الباب الحادى و الثلاثون نوح البوم و مصيبتها على الحسين عليه السلام
متن :
حدثنى محمد بن الحسن بن احمد بن الوليد؛ و جماعة مشايخى عن سعد بن عبد الله ، عن محمد بن عيسى بن عبيد، عن صفوان بن يحيى ، عن الحسين بن ابى غندر، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : سمعته يقول فى
البومة ، قال : هل احد منكم راها بالنهار، قيل له : لا، تكاد تظهر بالنهار و لاتظهر الا ليلا، قال : اما انها لم تزل تاوى العمران ابدا، فلما ان قتل الحسين عليه السلام آلت على نفسها ان لا تاوى العمران
ابدا و لا تاوى الا الخراب ، فلا تزال نهارها صائمة حزينة حتى يجنها الليل فاذا جنها الليل (كذا) فلا تزال ترنم على الحسين عليه السلام حتى تصبح .
باب سى و يكم نوحه سرائى و ذكر مصيبت نمودن جغد بر حضرت امام حسين عليه السلام
ترجمه :
(حديث اول )
محمد بن الحسن بن احمد بن وليد و جماعتى از اساتيدم ، از سعد بن عبد الله ، از محمد بن عيسى بن عبيد، از صفوان بن يحيى ، از حسين بن ابى غندر، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام وى گفت :
شنيدم امام صادق عليه السلام درباره جغد فرمودند:
آيا احدى از شما آن را در روز ديده است ؟
محضر مباركش عرض شد: خير ابدا در روز ظاهر نشده و تنها در شب پيدا مى گردد.
حضرت فرمودند:
اما اينكه اين حيوان پيوسته در خرابه ها مسكن گرفته و در آبادى نمى آيد جهتش آنستكه :
وقتى حضرت امام حسين عليه السلام شهيد شدند اين حيوان بواسطه قسم بر خود حتم نمود كه ابدا در آبادى سكنا نكرده و منزلش تنها در خرابه ها باشد پس پيوسته در روز صائم و حزين است تا شب فرا برسد و
وقتى شب در آمد از ابتداء آن تا صبح بر مصيبت حضرت امام حسين عليه السلام زمزمه و نوحه سرائى و مرثيه خوانى مى كند.
متن :
حدثنى حكيم بن داود بن حكيم ، عن سلمة بن ابى الخطاب ، عن الحسين بن على بن صاعد البربرى قيما القبر الرضا عليه السلام قال : حدثنى ابى قال : دخلت على الرضا عليه السلام فقال لى :ترى هذه البوم ما
يقول الناس ؟ قال : قلت : جعلت فداك جئنا نسالك ، فقال : هذه البومة كانت على عهد جدى رسول الله صلى الله عليه و آله تاوى المنازل و القصور و الدور، و كانت اذا اكل الناس الطعام تطير و تقع امامهم فيرمى
اليها بالطعام و ترجع الى مكانهم فلما تقل الحسين عليه السلام خرجت من العمران الى الخراب و الجبال و البرارى ، و قالت : بئس الامة انتم ! قتلتم ابن بنت نبيكم ، و لا آمنكم على نفسى .
ترجمه :
(حديث دوم )
حكيم بن داود بن حكيم از سلمة بن ابى الخطاب از حسين بن على صاعد بربرى كه قيم و متصدى قبر حضرت امام رضا عليه السلام نقل كرده كه وى گفت :
پدرم براى من نقل نمود و گفت : بر حضرت رضا عليه السلام وارد شدم ، آن جناب به من فرمود:
اين جغد را مى بينى ؟ مردم چه مى گويند؟
عرض كردم : فدايت شوم آمده ايم كه از شما بپرسيم .
حضرت فرمودند: اين جغد در عصر جدم رسول خدا صلى الله عليه و آله در منازل و قصرها و خانه ها سكنى داشت و هر وقت مردم مشغول خوردن طعام بودند اين حيوان پر مى زد و در مقابل ايشان خود را مى رساند و مردم
طعام و غذا جلويش مى ريختند و اين حيوان طعام خورده و از آب خود را سيراب مى كرد و سپس به منزلش بر مى گشت ولى هنگامى كه حضرت حسين بن على عليه السلام شهيد شدند از شهر و آبادى خارج گشت و در خرابه ها و
كوهها و بيابان ها مكان گرفت و گفت : بد امتى شما مى باشيد!پسر دختر پيامبر خود را كشتيد و من نسبت به نفس خود از شما در امان نيستم .
متن :
و حدثنى محمد بن جعفر الرزاز، عن خاله محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، عن الحسن بن على بن فضال عن رجل عن ابى عبد الله عليه السلام قال : ان البوم لتصوم النهار فاذا افطرت تدلهت على الحسين بن على
عليه السلام حتى تصبح .
ترجمه :
(حديث سوم )
محمد بن جعفر رزاز، از دائى خود محمد بن الحسين بن ابى الخطاب ، از حسن بن على بن فضال از شخصى از حضرت ابى عبد الله نقل كرد، وى گفت :
امام عليه السلام فرمودند:
جغد در روز صائم بوده و وقتى افطار نمود قلبش در مصائب حضرت حسين بن على عليه السلام محزون و افسرده شده تا صبح فرا برسد.
متن :
حدثنى على بن الحسين بن موسى ، عن سعد بن عبد الله ، عن موسى بن عمر، عن الحسن بن على ، عن الميثمى (قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : يا يعقوب رايت بومة بالنهار تنفس قط، فقال : لا، قال : و
تدرى لم ذلك ؟
قال : لا، قال : لانها تظل يومها صائمة على ما رزقها الله ، فاذا جنها الليل افطرت على ما رزقت ، ثم لم تزل ترنم على الحسين بن على عليه السلام حتى تصبح .
ترجمه :
(حديث چهارم )
على بن الحسين بن موسى ، از سعد بن عبد الله ، از موسى بن عمر، از حسن بن على ، از ميثمى نقل كرده ، وى گفت :
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
اى يعقوب آيا تا به حال ديده اى كه جغدى در روز آواز بخواند؟
وى گفت : خير.
حضرت فرمودند: مى دانى چرا؟
عرض كرد: خير.
امام عليه السلام فرمودند: براى اينكه طول روز را اين حيوان صائم بوده و وقتى شب فرا رسيد افطار كرده و از آنچه خداوند منان روزى او كرده استفاده نموده سپس پيوسته تا صبح بدمد بر مصائب حضرت حسين
بن على عليه السلام زمزمه نموده و نوحه سرائى مى كند.
