پ (29) در باره اينكه هر علم و دانش حقّ و درست كه در دستهاى مردم است از اهل بيت (عليهم السّلام) بايشان رسيده است

پ‏1- از يحيى بن عبد اللَّه بن حسن رسيده كه گفته: شنيدم جعفر بن محمّد (امام ششم فرزند امام پنجم، عليهما السّلام) در حالى كه مردمى از اهل كوفه نزد آن حضرت بودند ميفرمود:

شگفتا از مردمى كه ميگويند: همه علم و دانششان را از رسول خدا (صلّى اللَّه عليه و آله) فرا گرفته‏اند و بآن عمل و رفتار

 

 

نموده و هدايت و راهنمائى يافته‏اند، و مى‏بينند (گمان دارند) ما اهل بيت (آل محمّد، صلّى اللَّه عليه و آله) علم آن حضرت را فرا نگرفته و بآن بزرگوار هدايت و راهنمائى نيافته‏ايم در حالى كه ما اهل و كسان و ذرّيّه و فرزند او هستيم، در منازل و خانه‏هاى ما وحى و پيغام خداى تعالى بپيغمبرش فرود آمده و از نزد ما علم بسوى مردم خارج شده و بيرون رفته، آيا ايشان را ميبينى دانا بوده و راه يافته‏اند و ما نادان بوده و گمراهيم، محقّقا اين محال و ناشدنى است.