باب آنچه از آيات پيغمبران نزد ائمه (ع) است

پ‏1- امام باقر (ع) فرمود: عصاى موسى (ع) از آن آدم (ع) بود و به دست شعيب افتاد و از آن پس به موسى بن عمران رسيد و همان عصا نزد ما است و به همين تازگى من آن را بررسى كردم مانند روزى كه از درختش بركنده‏اند سبز است و چون از او پرسيده شود به سخن آيد، براى قائم ما آماده است و با آن همان كار كند كه موسى (ع) مى‏كرد و آن عصا هراس آور است و هر چه جادو كنند ببلعد و هر چه فرمانش دهند بكند و چون يورش برد ببلعد هر چه جادو كرده‏اند، دو شعبه (چون دو كام) از او باز شود كه يكى روى زمين باشد و ديگرى بر سقف و ميان آن دو چهل ذراع (بيست گز) فاصله باشد و با زبان خود آنچه جادو كنند به كام خود كشد.پ 2- امام صادق (ع) فرمود: الواح موسى و عصاى موسى نزد ما است و ما وارث همه پيغمبرانيم.پ 3- امام باقر (ع) فرمود: چون قائم (ع) در مكه قيام كند و آهنگ كوفه نمايد جارچى او جار كشد: مبادا كسى با خود

 

خوراك يا آب بردارد، و حجر حضرت موسى كه بار يك شتر است با خود حمل كند و در هر منزلى فرود آيد چشمه‏اى از آن بجوشد و هر گرسنه از آن بنوشد سير شود و هر تشنه از آن بنوشد سيراب گردد، همين توشه آنها است تا در نجف- كه پشت كوفه است- منزل گيرند.پ 4- امام باقر (ع) فرمود: امير المؤمنين (ع) شبى بعد از نماز عشا بيرون رفت و مى‏فرمود: همهمة همهمة ليلة مظلمة، يعنى شب تارى است، اما بر شما خروج كند در حالى كه پيراهن آدم (ع) را در بر دارد و خاتم سليمان و عصاى موسى (ع) را بر دست.پ 5- مفضل بن عمر گويد: به گوش خود شنيدم امام صادق (ع) به من فرمود: مى‏دانى پيراهن يوسف از چه بود؟ گويد:

عرض كردم: نه، فرمود: چون براى سوختن ابراهيم (ع) آتش معروف را افروختند، جبرئيل يك جامه بهشتى برايش آورد و ببرش كرد و با وجود آن گرما و سرما زيانى نداشت. چون ابراهيم را مرگ در رسيد، آن را در بازوبند خود نهاد و به اسحق (ع) آويخت و اسحق آن را به يعقوب (ع) آويخت و چون يوسف (ع) زاده شد، يعقوب آن را به يوسف آويخت و در بازوى وى بود تا كارش بدان جا كه بايست رسيد (يعنى فرمانرواى مصر شد) و چون يوسف آن را از ميان بازوبند خود در مصر بر آورد، حضرت يعقوب در

 

كنعان بوى آن را شنيد و اين است قول او كه (94 سوره يوسف):

 

 «به راستى من بوى يوسف را مى‏شنوم اگر شما مرا كم خرد نخوانيد» اين همان پيراهنى بود كه خدا از بهشت فرو فرستاده بود، گفتم: قربانت، اين پيراهن به چه كسى رسيد؟ فرمود: به اهلش، سپس فرمود: هر پيغمبرى علمى يا چيز ديگرى به ارث دريافت محققاً به خاندان محمدش پرداخت.