الباب الثامن و الاربعون كيف يجب ان يكون زائر الحسين بن على صلوات الله عليهما
متن :
حدثنى محمد بن عبد الله بن جعفر الحميرى ، عن ابيه ، عن على بن محمد بن سليمان ، عن محمد بن خالد، عن عبد الله بن حماد البصرى ، عن عبد بن عبد الرحمن الاصم قال : حدثنا مدلج ، عن محمد بن مسلم ،
عن ابى عبد الله عليه السلام قال : قلت له : اذا خرجنا الى ابيك افكنا فى حج ؟ قال : بلى ، قلت فيلزمنا ما يلزم الحاج ؟ قال : من ماذا؟ قلت : من الاشياء التى يلزم الحاج ، قال يلزمك حسن الصاحبة لمن
يصحبك ، و يلزمك قلة الكلام الا بخير، و يلزمك كثرة ذكر الله ، و يلزمك نظافُة الثياب ، و يلزمك الغسل قبل ان تاتى الحائر، يلزمك الخشوع و كثرة الصلاة ، و الصلاة على محمد و آل محمد، و يلزمك التوقير
لاخذ ما ليس لك ، و يلزمك ان تغض بصرك ، و يلزمك ان تعود اهل الحاجة من اخوانك اذا رايت منقطعا و الموساة ، و يلزمك التقيُة التى قوام دينك بها.
و الورع عما نهيت عنه و الخصومة و كثرةُ الايمان و الجدال الذى فيه الايمان فاذا فعلت ذلك تم حجك و عمرتك ، و استوجبت من الذى طلبت ما عنده بنفقتك ، و اغترابك عن اهلك ، و رغبتك فيما رغبت ؛ ان
تنصرف بالمغفرة و ارحمة و الرضوان .
باب چهل و هشتم در بيان اينكه واجب است زائر حضرت حسين بن على عليه السلام چه گونه باشد
ترجمه :
(حديث اول )
محمد بن عبد الله بن جعفر از پدرش ، از على بن محمد بن سالم ، از محمد بن خالد، از عبد الله بن حماد بصرى از عبد الله بن عبد الرحمن اصم ، وى مى گويد:
مدلج از محمد بن مسلم براى ما نقل كرد كه وى گفت :
محضر مبارك حضرت ابى عبد الله عليه السلام عرض كردم : هر گاه به زيارت پدر بزرگوارتان (حضرت امام حسين عليه السلام ) مى رويم آيا بهمان هيئت و كيفيتى كه به حج مى رويم باشيم ؟
حضرت فرمودند: بلى .
عرض كردم : پس آنچه بر حاجى لازم است بر ما نيز لازم است ؟
حضرت فرمودند: چه چيزهائى را گفتى ؟
عرض كردم : اشيائى را كه بر حاجى لازم مى باشد.
حضرت فرمودند:
بر تو لازم است كه با همراهانت خوش رفتار باشى ، سخنى اندك بگوئى و حتى الامكان تكلم نكنى مگر به خير.
بر تو لازم است زياد بياد خدا باشى .
و بر تو لازم است جامه و لباس هايت را نظيف و پاكيزه نگاه دارى .
و بر تو لازم است پيش از اينكه به حائر برسى غسل نمائى .
لازم است بر تو كه خاشع بوده و زياد نماز خوانده و بسيار بر محمد و آل محمد صلوات بفرستى و به آنچه از تو نيست و مال ديگرى است احترام گذارده و برندارى .
لازم است به آنچه حلال نيست نگاه نكرده و چشم خود را از آن فرو ببندى .
لازم است وقتى برادر ايمانى خود را نيازمند ديده و ملاحظه كردى كه بواسطه نداشتن نفقه از ادامه عمل عاجز است به ديدنش رفته او را كمك كرده و به مواسات با او رفتار نمائى .
بر تو لازم است تقيه كه دين تو به آن قائم است را رعايت كنى .
واجب است از آنچه منهى هستى و از خصومت و دشمنى و زياد قسم خوردن و از جدال كردنى كه در اثناء آن به خوردن قسم مبادرت مى ورزى اجتناب و دورى كنى .
و وقتى به اين دستورها عمل كردى البته حج و عمره تو تمام و كامل بوده و به واسطه صرف نفقه و دور شدن از اهل و عيالت و روى تافتن از آنچه به آن مايل هستى از كسى كه آنچه نزدش بوده و تو آن را طلب
كردى استحقاق پيدا مى كنى كه از سفرت مراجعه كرده در حالى كه مغفرت و رحمت و رضوانش شامل تو شده باشد.
متن :
حدثنى محمد بن احمد بن الحسين ، عن الحسن بن على بن مهزيار، عن ابيه ، عن الحسن بن سعيد، عن زرعة بن محمد الحضرمى ، عن المفضل بن عمر قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : تزورون خير من ان لا
تزورون ، قال : قلت : قطعت ظهرى ، قال : ان احدكم ليذهب الى قبر ابيه كئيبا حزينا و تاتونه انتم بالسفر كلا حتى تاتونه شعثا غبرا.
ترجمه :
(حديث دوم )
مترجم گويد:
اين حديث عينا با ترجمه اش در باب چهل هفتم (حديث چهارم ) قبلا گذاشت .
متن :
حدثنى ابى و اخى و على بن الحسين ؛ وغيرهم رحمهم الله عن سعد ابن عبد الله بن ابى خلف ، عن احمد بن محمد بن عيسى الاشعرى عن على ابن الحكم عن بعض اصحابنا عن ابى عبد الله عليه السلام قال : اذا
اردت زيارة الحسين عليه السلام فزره و انت كئيب حزين مكروب شعثا مغبرا جائعا عطشانا، فان الحسين قتل حزينا مكروبا شعثا مغيرا جائعا عطشانا، وسله الحوائج و انصرف عنه ، و لا تتخذه وطنا.
ترجمه :
(حديث سوم )
پدر و برادرم و على بن الحسين و ديگران رحمة الله عليهم از سعد بن عبدالله بن ابى خلف ، از احمد بن محمد بن عيسى الاشعرى ، از على بن الحكم ، از بعض اصحاب ما، از ابى عبد الله نقل كرده وى گفت :
حضرت امام صادق عليه السلام فرمودند:
هنگامى كه اراده زيارت حضرت حسين عليه السلام را نمودى پس آن حضرت را با حالى غمگين و اندوهناك و ناراحت و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه زيارت نما زيرا حضرتش كشته شدند در حالى كه غمگين و
ناراحت و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه بودند و از آن جناب حوائج و خواسته هاى خود را بخواه و سپس از آنجا برگرد و آن مكان شريف را وطن براى خود قرار مده .
متن :
و بهذا الاسناد، عن سعد بن عبد الله ، عن موسى بن عمر، عن صالح بن السندى الجمال عمن ذكره عن كرام بن عمرو قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : الكرام !اذا اردت انت قبر الحسين عليه السلام فزره
و انت كئيب حزين ، شعث غبر فان الحسين عليه السلام قتل و هو كئيب حزن شعث ، غبر جائع عطشان .
ترجمه :
(حديث چهارم )
و با اسناد حديث قبل از سعد بن عبد الله ، از موسى بن عمر، از صالح بن سندى جمال از كسى كه ذكرش نموده از كرام بن عمرو، وى گفت :
حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند: اى كرام ! هر گاه اراده نمودى قبر حضرت حسين بن على عليه السلام را زيارت كنى پس آن حضرت را با حالى غمگين و حزين و هيئتى ژوليده و گرفته زيارت نما، زيارت
حضرتش كشته شد در حاليكه محزون و غمگين و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه بودند.
