پ1- از امام باقر (ع)، فرمود: از امير المؤمنين (ع) پرسيده شد از ايمان، در پاسخ فرمود: به راستى خدا عز و جل ايمان را بر چهار ستون نهاده، بر صبر و يقين و عدالت و جهاد، صبر از اين ميان بر چهار پره است: بر شوق و نگرانى و زهد و مراقبت، هر كه شوق بهشت دارد از هوسرانيها خوددارى كند و هر كه از دوزخ نگران است از هر چه حرام است رو برگرداند و هر كه در دنيا بىرغبت است، گرفتاريها بر او آسان است و هر كه مراقب مرگ است به كارهاى خوب شتابد و يقين بر چهار پره است: هوش تيز، سنجش درست آينده، فهم عبرت، توجه به روش پيشينيان، هر كه هوش تيز دارد سنجش درست را بفهمد و هر كه نسبت به آينده سنجش درستى دارد عبرت گيرد، و هر كه عبرت گيرد روش گذشتگان را بشناسد، و هر كه روش گذشتگان را شناخت گويا با آنها زندگى كرده و رهبرى شود بدان چه درستتر باشد و نگاه كند هر كه نجات يافته به چه وسيله نجات يافته و هر كه هلاك شده براى چه هلاك شده و همانا خدا هر كه را هلاك كرده براى گناه او بوده و هر كه را نجات بخشيده براى طاعت او نجات بخشيده، عدالت بر چهار پره است: فهم عميق، موج دانش، شكوفه حكم و بستان بردبارى، هر كه بفهمد همه علم را، تفسير تواند
پو هر كه بداند دستورهاى صدور حكم را بشناسد و هر كه بردبار باشد در كار خود كوتاهى نكند و ميان مردم ستوده زندگى كند و جهاد بر چهار پره است، بر امر به معروف و نهى از منكر و پايدارى در جبههها (راست گوئى در هر حال خ ب) و بغض فاسقان، هر كه امر به معروف كند پشت مؤمن را نيرو بخشد و هر كه نهى از منكر كند بينى منافق را به خاك مالد و از نيرنگش آسوده شود و هر كه در جبههها بپايد آنچه به عهده دارد انجام داده و هر كه فاسقان را دشمن دارد براى خدا خشم كرده و هر كه براى خدا خشم كند خدا براى او خشم كند، اين است ايمان و ستونها و پرههاى آن.
