الباب الثامن و الستون ان زوار الحسين عليه السلام مشفعون
متن :
حدثنى محمد بن الحسين بن مت الجوهرى ، عن محمد بن احمد بن يحيى بن عمران الاشعرى ، عن موسى بن عمر، عن على بن النعمان ، عن عبد الله بن مسكان قال : قال ابو عبد الله عليه السلام : ان الله تبارك و
تعالى يتجلى لزوار قبر الحسين عليه السلام قبل اهل عرفات و يقضى حوائجهم ، و يغفر ذنوبهم ، و يشفعهم فى مسائلهم ، ثم يثنى باهل عرفات فيفعل بهم ذلك .
باب شصت و هشتم زوار حضرت امام حسين عليه السلام شفاعت ديگران را مى كنند
ترجمه :
(حديث اول )
محمد بن الحسين بن مت جوهرى ، از محمد بن احمد بن يحيى بن عمران اشعرى ، از موسى بن عمر، از على بن نعمان ، از عبد الله بن مسكان وى مى گويد: حضرت ابو عبد الله عليه السلام فرمودند:
خداوند تبارك و تعالى براى زوار قبر حضرت امام حسين عليه السلام قبل از اهل عرفات تجلى كرده و حوائج آن ها را بر آورده و گناهانشان را آمرزيده و در مسائل و خواسته هايشان شفاعتشان را كرده و سپس
توجه به اهل عرفات نموده و آنچه در حق زوار امام حسين عليه السلام منظور نمود براى ايشان نيز ملحوظ مى دارد.
متن :
حدثنى ابى رحمه الله و محمد بن الحسن ، و على بن الحسين جميعا، عن سعد بن عبد الله ، عن محمد عيسى بن عبيد، عن صفوان بن يحيى عن رجل عن سيف التمار، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : سمعته يقول :
زائر الحسين عليه السلام مشفع يوم القيامة لمائة رجل كلهم قد وجبت لهم النار ممن كان فى الدنيا من المسرفين .
ترجمه :
(حديث دوم )
پدرم رحمة الله عليه و محمد بن الحسن و على بن الحسين جملگى ، از سعد بن عبد الله ، از محمد بن عيسى بن عبيد، از صفوان بن يحيى ، از مردى از سيف تمار، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام ، وى گفت
:
شنيدم حضرت امام صادق عليه السلام مى فرمودند:
زائر امام حسين عليه السلام در روز قيامت صد نفر كه همگى اهل دوزخ بوده و در دنيا از مسرفين بودند را شفاعت مى كند.
متن :
حدثنى ابى رحمه الله و محمد بن الحسن ؛ و على بن الحسين ؛ و على بن محمد بن قولويه جميعا، عن احمد بن ادريس ؛ و محمد بن يحيى ، عن العمركى بن على البوفكى قال : حدثنا يحيى و كان فى خدمته ابى جعفر
الثانى عن على ، عن صفوان الجمال ، عن ابى عبد الله عليه السلام فى حديث له طويل قلت فما لمن قتل عنده يعنى عند قبر الحسين عليه السلام جار عليه السلطان فقتله ، قال : اول قطرة من دمه يغفر له بها كل
خطيئة ، و تغسل طينة التى خلق منها الملائكة حتى يخلص كما خصلت الانبياء المخلصين ، و يذهب عنها ما كان خالطها، من ادناس طين اهل الكفر و الفساد، و يغسل قلبه و يشرح و يملا ايمانا، فيلقى الله و هو مخلص
من كل ما تخالطه الابدان و القلوب ، و يكتب له شفاعة فى اهل بيته و الف من اخوانه ، و تتولى الصلاة عليه الملائكة مع جبرئيل و ملك الموت ، و يوتى بكفنه و حنوطه من الجنة ، و يوسع قبره و يوضع له مصابيح
فى قبره ، و يفتح له باب من من الجنة ، و تاتيه الملائكة بطرف من الجنة ، و يرفع بعد ثمانية عشر يوما الى خطيرة القدس ، فلا يزال فيها مع اولياء الله حتى تصيبه النفخة التى لا تبقى شيئا. فاذا كانت
النفخة الثانية و خرج من قبره كان اول من يصافحه رسول الله صلى الله عليه و آله و امير المومنين و الاوصياء عليه السلام و يبشرونه و يقولون له : الزمنا و يقيمونه على الحوض ، فيشرب منه و يسقى من احب
.
ترجمه :
(حديث سوم )
پدرم رحمة الله عليه و محمد بن الحسن و على بن الحسين و على بن محمد بن قولويه جملگى ، از احمد بن ادريس و محمد بن يحيى ، از عمركى بن على بوفكى ، وى مى گويد:
يحيى كه در خدمت ابو جعفر ثانى (از خلفاء عباسى ) بود، از على ، از صفوان جمال ، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام در ضمن حديث طولانى نقل كرده ....
مترجم گويد:
اين حديث بطور تمام و مشروح در باب چهل و چهارم ذيل حديث شماره دو نقل و ترجمه شده لذا از ترجمه مكرر خوددارى مى نمائيم .
متن :
حدثنى ابى رحمه الله عن الحسين بن الحسن بن ابان ، عن محمد ابن اورمة ، عن ابى عبد الله المومن ، عن ابن مسكان ، عن سليمان بن خالد، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : سمعته يقول : ان الله فى كل
يوم و ليلة مائة الف لحظة الى الارض يغفر لمن شاء منه و يعذب من يشاء منه و يغفر لزائرى قبر الحسين عليه السلام خاصة و لاهل بيتهم و لمن يشفع له يوم القيامة كائنا من كان و (ان كان رجلا قد استوجبه
النار، قال :) قلت : و ان كان رجلا قد استوجبه النار؟ قال : و ان كان ما لم يكن ناصبيا.
ترجمه :
(حديث چهارم )
پدرم رحمة الله عليه از حسين بن حسن بن ابان ، از محمد بن اورمه ، ازابى عبد الله مومن از ابن مسكان ، از سليمان بن خالد، از حضرت ابى عبد الله عليه السلام ، وى مى گويد:
از حضرت امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمودند:
خداوند عزوجل در هر روز و هر شب صد هزار بار نظر به سكنه زمين مى فرمايد و در هر نظر هر كس را كه بخواهد آمرزيده و هر كس را كه بخواهد عذاب نموده و زائرين قبر حضرت امام حسين عليه السلام را
بالخصوص و نيز اهل بيت ايشان و كسانى را كه زائرين در روز قيامت شفاعت آن ها را مى كنند خواهد آمرزيد. ناگفته نماند اشخاص شفاعت شده هر كس و هر شخصى كه باشد مشمول آمرزش حق تعالى قرار خواهد گرفت اگر چه
كسى بوده كه مستوجب آتش دوزخ باشد.
راوى مى گويد: عرض كردم : اگر چه كسى بوده كه مستحق آتش دوزخ باشد؟
حضرت فرمودند:
اگر چه اين طور باشد مشروط به اينكه ناصبى محسوب نگردد.
متن :
حدثنى الحسن بن عبد الله بن محمد بن عيسى ، عن ابيه عبد الله بن محمد بن عيسى ، عن الحسن بن محبوب ، عن عبد الله بن وضاح ، عن عبد الله بن شعيب التيمى ، عن ابى عبد الله عليه السلام قال : ينادى
مناد يوم القيامة اين شيعة آل محمد؟! فيقوم عنق من الناس لا يحصيهم الا الله تعالى فيقومون ناحية من الناس ، ثم ينادى مناد: اين زوار قبر الحسين عليه السلام ؟ فيقوم اناس كثير، فقال لهم : خذوا بيد من
احببتم ؛ انطلقوا بهم الى الجنة ، فياخذ الرجل من احب حتى ان الرجل من الناس يقول لرجل : يا فلان اما تعرفنى انا الذى قمت لك يوم كذا و كذا، فيدخله الجنة ، لا يدفع و لا يمنع .
ترجمه :
(حديث پنجم )
حسن بن عبد الله بن محمد بن عيسى ، از پدرش از عبد الله بن محمد بن عيسى ، از حسن بن محبوب ، از عبد الله بن وضاح ، از عبد الله بن شعيب تيمى ، از حضرت ابا عبد الله عليه السلام ، حضرت
فرمودند:
روز قيامت منادى ندا مى كند: شيعيان آل محمد در كجا هستند؟!
پس از ميان مردم گردنهائى كشيده شده و افرادى بپا مى خيزند كه عدد آنها را غير از حقتعالى كس ديگر نمى داند. ايشان در قسمتى از مردم بپا مى خيزند كه سپس منادى ندا مى كند: زوار قبر حضرت امام حسين
عليه السلام در كجا هستند؟!
خلق بسيارى به پا مى خيزند.
پس به ايشان گفته مى شود: دست هر كسى را كه دوست داريد بگيريد و آنها را به بهشت ببريد، پس شخصى كه جزء زائرين است هر كسى را كه بخواهد گرفته و به بهشت مى برد حتى بعضى از مردم به برخى ديگر مى گويند:اى فلانى من را مى شناسى ؟ من كسى هستم كه در فلان روز در فلان مجلس براى تو ايستاده و احترام از تو نمودم پس من را نيز در ياب ، زائر او را نيز گرفته و به بهشت دخل نموده بدون اينكه دافع و مانعى در بين باشد.
