باب نيّت

پ‏1- از على بن الحسين (ع)، فرمود:

عملى نباشد جز به وسيله نيّت.

پ 2- از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:

نيّت مؤمن بهتر است از كردارش و نيّت كافر بدتر است از كردارش، و هر عاملى عمل كند بر نيّتى كه دارد.

 

پ‏3- از امام صادق (ع) فرمود:

به راستى بنده مؤمن فقير مى‏گويد: پروردگارا به من روزى بده تا چنان و چنين از احسان و كار خير كنم و چون خدا بداند كه راست مى‏گويد، براى او همان مزد را بنويسد كه اگر آن كار را مى‏كرد، به راستى خدا واسع و كريم است.پ 4- از ابى بصير، گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم از حدّ عبادتى كه چون انجام كند، حق آن را ادا كرده باشد؟

فرمود: حسن نيّت به طاعت است (خوش خدمتى نسبت به امام).پ 5- از امام صادق (ع) فرمود:

 

همانا دوزخيان در دوزخ جاويدند زيرا در دنيا نيت دارند كه اگر جاويد بمانند در آن هميشه نافرمانى خدا كنند و همانا اهل بهشت در آن جاويدند براى آنكه نيت آن‏ها در دنيا اين است كه اگر هميشه در آن بمانند از خدا اطاعت كنند پس آنان و اينان به وسيله نيت، جاويد بمانند، سپس قول خدا تعالى را خواند (84 سوره اسراء): «بگو هر كس عمل مى‏كند بر طبع و منش خود» فرمود: يعنى بر نيت خود.