد مىگردد كه آرزوى مرگ مىكنيد.
پآنها بعد از من حقوق خداوند را سبك خواهند شمرد و ترس از پروردگار نخواهند داشت، هنگامى كه چنان شد شما بريسمان خداوند چنگ بزنيد و از هم پراكنده نگرديد، و صبر و استقامت داشته باشيد و نماز را ترك نكنيد و تقيه را پيشه خود سازيد، و بدانيد كه خداوند بنده متلون خود را دوست نمىدارد.
هرگز دور نشويد و در ولايت اهل حق ثابت باشيد، و هر كس ما را ترك كند و دنبال ديگران برود هلاك مىگردد، و هر كس دنبال ما را بگيرد به ما مىرسد، و هر كس راهى جز راه ما را بگيرد غرق مىگردد و دوستان ما را افواجى از رحمت خداوند فرا مىگيرند، و دشمنان ما گرفتار گردابهاى عذاب مىشوند.
راه ما راه ميانه مىباشد و به كار بستن دستورات ما رستگارى مىآورد، بهشتيان به منازل شيعيان ما نگاه مىكنند همان گونه كه ستارگان درخشان در آسمان مشاهده مىشوند، كسانى كه از ما پيروى كنند گمراه نمىگردند، و هر كس ما را ترك گويد و منكر ما شود راه به جايى پيدا نمىكند.
آنها كه با ما جنگ كنند و يا به دشمنان ما كمك نمايند، رهائى پيدا نخواهند كرد، كسانى كه بخواهند ما را تسليم دشمنان كنند مورد عنايت قرار نخواهند گرفت، اينك به خاطر دنياى پست و ناچيز كه ثباتى ندارد ما را ترك نگوئيد و از ما فاصله نگيريد، و هر كس دنيا را بر آخرت ترجيح دهد بسيار در حسرت خواهد بود.
روشنائى مؤمن شناختن حق ما مىباشد و سختترين كورى آن است كه حق ما را مشاهده نكنند و به فضل ما ننگرند، اين كور دلان با ما عناد دارند و بدون اينكه گناهى انجام داده باشيم با ما دشمنى مىكنند، ما آنها را بطرف حق دعوت كرديم ولى آنان مردم را به فتنه و آشوب فرا خواندند.
ما پرچمى داريم هر كس در پناه آن قرار گيرد محفوظ مىماند، و هر كس به شتاب خود را زير آن پرچم برساند رستگار مىگردد، و هر كس از آن تخلف كند هلاك مىشود، و هر كس به آن چنگ زند نجات پيدا مىكند، شما آبادكنندگان زمين هستيد كه خداوند شما را جانشين قرار داده است تا بنگرد شما چه مىكنيد.
پاينك مىدانيد خداوند مراقب شما مىباشد شما هم مراقب اعمال خود باشيد، راه درست و صحيح را در پيش گيريد و نگذاريد ديگران براى شما راه انتخاب كنند، شما در بدست آوردن مغفرت خدا با هم مسابقه دهيد و به بهشتى كه پهناى آن به اندازه زمين و آسمان است و براى پرهيزگاران مهيا شده در آييد.
اينك بدانيد كه جز با تقوى و نيكوكارى به آن بهشت نخواهيد رسيد، و هر كس راهى را كه خداوند براى گرفتن احكام معين كرده ترك گويد، پروردگار شيطانى بر او مسلط مىكند كه همواره با او خواهد بود، شما را چه شده كه اين اندازه به دنيا دل بستهايد و به آن دل خوش كردهايد.
شما عزت خود را ترك كرديد و سعادت خود را از دست داديد و نيرو و نشاط خود را تمام كرديد، آيا از خداوند حيا نمىكنيد و براى خود فكرى نداريد، شما در هر روز مورد ظلم قرار مىگيريد ولى از خواب غفلت بيدار نمىشويد و از اين سستى دست برنمىداريد.
مگر مشاهده نمىكنيد كه دين شما كهنه مىگردد ولى شما دست از غفلت بر نمىداريد و دنيا شما را فريفته است خداوند متعال مىفرمايد: به ظالمان و ستمگران تكيه نكنيد كه آتش جهنم شما را فرا خواهد گرفت و كسى غير از خداوند نمىتواند از شما يارى كند و شما را نجات دهد.پ 113- ابراهيم احمرى گويد: خدمت حضرت باقر عليه السّلام رسيدم در حالى كه زياد احلام هم در نزد آن جناب بودند، ابو جعفر فرمود: اى زياد چرا پاهايت از هم جدا شده و شكاف برداشتهاند، زياد گفت: قربانت گردم شتر لاغر مرا به اين روز انداخته و شوق ديدار شما مرا چنين كرده است.
در اين جا زياد اندكى مكث كرد و گفت: قربانت شوم گاهى در خلوت قرار مىگيرم و شيطان مىآيد و مرا بياد گناهان گذشته مىاندازد و در اين هنگام ياس براى من پيش مىآيد، ولى متذكر دوستى و علاقه خود به شما مىشوم و انقطاع من به شما موجب دلگرمى مىگردد.
امام عليه السّلام فرمود: اى زياد مگر دين جز حب و بغض ديگرى هم هست، و بعد
اين آيات شريفه را قرائت كردند كه خداوند مىفرمايد:پ پروردگار دوستى ايمان را در دل شما نهاد و دل شما را به آن زينت داد كفر و فسق و معصيت را براى شما زشت ساخت، و آن گروه رستگار هستند.
اينها به جهت فضل و كرمى است كه خداوند بر شما روا داشت و نعمتى است كه به شما ارزانى فرمود، و خدا هر چه انجام مىدهد از روى علم و حكمت است، و نيز فرمود: دوست مىدارند كسانى را كه بطرف آنها هجرت مىكنند، و فرمود: اگر خداوند را دوست مىداريد او گناهان شما را مىآمرزد و خدا آمرزنده و مهربان است.
مردى خدمت حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله آمد و عرض كرد يا رسول اللَّه من روزه داران را دوست مىدارم ولى خود روزه نمىگيرم، نمازگزاران را دوست دارم خود نماز نمىگزارم، انفاقكنندگان را دوست دارم در صورتى كه خود صدقه نمىدهم.
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: تو با كسانى هستى كه آنان را دوست مىدارى ولى هر چه عمل كنى همان را بدست مىآورى، و بعد فرمود: اگر از آسمان بلائى نازل گردد، هر كس بطرف امن خود خواهد رفت، و ما در هنگام مصيبت به رسول خدا پناه مىبريم، و شما هم به ما پناه مىآوريد.پ 114- حضرت صادق عليه السّلام فرمود: به خداوند سوگند نور مؤمن براى اهل آسمانها مىدرخشد همان گونه كه ستارگان براى اهل زمين مىدرخشند.پ امام صادق عليه السّلام فرمود: مؤمن ولى خدا مىباشد خدا او را يارى مىكند و كمك مىنمايد، مؤمن جز حق چيزى نمىگويد و جز از خدا از ديگرى نمىترسد.پ امام صادق عليه السّلام حق مؤمن از كعبه هم بزرگتر است.پ 115- ابو سعيد مدائنى گويد: از حضرت صادق عليه السّلام پرسيدم معنى گفته خداوند متعال در قرآن مجيد كه فرمود: وَ ما كُنْتَ بِجانِبِ الطُّورِ إِذْ نادَيْنا چيست فرمود: اى ابو سعيد كتابى براى ما خداوند نوشته است قبل از اينكه خلايق را بيافريند، و اين كتاب دو هزار سال قبل از خلقت انسانها نوشته شده است.
پاين كتاب در مقام قرب خداوندى در زير عرش قرار دارد، و در آن كتاب نوشتهشدهاى شيعيان آل محمد قبل از اينكه از من سؤال كنيد من به شما مىدهم شما را مىآمرزم قبل از اينكه استغفار كنيد هر كس از شما نزد من بيايد و ولايت محمد را داشته باشد او را وارد بهشت مىكنم.پ 116- شيخ صدوق به سند خود از حضرت صادق عليه السّلام روايت مىكند كه فرمود: هنگامى كه در حيره بودم ابو جعفر دوانيقى گفت: يا ابا عبد اللَّه چگونه است مردى از شيعيان شما هنگامى كه در مجلسى قرار مىگيرد هر چه در باره مذهبش هست مىگويد، فرمود: براى اينكه چون حلاوت ايمان در دل دارند از اين رو آن را هر جا آشكار مىكنند.پ 117- محمد بن عمران گويد: پدرم از امام صادق عليه السّلام روايت مىكند كه فرمود: من به اتفاق پدرم روزى وارد مسجد شديم، در اين هنگام ديديم گروهى از ياران پدرم بين قبر و منبر جمع شدهاند، پدرم بطرف آنها رفت و گفت: به خداوند سوگند من بوى خوش شما را دوست دارم، و اينك با تقوى و پرهيزگارى خود ما را يارى كنيد، و بدانيد كه جز با ورع و تقوى به ولايت ما نخواهيد رسيد.
هر كس از شما به امامى و يا قومى اقتداء كرد بايد با عمل و كردار آنها رفتار كند، شما شيعيان خداونديد و ياران پروردگار بشمار مىرويد، شما از گذشتگان و آيندگان پيشى گرفتهايد، در دنيا قبل از همه به ما روى آوردهايد، و در آخرت قبل از همه به بهشت مىرويد، به ضمانت خدا و رسول بهشت را براى شما ضمانت مىكنيم، شما پاك هستيد و زنان شما هم پاك هستند، آنها مانند حوريان مىباشند، و هر مؤمنى از صديقان است.
على عليه السّلام بارها به قنبر فرمودند: به شما مژده مىدهم و شما هم مژده بدهيد به خداوند سوگند رسول خدا از دنيا رفتند و بر همه امت خود خشمگين بودند جز شيعيان، آگاه باشيد كه چيزى پايه و اساسى دارد كه بر آن استوار است، و ريسمان محكم دين شيعيان هستند.
بدانيد هر كس شرفى دارد و شرف دين شيعيان مىباشند، و هر كس سيدى
داردپ و سيد مجالس مجلس شيعيان مىباشد، هر چيزى امامى دارد و امام زمين آن زمينى است كه شيعيان در آن سكونت دارند، و هر چيزى را خواهشى است و خواهش و شهوت دنيا آن است كه شيعيان در آن سكونت نمايند.
به خداوند سوگند اگر يكى از شما در روى زمين نبوديد خوشىهاى مخالفان شما كامل نمىگرديد، و براى آنها در آخرت بهرهاى نيست، و ناصبيان هر چه عبادت كنند و كوشش نمايند مشمول اين آيه شريفه هستند كه خداوند فرمود:
خاشِعَةٌ عامِلَةٌ ناصِبَةٌ تَصْلى ناراً حامِيَةً، هر كس از مخالفان شما دعائى كند دعاء او به نفع شما خواهد بود.
هر يك از شما از خداوند حاجتى بخواهد و يا سؤالى بكند خداوند صد خواسته او را بر مىآورد، و هر كس دعائى بكند خداوند صد دعاء او را اجابت مىكند، و هر كس كار نيكى بكند، پروردگار چند برابر به او مىدهد، و هر كس گناهى بكند محمد صلّى اللَّه عليه و اله او را شفاعت مىنمايد.
به خداوند سوگند روزهدار شما در باغهاى بهشت گردش مىكند و فرشتگان براى رستگارى او دعا مىكنند تا افطار نمايد، حاجيان و عمرهكنندگان شما از خواص خداوند مىباشند، شما همه مدعو خداوند هستيد در ولايت او قرار داريد، و حزن و اندوهى بر شما نيست.
همه شما اهل بهشت هستيد و اينك براى انجام كارهاى نيك با هم رقابت و مسابقه دهيد، به خداوند سوگند كسى نزديكتر از ما به عرش خداوند نيست جز شيعيان ما، خداوند براى شيعيان ما نيكىهائى پديد آورده و آنها بايد خود را وارد فتنهها نكند، تا دشمنان به آنها شماتت كنند و گناهان آنها را بزرگ بشمارند، اگر خود را نگه دارند فرشتگان به آنها سلام مىكنند.
امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: آنها كه ولايت ما را قبول دارند هنگامى كه از قبرها برخيزند ترسى و اندوهى ندارند ولى ساير مردم خائف و محزون مىباشند.پ 118- حمران از صادق عليه السّلام روايت مىكند كه على بن ابى طالب فرمود:
كسانى كه به ولايت ما معتقد هستند روز قيامت در حالى كه چهرههاى نورانى دارند
از قبرها بيرون مىگردند،پ و ديدگان آنها روشن مىباشد، آنها از عذاب ايمن هستند و ترسى ندارند در حالى كه ديگران مىترسند، و حزن دارند.
به خداوند سوگند يكى از شما نماز مىگذارد و بدون اينكه متوجه شود فرشتگان او را در بر مىگيرند و براى او دعا مىكنند تا آنگاه كه از نمازش فارغ گردد، بدانيد هر چيزى جوهرى دارد و جوهر آدميان ما و شيعيان ما هستند، آنها به عرش خداوند نزديك و مورد لطف خدا مىباشند، به خداوند سوگند اگر تكبر و افتخار آنها را فرا نگيرد از اين هم بيشتر مقام پيدا مىكنند و فرشتگان بر آنها سلام خواهند كرد.پ 119- عامر جهنى گويد: رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله وارد مسجد شدند و ما گروهى در مسجد بوديم و در ميان ما ابو بكر و عمر و عثمان هم بودند و على هم در كنارى نشسته بود، رسول خدا هنگامى كه وارد مسجد شد در كنار على نشست، و بعد متوجه طرف چپ و راست شد و بعد فرمود: راست و چپ عرش منبرهائى از نور گذاشته شده و مردانى نورانى كه چهرههاى درخشان دارند در آنها قرار گرفتهاند.
در اين هنگام ابو بكر برخاست و گفت يا رسول اللَّه پدرم و مادرم فدايت باد من از آنها مىباشم، رسول خدا فرمود: بنشنيد، بعد از آن عمر برخاست و گفت: يا رسول اللَّه آنها را براى ما وصف كنيد، در اين هنگام رسول خدا دست بر شانه على گذاشتند و گفتند آنها اين شخص و شيعيان او هستند.پ سدير صيرفى گويد: خدمت امام عليه السّلام رسيدم و ابو بصير و گروهى نزد آن حضرت بودند بعد از اينكه مجلس آماده شد حضرت متوجه من شد و فرمود: اى سدير دوستان ما كسانى هستند كه خداوند را در حال قيام و قعود و خواب و مرگ و زندگى عبادت مىكنند.
گويد: گفتم: قربانت گردم عبادت در حال قيام و قعود و زندگى را فهميدم ولى معنى عبادت در هنگام خواب و مرگ را نفهميدم فرمود: دوست ما سرش را مىگذارد و به خواب مىرود و هنگامى كه وقت نماز فرا رسد دو فرشته كه در زمين آفريده شدهاند و هرگز به آسمانها صعود نكردهاند و ملكوت آنجا را مشاهده
ننمودهاند در نزد او نماز مىخوانند تا بيدار گرددپ و ثواب نماز آن دو فرشته براى او نوشته مىشود.
يك ركعت از نماز آن دو فرشته معادل هزار نماز از نماز آدميان مىباشد ولى ما هر گاه قبض روح شود فرشتگان موكل بر او به آسمان صعود مىكنند و مىگويند بار خدايا بندهات عمرش تمام شد، و تو مىدانى كه او در گذشته است، اينك اجازه بدهيد در اطراف زمين و آسمان به عبادت تو مشغول گرديم.
خداوند متعال براى آنها وحى مىفرستد كه در آسمان و زمين كسانى هستند كه مرا عبادت مىكنند و من به عبادت آنها نيازى ندارم بلكه آنها به عبادت نياز دارند، اكنون نزد قبر ولى من برويد، آنها مىگويند بار خدايا اين كيست كه به دوستى تو خوشبخت مىشود و اين همه كرامت پيدا مىكند.
خداوند به آن فرشتگان وحى مىكند كه آن دوست من در هنگام اخذ ميثاق به محمد بنده من و وصى و فرزندان او پيمان بست، اينك فرود آييد و در كنار قبر او عبادت كنيد تا قيامت آغاز گردد، آن دو فرشته فرود مىآيند و در نزد قبر او نماز مىگذارند تا آنگاه كه مبعوث گردد و ثواب نماز كه با هزار ركعت نماز آدميان برابرى مىكند براى او نوشته مىگردد.
سدير گويد: عرض كردم قربانت گردم پس دوستان شما در حال خواب و مردن بيشتر از هنگام حيات و بيدارى عبادت مىنمايند، فرمود اى سدير تو از موضوع دور هستى، دوستان ما روز قيامت شفاعت مىكنند و خداوند هم شفاعت آنها را قبول مىكند.پ 121- معاوية بن عمار از حضرت صادق و او از پدرانش عليهم السّلام روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: هنگامى كه روز قيامت بر پا شود گروهى كه از چهرههاى آنها روشنائى پخش مىشود در حالى كه روى منبرهائى از نور قرار گرفتهاند وارد محشر مىگردند كه گذشتگان و آيندگان به حال آنها غبطه مىخورند.
رسول خدا در اين جا اندكى سكوت كردند و بار ديگر همان سخن را تكرار نمودند، عمر بن خطاب گفت: پدر و مادرم فدايت باد آنها شهيدان هستند، فرمود:
پآرى آنها شهيدان مىباشند ولى نه از آن شهيدانى كه شما گمان مىكنيد، گفت آنها پيامبران هستند، فرمود: پيامبران مىباشند ولى نه از آن پيامبرانى كه شما خيال مىكنيد.
گفت: آنها اوصياء مىباشند فرمود: آنها اوصياء هستند ولى نه از آن اوصيائى كه شما خيال مىكنيد گفت آنها از اهل آسمانها و يا زمين مىباشند، فرمود:
از اهل زمين، گفت بفرمائيد آنها كدام كسان هستند.
رسول خدا فرمود: آنها همين على كه در مقابل شما قرار گرفته و شيعيان او هستند، فقط زنازادگان قريش او را دشمن مىدارند و يهوديان انصار با وى مخالفت مىكنند و حرامزادگان عرب كينه او را در دل مىگيرند و اشقياء از ساير مردم هم از او منحرف مىباشند اى عمر دروغ مىگويد كسى كه مرا دوست دارد ولى با على دشمنى مىكند.پ 122- عامر بن سمط گويد: حضرت باقر عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: گروهى روز قيامت در محشر حاضر مىگردند كه جامههائى از نور در بر دارند، و چهرههاى آنها هم نورانى مىباشد و آثار سجود در پيشانى آنها نمايان مىباشد.
اين گروه از بين مردم عبور مىكنند و صفها را از هم مىشكافند تا به مقام قرب پروردگار مىرسند، پيامبران به حال آنها غبطه مىخورند و فرشتگان و صالحان و شهداء و نيكان به آنها نگاه مىكنند، سپس رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: آنها على و شيعيان او مىباشند.پ 123- مالك جهنى گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: اى مالك آيا نمىخواهيد نماز بگذاريد، و زكاة بدهيد و دست خود را نگه داريد تا داخل بهشت شويد، بعد فرمود: اى مالك هر كس در دنيا براى خود امامى اتخاذ كند و هنگامى كه وارد محشر مىشود آن امام و ماموم يك ديگر را لعنت مىكنند جز شما و كسانى كه مانند شما باشند، فرمود: مرده شما كه با عقيده به امامت ما بميرد مانند شهيدى است كه در راه خدا جنگ مىكند.
پمالك گويد: يكى از روزها كه من در خدمت آن جناب بودم با خودم از فضيلت آنها حديث نفس مىكردم، فرمود: اى مالك به خداوند سوگند شما از شيعيان ما هستيد، خيال نكنيد كه شما در باره ما افراط مىكنيد، اى مالك آنها كه نمىتوانند خدا و رسول را وصف كنند ما را هم نمىتوانند وصف نمايند، و هم چنين توانائى وصف مؤمن را هم ندارند.
اى مالك هنگامى كه مؤمن با برادرش ملاقات مىكند و با او مصافحه مىنمايند، خداوند نظر رحمت خود را بر آنها مىافكند و گناهان آنها فرو مىريزد تا هنگامى كه از هم جدا گردند و كسى توانايى ندارد اين را وصف و تعريف كند، پدرم مىگفت هر كس ولايت ما را تعريف كند آتش را نخواهد چشيد.پ 124- جابر بن عبد اللَّه گويد: رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و اله در عرفات بودند و على هم در مقابل او بودند و ما هم با او بوديم، در اين هنگام رسول خدا به على اشاره كردند نزد او برود، على هم نزد او رفت، فرمود: دست خود را بر دستم قرار ده، و بعد دست على را گرفت و فرمود: من و شما از يك درخت خلق شديم، من اصل و تو فرع و حسنين برگهاى آن هستند، و هر كس به آن چنگ زند وارد بهشت مىگردد.پ 125- عباد بن صهيب گويد: حضرت باقر عليه السّلام از پدرانش روايت مىكند كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: درخت من هستم، و فاطمه فرع آن است، على آن درخت را بارور كرد، و حسنين هم ميوه آن هستند، برگهاى درخت آويزان مىباشند، هر كس به آن درخت و شاخههاى آن دست بزند خداوند او را وارد بهشت مىكند.
گفته شد: يا رسول اللَّه ما درخت و فرع آن را شناختيم، پس شاخههاى آن چه كسانى مىباشند، فرمود عترت من هستند، هر كس ما اهل بيت را دوست بدارد، و به دستورات ما رفتار كند، و قبل از اينكه به حساب او برسند خود به حسابش برسد خداوند متعال از وى راضى مىگردد و او را داخل بهشت مىگرداند.پ 126- حسنين عليها السلام از پدر خود على عليه السّلام روايت مىكنند كه مردى از انصار خدمت حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله رسيد و گفت: يا رسول اللَّه من توانائى دورى از شما را
ندارم،پ من وارد منزل خود مىگردم و ياد شما را مىكنم و بار ديگر كارهاى خود را رها مىكنم و مىآيم خدمت شما، و اين فقط براى دوستى و محبت شما مىباشد.
من با خود فكر مىكنم كه روز قيامت هنگامى كه شما را وارد بهشت كردند و در جايگاه بلندت جاى دادند من در آن هنگام چه كنم در اين هنگام اين آيه نازل شد وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً، رسول خدا آيه را براى او خواندند و او را به جوار خود بشارت دادند.پ 127- موسى بن عبد اللَّه از پدرش و او از پدرانش عليهم السّلام روايت مىكند كه گفت: مردى حضور رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله آمد و گفت: يا رسول اللَّه مردى نمازگزاران و روزهداران و زكاةدهندگان را دوست دارد ولى خودش جز نماز و روزه واجب و زكاة واجب كارى انجام نمىدهد، رسول خدا فرمود: مردم با آنچه دوست دارند مىباشند.پ 128- محمد بن عبد الرحمن گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم فرمود:
رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمودند: شيعيان را سبك نشماريد، كه هر يك از آنها به اندازه قبيله ربيعه و مضر شفاعت مىكنند.پ 129- يحيى بن ابى علاء از حضرت صادق عليه السّلام روايت مىكند كه على عليه السّلام خدمت حضرت رسول صلّى اللَّه عليه و اله رسيدند در حالى كه در خانه ام سلمه بودند، رسول خدا هنگامى كه على را ديد فرمود: اى على حالت چگونه خواهد بود در آن هنگام كه همه ملتها جمع شوند و ميزانهاى عدل نصب گردند و مردم را براى حساب و محاكمه آماده سازند.
راوى گويد: در اين هنگام اشك از ديدگان على عليه السّلام جارى شد، رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله فرمود: اى على چرا گريه مىكنيد به خداوند سوگند تو و شيعيانت در آن روز با چهرههاى سفيد و سيراب در محضر حاضر مىگرديد، صورتهاى آنها نورانى و شاداب و خندان هستند.
در آن روز دشمنانت را حاضر مىكنند در حالى كه صورتهاى آنان سياه
استپ آنها افرادى شقى و بد عاقبت هستند و معذب مىباشند، خداوند متعال فرموده كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند آنها بهترين مردم هستند، اينها شما و شيعيان شما مىباشند ولى آنهائى كه كافر شدند و آيات را انكار كردند بدترين مردم هستند و اين جماعت دشمنان شما مىباشند.پ 130- مهزم گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم مىفرمود: اگر بخواهى شيعيان على را در روى زمين بشمارش درآورى در آن هنگام مشاهده مىكنى كه اكثر مردم هيزمهاى جهنم باشند و خداوند بخاطر شما به آنها نعمت مىدهد.
اگر شيعيان على عليه السّلام روى زمين نبودند بارانى مشاهده نمىكردى، هر گاه يكى از شما از خانه بيرون مىگردد در نامه او حسنهاى نيست اما هنگامى كه بخانه بر مىگردند نامهاش پر از حسنات مىباشد، و اين بخاطر ناسزائى است كه از دشمنان ما به شما مىرسد، و آنها به خاطر ما به شما فحش مىدهند.پ 131- ربيعة بن ناجد گويد: از على عليه السّلام شنيدم مىفرمود: مثل شيعيان ما مانند زنبور عسل مىباشد كه همواره مورد حقارت ساير پرندگان مىباشد، و اگر پرندگان مىدانستند در باطن آنها چه بركتهائى نهفته است آنها را ضعيف و ناچيز نمىدانستند.پ 132- روايت شده كه شيعيان را از اين جهت آل محمد عليهم السّلام مىگويند كه هر كس قومى را دوست بدارد از آنها شمرده مىشود اگر چه از جنس آنها نباشد و خداوند در اين باره مىفرمايد: يا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِياؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ، جنيان بر خلاف انس هستند اما چون با آنها دوست شدند از آنان بشمار رفتهاند و همين گونه است كسانى كه آل محمد عليهما السّلام را دوست بدارند.پ 133- فرمود: علت اينكه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله و على عليه السّلام دو پدر خوانده شدهاند از اين جهت است كه خداوند فرمود: وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئاً وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً، امام صادق عليه السّلام فرمود: مقصود از والدين رسول خدا و امير المؤمنين عليها السلام مىباشند.
فرمود: علت اينكه شيعيان ما را ايتام آل محمد عليهما السّلام مىدانند، براى اين است كه
اين دو پدر را از آنها گرفتند، و علت اينكه چرا فاطمه عليها السلام را فاطمه نام نهادند براى اين است كه شيعيان او از آتش نجات پيدا كردهاند.پ 134- ام كلثوم روايت مىكند كه مادرم فاطمه عليها السلام گفت: از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله شنيدم فرمود: هنگامى كه مرا به معراج بردند وارد بهشت شدم مشاهده كردم قصرى از در سفيد در آنجا بود و بر آن درى بود كه از در و ياقوت ساخته شده بود.
بر در آن قصر پردهاى آويزان بود، من سر خود را بلند كردم مشاهده نمودم در آن در نوشتهاند لا اله الا اللَّه محمد رسول اللَّه على ولى اللَّه و در كنار آن پرده نوشتهاى ديگر ديدم كه در آن نوشته بودند مبارك باد مبارك باد بر شيعيان على و كدام افراد مانند آنها مىباشند.
من وارد آن قصر شدم ديدم آن را از عقيق ساختهاند و درى از نقره كه باز بر جد زينت داده بودند، بر در پردهاى آويخته بودند و من بالاى سر خود نگاه كردم ديدم در آن نوشتهاند محمد رسول اللَّه على وصى المصطفى، و در گوشهاى ديگر نوشته بودند شيعيان على را به پاكى در هنگام تولد بشارت دهيد.
از آن قصر به قصر ديگرى رفتم و آن را از زمرد سبز رنگ ساخته بودند قصرى كه زيباتر از آن را نديدهام، در اين قصر درى بود كه از ياقوت سرخ ساخته شده و با مرواريد مزين كرده بودند، بر اين در پردهاى آويخته بودند هنگامى كه آن را بلند كردم مشاهده كردم نوشتهاند على و شيعيان او رستگار مىباشند.
از جبرئيل پرسيدم اين قصر متعلق به كيست، فرمود: از آن پسر عمويت على بن ابى طالب است، همه مردم روز قيامت برهنه محشور مىگردند جز شيعيان على، و مردم را به نام مادران خطاب مىكنند جز شيعيان على كه آنها را به نام پدران خطاب مىنمايند، گفتم: چرا جبرئيل گفت: براى اينكه آنها على را دوست مىدارند و از اين جهت مولد آنها پاك مىشود.پ 136- ابو بصير گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: اى ابو محمد خداوند متعال فرشتگانى دارد كه گناهان را از شيعيان ما مىبرند همان گونه كه باد برگها را
از درختها مىريزد، و خداوند هم در اين مورد فرموده: يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ... وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا، به خداوند سوگند در اين جا مقصود شما هستيد.پ حماد گويد: از حضرت صادق عليه السّلام پرسيدند فرشتگان زياد هستند يا بنى آدم فرمود: سوگند به خدائى كه جانم در دست او مىباشد فرشتگان آسمانها از عدد خاكهاى زمين هم زياد هستند، در آسمان به اندازه پاى آدمى هم جايى نيست كه در آن فرشتهاى نباشد و آن فرشتگان پيوسته به ذكر و تسبيح و تقديس مشغول هستند.
در زمين هم درختى و گياهى نيست مگر اينكه در كنار آن فرشتهاى هست كه بر آن موكل مىباشد و هر روزى وظائف و اعمال آنها را مىآورد، و خداوند به حال آنها آگاه است، هر كدام از آن فرشتگان هر روز به ولايت ما خود را به خداوند نزديك مىكنند، و براى دوستان ما استغفار مىنمايند، و دشمنان ما را مورد لعن و نفرين قرار مىدهند و از خداوند مىخواهند كه بر آنها عذاب نازل كند.
مقصود از آيه شريفه: الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ رسول خدا و اوصياء او عليهم السّلام مىباشند كه حاملان علم خدايند و مقصود از وَ مَنْ حَوْلَهُ فرشتگان هستند و مقصود از يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ... وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا، شيعيان آل محمد عليهما السّلام مىباشند.
مقصود از آيه شريفه رَبَّنا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تابُوا، كسانى هستند كه تابع ولايت بنى اميه و ديگران شدهاند، و مقصود از وَ اتَّبَعُوا سَبِيلَكَ كسانى مىباشند كه از خداوند متابعت كردهاند.
مقصود از وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحِيمِ تا الْحَكِيمُ كسانى هستند كه على عليه السّلام را دوست مىدارند و مقصود از وَ قِهِمُ السَّيِّئاتِ وَ مَنْ تَقِ السَّيِّئاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ روز قيامت مىباشد وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ يعنى كسانى كه خداوند آنها را از ولايت اين گروه نجات داد.پ در تفسير امام آمده است كه صِراطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ، يعنى بگوئيد بار خدايا ما را به راه كسانى كه بر آنها نعمتهاى خود را ارزانى داشتى و به آنها در راه دين و شريعت و اطاعت خود توفيق دادى راهنمايى بفرما.
پآنها كسانى هستند كه خداوند در باره آنها فرمود: هر كس از خدا و رسول اطاعت كند با انبيا و صديقان و شهدا و صالحان كه مورد لطف و عنايت خداوندى هستند محشور ميكند و با رفاقت و همنشينى با آنان زندگى خوش و لذت بخشى را خواهد گذرانيد.
مقصود از «منعم عليهم» كسانى نيستند كه مال و ثروت داشته باشند و يا بدن آنها سالم باشد اگر چه مال و صحت بدن خود از نعمتهاى خداوندى بشمار ميروند، اما آن طور نيست كه هر كس مالى داشته باشد و يا از بدن سالمى برخوردار شود مورد لطف خداوند هست.
بسيار واضح و روشن است كه گروهى از مال داران و افراد سالم و تندرست كافر هستند و در زمره فاسقان بشمار ميروند و ما هرگز قصد نداريم كه در دعاى خود از خداوند راه اينها را طلب كنيم و آن راه را ادامه دهيم، زيرا در اين راه سعادت و رشدى نيست.
بلكه مقصود از اين دعا آن است كه از خداوند بخواهيم كه ما را به راه مؤمنان و صديقان كه راه پيامبران و امامان را گرفتهاند و رستگار شدهاند هدايت كند و ايمان به خداوند را در دل ما جاى گزين نمايد و ثابت نگه دارد و سعادت دنيا و آخرت را به ما بدهد.
از خداوند متعال مىخواهيم ما را به ولايت محمد و آل پاك او عليهم السّلام رهنمائى كند و به ما توفيق دهد كه از ياران پاك و اصحاب برگزيده او پيروى كنيم، و با نگهدارى زبان خود را از گزند بدخواهان و بندگان ظالم خداوند حفظ كنيم و گرفتار گناهان كه بندگان در آن افتادهاند نشويم.
شما بايد با بدكاران و ظالمان رفتارى داشته باشيد كه موجب آزار و اذيت مؤمنين فراهم نگردد، و همواره حقوق برادران مؤمن خود را مراعات نمائيد، هر بنده و كنيزى كه محمد عليهما السّلام و اصحاب و ياران او را دوست مىدارد، و با دشمنان آنها دشمنى مىكند بايد مواظب اعمال خود باشد.
او بايد خود را از عذاب خداوند نگهدارد و خود را در حصارى محكم و
استوار قرار دهد تا هيچ گزندى به او نرسد و دين و دنيايش محفوظ باشد،پ هر بنده و كنيزى كه با بنده خدا به نيكى و محبت رفتار كند و با روى خوش و اخلاق نيكو در جامعه زندگى نمايد سعادتمند مىگردد.
زندگى معتدل او را در باطل وارد نكند و به گمراهى نكشاند، و حق را از دست ندهد و دين او را تباه نكند، خداوند متعال اين گونه بندگان را پاكيزه مىگرداند و باطنشان را پاك مىكند و بصيرت در دين به آنها مىدهد و فكر روشن و زيبائى به آنان عطا مىفرمايد.
اين چنين بندهاى اسرار ما را حفظ مىكند و سختى و مشقتها را از دشمنان ما تحمل مىنمايد خداوند به اين بنده ثواب و پاداش جنگجويان را مىدهد و آنها را در زمره كسانى كه در راه خدا جهاد مىكنند و خونشان را ايثار مىنمايند محشور خواهد كرد.
هر بندهاى كه با خود پيمان بندد حقوق برادران خود را كاملا اداء كند و هر چه در امكان دارد به آنها كمك نمايد و از لغزشهاى آنان درگذرد، و اگر غفلتى از برادران ايمانى او ظاهر شده برخ او نكشد و در برابر او به كنجكاوى نپردازد خداوند هم روز قيامت مىگويد چون حقوق برادران را نيكو اداء كردى من هم از تو در مىگذرم.
خداوند مىفرمايد: حالا كه تو در باره برادرانت گذشت كردى من شايستهتر و بخشندهتر مىباشم كه در بارهات گذشت كنم و از اعمال تو چشم پوشى نمايم و با تو مسامحه و احسان داشته باشم، من امروز وعدههائى كه به شما دادهام انجام مىدهم، و از فضل واسع خود شما را بهرهمند مىسازم، و از كوتاهى تو نسبت به بعضى مىگذرم.
امام عليه السّلام فرمود: در اين هنگام او را به محمد و آل او عليهم السّلام و ياران او ملحق مىكنند و در زمره نيكان و شيعيان آنها محشور مىگردانند، بعد از اين رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله به بعضى از ياران خود فرمود: اى بنده خدا براى خدا با مردم دوستى كنيد و براى رضايت او با مردم دشمنى نمائيد.
پبه ولايت و دشمنى خداوند نمىرسند مگر با اين خصوصيات، و هيچ كس از ايمان خود اگر چه نماز و روزهاش هم زياد باشد بهرهاى نخواهد برد مگر اينكه متصف به آن صفات باشد امروز بيشتر دوستىهاى شما بخاطر مسائل دنيائى مىباشد، و حب و بغض شما هم پيرامون اين گونه مسائل دور مىزند، و اينها در نزد خدا ارزشى ندارند.
مردى عرض كرد: يا رسول اللَّه من از كجا بدانم دشمنى من با مردم براى خداوند است، دوست خداوند كيست تا او را دوست بدارم و دشمن او كدام است تا وى را دشمن گيرم، در اين هنگام رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله اشاره به على عليه السّلام كردند.
رسول اكرم فرمود: اين ولى خداوند است اكنون او را دوست بدار، و دشمن او هم دشمن خداوند است او را دشمن باش، دوستان او را دوست بدار، اگر چه كشنده پدرت باشد و دشمنش را دشمن بدار اگر چه پدر و يا فرزندانت باشند.
