پ- 1- امام صادق (ع) فرمود: به راستى خدا ما را از علّيين آفريده و ارواح ما را از بالاى آن آفريده و ارواح شيعيان ما را از علّيين آفريده و پيكر آنها را از پائين آن آفريده، از اين جهت ميان ما و آنان خويشى و نزديكى است و دلهاى آنها به سوى ما مشتاقند.پ 2- محمد بن مروان گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مى فرمود:
به راستى خدا ما را از نور عظمت خود آفريد و سپس خلق ما را مجسّم كرد از گلى مخزون و نهفته در زير عرش و آن نور را در اين كالبد نهاد و ما خلقى شديم در جلوه بشريت فروزان و درخشنده و كسى را در اين خلقت ما، بهره نيست، و جان شيعيان ما را از گِل ما آفريد و پيكر آنها را از گِلى مخزون و نهفته در رتبه پائينتر از آن گِلى كه روحشان را از آن آفريد، و احدى را در آن خلقت مخصوص آنها بهرهاى نيست جز پيامبران، و از اين رو ما و آنها آدمى شديم و مردم ديگر جانوران دم آتش شدند و به سوى دوزخ
ميروند.پ 3- على بن رئاب حديث را تا على (ع) رسانيده كه فرمود:
براى خدا نهرى است نشيب عرش خود و نشيبتر از آن نهر نورى است فروزان و در دو كناره آن نهر دو روح آفريده يكى روح القدس و ديگرى، روح من امره، و به راستى براى خدا ده طينت باشد كه پنج از آنها بهشتى هستند و پنج ديگر از زمين، و دو بخش بهشتى و زمينى را شرح داد و سپس فرمود: هيچ پيمبر و فرشتهاى (امامى خ ل) پس از او را خدا نسرشته جز آنكه در او يكى از اين دو روح را دميد، و پيغمبر را از يكى از اين دو طينت ساخته.
گويد: به أبو الحسن اول (امام كاظم (ع)) گفتم: سرشتن چيست؟ فرمود: آفرينش است، به جز ما خاندان كه خدا ما را از همه ده طينت بهشتى و زمينى آفريده و از هر دو روح در ما دميده با هم، وه چه پاكيزه است. و ديگرى از ابى الصلت روايت كرده كه فرمود: گل بهشت پنجگانه:
1- بهشت عدن 2- جنَّة المأوى 3- جنَّة النعيم 4- فردوس 5- بهشت خلد.
و گِل پنجگانه زمين:
1- مكه 2- مدينه 3- كوفه 4- بيت المقدس 5- حائر امام حسين (ع).پ 4- ابى حمزه ثمالى گويد: از امام باقر (ع) شنيدم مىفرمود:
به راستى خدا ما را از اعلا عليين آفريده و دل شيعيان ما را از مايه خلقت ما آفريده و تنشان را از فروتر آفريده، پس دلشان در هواى ما است زيرا از همان آفريده شدند كه ما آفريده شديم.
سپس اين آيهها را خواند (18- 21 سوره مطففين): «نه هرگز، به راستى كتاب نيكان در عليين است، تو ندانى كه عليين چيست؟
كتابى است نوشته كه مقربان بر آن گواهند» و دشمن ما را از سجّين خلق كرده و دل پيروانشان را هم از همان ماده سجّين خلق كرده و تنشان را از ماده فروتر و دل آنها هواى آنان را دارد براى آنكه از آن آفريده شدند. سپس اين آيه را خواند (7- 9 مطففين): «نه هرگز، به راستى كتاب فُجّار در سجّين است و تو ندانى سجّين چيست؟ كتابى است نوشته».
