پ1- از هشام بن سالم، از ابى عبد اللَّه (امام صادق، عليه السّلام) رسيده كه آن حضرت فرموده: كسى را كه از پيغمبر (صلّى اللَّه عليه و آله) چيزى از ثواب و پاداش باو برسد (بشنود كه پيغمبر فرموده: كسى كه كار مستحبّ و پسنديدهاى را بجا آورد خداى تعالى ثواب و پاداش باو ميدهد) پس آن كار را انجام دهند اجر و پاداش آن براى او است و اگر چه رسول خدا (صلّى اللَّه
عليه و آله) آن را نفرموده.پ مرحوم مجلسىّ ميفرمايد: اين خبر از اخبارى است كه معروف و شناخته شده كه آن را خاصّه و عامّه يعنى شيعه و سنّىّ به اسانيد (خود يعنى از كسانى كه حديث از آنها نقل مينمايند) روايت نمودهاند، و ثقة الإسلام (كلينىّ، عليه الرّحمة) در كتاب كافى از هشام بن سالم مانند آنچه گذشت (بيان شد) روايت نموده است. (ناگفته نماند: اين گونه روايات به اخبار من بلغ معروف و شناخته شده، و مضمون و فهميدهشده آنها به تسامح و سهل انگارى در ادلّه مشهور گشته، و آن صحيح و درست است هنگامى كه دو روايت مخالف با هم نباشد كه بآن روايتى كه موافق عامّه است رجوع شده، يا عبادتى نبوده كه بدعت و نو پيداشده در دين باشد كه در اين هنگام عملى را كه ثواب و پاداش بر آن باو رسيده نبايد بجا آورد كه درست نيست).
