پ1- از امام صادق (ع) كه فرمود:
در تورات نوشته است: اى آدمىزاده، براى عبادت من، يك دل باش تا دلت را پر از بىنيازى كنم و تو را به خود وانگذارم و بر من است كه ندارى را بر تو ببندم و دلت را از ترس خود پر كنم و اگر دل به عبادت من ندهى، دلت را پر از توجه به دنيا كنم و ندارى و حاجتمندى تو را نبندم و تو را به خود واگذارم.پ 2- از امام صادق (ع) كه فرمود:
خدا تبارك و تعالى فرمايد: اى بندههاى صديق من در دنيا به عبادتم متنعّم باشيد، زيرا شما در آخرت بدان متنعّم خواهيد بود.
پ3- رسول خدا (ص) فرمود:
بهترين مردم كسى است كه عاشق عبادت است و آن را در آغوش كشد و از دل دوست دارد و با تن بدان در آميزد و خود را براى انجام آن فارغ سازد، او است كه باك ندارد در دنيا سختى كشد يا در رفاه باشد.پ 4- عيسى بن عبد الله به امام صادق (ع) عرض كرد:
قربانت، عبادت چيست؟
فرمود: خوش نيّتى در طاعت از راههائى كه خدا از آنها اطاعت شود، هلا اى عيسى، تو مؤمن نباشى تا ناسخ را از منسوخ بشناسى. گويد: گفتم: معرفت ناسخ و منسوخ چيست؟ گويد:
فرمود:
تو نيستى كه با امامى دل به اطاعت او دادى و نيّت خوب دارى و آن امام در مىگذرد و امام ديگر مىآيد و دل مىدهى و نيّت خوب دارى كه از او اطاعت كنى.
گويد: گفتم: چرا؟
فرمود: اين است معرفت ناسخ و منسوخ.پ 5- از امام صادق (ع) كه عبادت بر سه وجه است:
مردمى خدا عز و جل را از ترس بپرستند، اين عبادت بندهها است.
مردمى خدا را تبارك و تعالى به طمع ثواب پرستند، اين
عبادت مزدوران است؛ مردمى خدا عز و جل را پرستند و عبادت كنند براى دوستى او، اين عبادت آزادهها است و اين بهترين عبادت است.پ 6- رسول خدا (ص) فرمود:
چه زشت است فقر بعد از غنا و چه زشت است خطاكارى پس از مستمندى و زشتتر از آن عابدى است براى خدا كه ترك عبادت كرده است.پ 7- از على بن الحسين (ع) فرمود:
هر كه عمل كند بدان چه خدا بر او فرض كرده است، او از عابدترين مردم است.
