الباب الثالث عشر فضل الفرات و شربه و الغسل فيه
متن :
حدثنى ابى رحمه الله عن سعد بن عبد الله ، عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن عيسى بن عبد الله بن محمد بن عمر بن على بن ابى طالب عليه السلام ، عن ابيه ، عن جده ، عن على عليه السلام قال : الماء سيد
شراب الدنيا و الاخرة ، و ارعة انهار فى الدنيا من الجنة : الفرات ، و النيل و سيحان ، و جيحان . الفرات : الماء، و النيل : العسل ، و سيحان . الخمر و جيجان : اللبن .
باب سيزدهم فضيلت آب فرات و نوشيدن و غسل نمودن در آن
ترجمه :
(حديث اول )
پدرم عليه الرحمه از سعد بن عبد الله و او از احمد بن محمد بن عيسى و او از عيسى بن عبد الله بن محمد بن عمر بن على بن ابى طالب عليه السلام و او از پدرش و او از جدش و او از حضرت على عليه السلام
نقل نموده كه آن جناب فرمودند:
آب سرور مايعات دنيا و آخرت مى باشد و چهار نهر در دنيا هستند كه از بهشت مى باشند و آنها عبارتند از:
فرات ، نيل ، سيحان ، و جيحان .
فرات آب بوده و نيل عسل و سيحان خمر و جيحان شير مى باشند.
متن :
و عنه عن ابى جميلة ، عن سليمان بن هارون انه سمع ابا عبد الله عليه السلام يقول : من شرب من ماء الفرات و حنك به فهو محبنا اهل البيت .
ترجمه :
(حديث دوم )
سعد بن عبد الله ، از ابو جميله و او از سليمان بن هارون نقل كرده كه وى از حضرت ابا عبد الله عليه السلام شنيد كه آن حضرت مى فرمودند:
كسى كه از آب فرات بنوشد و با آن تحنيك كند دوستدار ما و خاندان خواهد بود.
متن :
و با سناده عن احمد بن محمد، عن عثمان بن عيسى ، عن ابى الجارود، عن ابى جعفر عليه السلام قال : لو ان بيننا و بين الفرات كذا و كذا ميلا لذهبنا اليه و استشفينا به .
ترجمه :
(حديث سوم )
سعد بن عبد الله به اسنادش از احمد بن محمد، از عثمان بن عيسى ، از ابى الجارود، از حضرت ابى جعفر عليه السلام آن حضرت فرمودند:
اگر فاصله بين ما و بين فرات فلان و فلان مقدار ميل مى بود همانان اين راه را طى مى كرده و به آن آب خود را مى رسانده و بواسطه اش استشفاء مى جستيم .
متن :
حدثنى محمد بن الحسن بن احمد بن الوليد، عن محمد بن الحسن الصفار عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن الحسن بن على بن فضال ، عن ثعلبة بن ميمون ، عن سليمان بن هارون العجلى قال : سمعت ابا عبد الله عليه
السلام يقول : ما اظن احدا يحنك بماء الفرات الا احبنا اهل البيت ، و سالنى : كم بينك و بين ماء الفرات ، فاخبرته ، فقال لو كنت عنده لا حببت ان آتيه طرفى النهار.
ترجمه :
(حديث چهارم )
محمد بن حسن بن احمد بن وليد، از محمد بن حسن صفار، از احمد بن محمد بن عيسى ، از حسن بن على بن فضال ، از ثعلبة بن ميمون ، از سليمان بن هارون عجلى ، وى مى گويد:
از حضرت ابا عبد الله عليه السلام شنيدم كه مى فرمود:
گمان نمى كنم كسى با آب فرات تحنيك كند مگر آنكه دوست دار ما اهل بيت مى باشد، سپس فرمود: فاصله بين تو و آب فرات چه مقدار مى باشد؟
پس محضرش خبر داده وفاصله مزبور را بيان كردم .
حضرت فرمودند:
اگر من در اين فاصله مى بودم دوست مى داشتم دو طرف روز (صبح و غروب ) به فرات بروم .
متن :
و حدثنى على بن الحسين بن موسى ، عن على بن ابراهيم بن هاشم عن ابيه ، عن على بن الحكم ، عن سليمان بن نهيك ، عن ابى عبد الله عليه السلام فى قول الله عزوجل : (و آويناهما الى ربوة ذات قرار
و(11)معين )، قال : (الربوة ) نجف الكوفة ؛ و (المعين ) الفرات .
ترجمه :
(حديث پنجم )
على بن حسين بن موسى از على بن ابراهيم بن هاشم از پدرش ، از على بن حكم از سليمان بن نهيك ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده كه آن حضرت در ذيل فرموده خداوند عزوجل :
و آويناهما الى ربوة ذات قرار و معين .
فرمودند:
مقصود از (ربوه ) نجف كوفه و از (معين ) فرات مى باشد.
متن :
و حدثنى على بن الحسين رحمه الله عن سعد بن عبد الله عن احمد ابن محمد بن عيسى ، عن الحسن ، عن عيسى بن عبد الله بن محمد بن عمر، عن ابيه ، عن جده ، عن على عليه السلام قال : الفرات سيد المياه فى
الدنيا و الاخرة .
ترجمه :
(حديث ششم )
على بن حسين رحمة الله عليه از سعد بن عبد الله و او از احمد بن محمد بن عيسى و او از عيسى بن عبد الله بن محمد بن عمر و او از پدرش و پدرش از جد وى و او از حضرت على عليه السلام نقل كرده كه آن
حضرت فرمودند: فرات در دنيا و آخرت سرور آب ها است .
متن :
وحدثنى محمد بن عبد الله ، عن ابيه عبد الله بن جعفر الحميرى ، عن احمد بن ابى عبد الله ، عن ابيه عمن حدثه عن حنان بن سدير، عن ابيه ،
عن حكيم بن جبير قال : سمعت على : الحسين ( عليه السلام ) يقول : ان ملكا يهبط كل ليلة معه ثلاث مثاقيل مسك من مسك الجنة فيطرحها فى الفرات ، و ما من نهر فى شرق و لا فى غرب اعظم بركة منه
.
ترجمه :
(حديث هفتم )
محمد ب عبد الله از پدرش عبد الله بن جعفر حميرى ، از احمد بن ابى عبد الله ، از پدرش ، از كسى كه براى او حديث گفته ، از حنان بن سدير، از پدرش ، از حكيم بن جبى ، وى مى گويد:
از حضرت على بن الحسين عليه السلام شنيدم كه مى فرمود:
فرشته اى در هر شب به زمين فرود مى آيد در حالى كه با سه مثقال مشگ از مشگ هاى بهشتى است پس آن را در فرات مى ريزد و هيچ نهرى در شرق و غرب نيست كه بركتش بيشتر از آن باشد.
متن :
و حدثنى على بن محمد بن قولويه ، عن احمد بن ادريس ، عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن ابن فضال ، عن ابن ابى عمير، عن الحسين بن عثمان ، عمن ذكره عن ابى عبد الله عليه السلام قال : تقطر فى الفرات كل
يوم قطرات من الجنة .
ترجمه :
(حديث هشتم )
على بن محمد بن قولويه ، از احمد بن ادريس ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از ابن فضال ، از ابن ابى عمير، از حسين بن عثمان از كسى كه يادش نموده ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام ، حضرت
فرمودند:
هر روز در فرات قطراتى از بهشت مى ريزد.
متن :
حدثنى محمد بن الحسن بن على بن مهزيار، عن ابيه عن جده على ابن مهزيار، عن الحسن بن سعيد، عن على بن الحكم ، عن ربيع بن محمد المسلى ، عن عبد الله بن سليمان ، قال : لما قدم ابو عبد الله عليه
السلام الكوفة فى زمن ابى العباس فجاء على دابته فى ثياب سفره حتى وقف على جسر الكوفةُ ثم قال لغلامه : اسقنى ؛ فاخذ كوز ملاح فغرف له به فاسقاء فشرب و الماء يسيل من شدقيه و على لحيته و ثيابه ، ثم
استزاده فزاده فحمد الله ، ثم قال : نهر ماء ما اعظم بركته ، اما انه يسقط فيه كل يوم سبع قطرات من الجنة ، اما لو علم الناس ما فيه من البركة لضربوا الاخبية على حافتيه ، اما لولا ما يدخله من الخاطئين
ما اغتمس فيه ذوعاهة الا برء.
ترجمه :
(حديث نهم )
محمد بن حسن بن على بن مهزيار از پدرش ، از جدش على بن مهزيار از حسن بن سعيد، از على بن حكم ، از ربيع بن محمد مسلى ، از عبد الله بن سليمان وى مى گويد:
در زمان ابى العباس وقتى حضرت ابى عبد الله عليه السلام به كوفه تشريف آوردند سوار مركب بوده در حالى كه لباسهاى سفر به تن داشتند، حضرت روى پل كوفه توقف فرموده سپس به غلام فرمودند:
به من آب بده .
غلم كوزه كشتى بانى را گرفت و در آن آب ريخت و سپس به حضرت آب داد.
آن جناب آب را نوشيدند در حالى كه آب از دو گوشه دهانشان جارى بود و بر محاسن شريف و لباسهاى آن حضرت مى ريخت سپس دوباره آب طلبيدند و غلام به حضرتش آب داد حضرت حمد و ستايش حقتعالى به جاى آورده
سپس فرمودند:
فرات نهر آبى اس و چقدر بركتش زياد مى باشد در اين آب هر روز هفت قطره از بهشت مى ريزد و اگر مردم به بركتى كه در اين آب هست واقف بودند مسلما در اطراف آن خيمه مى زدند و از آن توشه بر مى
داشتند.
سپس حضرت فرمودند:
اگر گناه كاران در آن داخل نشده بودند به طور قطع و جزم هر مريض و آفت زده اى كه داخلش مى شد و در آن فرو مى رفت مرضش بهبود مى يافت و آفتش برطرف مى گشت .
متن :
حدثنى محمد بن الحسن بن على بن مهزيار، عن ابيه ، عن جده على ابن مهزيار، عن الحسن بن سعيد، عن على بن الحكم ، عن عرفة عن ربعى قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : (شاطى ء الواد الايمن ) الذى
ذكره تعالى فر كتابه هو الفرات ، و (البقعة المباركة ) هى كربلاء و (الشجرة ) هى محمد صلى الله عليه و آله .
ترجمه :
(حديث دهم )
ترجمه : محمد بن حسن بن على بن مهزيار از پدرش و او از جد وى يعنى على بن مهزيار و او از حسن بن سعيد و او از على بن حكم و او از عرفه و او از ربعى ، وى مى گويد:
امام صادق عليه السلام فرمودند :
كنار وادى ايمن كه حق تعالى در قرآن فرموده همان فرات بوده و مقصود از (بقعه مباركه ) كربلا و از شجره وجود مقدس حضرت محمد صلى الله عليه و آله مى باشد (12).
متن :
حدثنى ابى رحمه الله ، عن سعد بن عبد الله ، عن ابراهيم بن مهزيار، عن اخيه على بن مهزيار، عن ابن ابى عمير، عن الحسين بن عثمان ، عن ابى عبد الله عليه السلام . و محمد بن ابى حمزة عمن ذكره عن
ابى عبد الله عليه السلام (قال : ما اظن احدا يحنك بماء الفرات الا كان لنا شيعة ).
و روى ابن ابى عمير، عن بعض اصحابنا قال : يجرى فى الفرات ميزابان من الجنة .
ترجمه :
(حديث يازدهم )
پدرم از سعد بن عبد الله و او از ابراهيم بن مهزيار و او از برادرش على بن مهزيار و او از ابن ابى عمير و او از حسين بن عثمان واو از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل نموده ... .
و محمد بن ابى حمزه از كسى كه يادش نموده و او از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل نموده كه آن جناب فرمودند: گمان نمى كنم احدى به آب فرات تحنيك كند مگر آنكه شيعه و تابع ما خواهد شد.
راوى مى گويد: ابن ابى عمير گفته است اين روايت را ابن سنان برايم نقل نموده .
و نيز ابن ابى عمير از برخى اصحاب نقل كرده كه گفته است . دو ناودان از بهشت در آب فرات جارى مى باشد.
متن :
حدثنى محمد بن الحسن ، عن محمد بن الحسن الصفار، عن العباس ابن معروف ، عن على بن مهزيار، عن محمد بن اسماعيل ، عن حنان بن سدير، عن حكيم بن جبير الاسدى قال : سمعت على بن الحسين عليه السلام يقول
: ان الله يهبط ملكا كل ليلة معه ثلاث مثاقيل من مسك الجنة فيطرحه فى فراتكم هذا، و ما من نهر فى شرق الارض و لا فى غربها اعظم بركة منه .
ترجمه :
(حديث دوازدهم )
محمد بن حسن از محمد بن حسن صفار، از عباس بن معروف ، از على بن مهزيار، از محمد بن اسمعيل ، از حنان بن سدير از حكيم بن جبير اسدى ، وى مى گويد:
از حضرت على بن الحسين عليه السلام شنيدم كه مى فرمود:
خداوند متعال در هر شب فرشته اى نازل مى كند كه با او سه مثقال از مشگ بهشتى است پس آن فرشته مشك را در فرات مى ريزد و هيچ نهرى در شرق و غرب زمين با بركت تر از فرات نمى باشد.
متن :
حدثنى على بن الحسين بن موسى بن بابويه ، عن سعد بن عبد الله عن احمد بن محمد بن عيسى ، عن ابن فضال ، عن ثعلة بن ميمون ، عن سليمان بن هارون قال : ابو عبد الله عليه السلام : ما اظن احدا يحنك
بماء الفرات الا احبنا اهل البيت .
ترجمه :
(حديث سيزدهم )
على بن حسين بن موسى بن بابويه ، از سعد بن عبد الله ، از احمد بن محمد بن عيسى ، از ابن فضال ، از ثعلبه بن ميمون ، از سليمان بن هارون ، مى گويد:
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
گمان نمى كنم احدى با آب فرات تحنيك كند مگر آنكه ما اهل بيت پيامبر را دوست مى دارد.
متن :
حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى ، عن ابيه ، عن احمد بن محمد البرقى ، عن عبد الرحمن بن حماد الكوفى قال : حدثنا عبد الله بن محمد الحجال ، عن غالب بن عثمان ، عن عقبة بن خالد قال : ذكر
ابو عبد الله عليه السلام الفرات قال : امام انه من شيعة على عليه السلام و ما حنك به احد الا اهل البيت .
ترجمه :
(حديث چهاردهم )
محمد بن عبد الله بن جعفر حميرى از پدرش ، از احمد بن محمد برقى از عبد الرحمن بن حماد كوفى ، وى مى گويد: عبد الله بن محمد حجال ، از غالب بن عثمان و او از عقبه بن خالد نقل كرده ، وى مى گويد:
حضرت ابو عبد الله عليه السلام نامى از فرات بردند سپس فرمودند:
فرات در زمره شيعيان على عليه السلام بوده و احدى با آن تحنيك نمى كند مگر آنكه ما اهل بيت را دوست دارد.
متن :
حدثنى ابى ، عن الحسن بن متيل ، عن عمران بن موسى ، عن ابى عبد الله الجامورانى الرازى ، عن الحسن بن على بن ابى حمزة ، عن سيف بن عميرة ، عن صندل ، عن هارون بن خارجة قال : قال ابو عبد الله عليه
السلام : ما احد يشرب من ماء الفرات و يحنك به اذا ولد الا ابتنا، لان الفرات نهر مومن .
ترجمه :
(حديث پانزدهم )
پدرم ، از حسن بن متيل ، از عمران بن موسى ، از عبد الله جامورانى رازى ، از حسن بن على بن ابى حمزه ، از سيف بن عميره ، از صندل از هارون من خارجه ، وى مى گويد:
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
احدى نيست كه هنگام تولد از آب فرات بنوشد و با آن تحنيك نمايد مگر آنكه ما را دوست مى دارد زيرا فرات نهر مومن مى باشد.
متن :
و باسناده ، عن الحسن بن على بن ابى حمزة ، عن ابيه ، عن ابى بصير، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : نهران مومنان ، و نهران كافران ، نهران كافران نهر بلخ و دجلة ، و المومنان نيل مصر و الفرات
، فحنكوا اولادكم بماء الفرات .
ترجمه :
(حديث شانزدهم )
ترجمه : پدرم به اسنادش از حسن بن على بن ابى حمزه ، از پدرش ، ابى بصير، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام نقل كرده كه آن جناب فرمودند:
دو نهر مومن و دو نهر كافر مى باشند.
دو نهر كافر عبارتند از: نهر بلخ و نهر دجله .
دو نهر مومن عبارتند از: رود نيل و رود فرات .
پس فرزندانتان را، با آب فرات تحنيك نمائيد.
