پ1- از امام باقر (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:
به راستى اين دين محكم است، به آرامى در آن در آئيد و عبادت خدا را به بندههاى خدا به زور تحميل نكنيد تا چون شتر سوار پاكش هلاك كن نباشيد، آنكه نه سفر را طى كند و نه مركب را بجا گذارد.پ 2- از امام صادق (ع) كه فرمود: عبادت را بر خود بدخواه نكنيد (يعنى تا شوق و رغبت داريد به عبادت پردازيد و چون كسل شويد، دست از آن بداريد كه رانده و مانده از آن نگرديد).پ 3- از حنان بن سدير كه گويد: شنيدم امام صادق (ع) مىفرمود: به راستى خداى عز و جل چون بندهاى را دوست دارد و آن بنده كار كمى هم كند پاداش بسيار به او دهد و به او بزرگ نيايد كه در برابر كارِ كم، پاداشِ بسيار به او دهد.
پ4- فرمود:
پدرم در طواف بر من گذشت، من جوانى نورس بودم و در عبادت كوشش مىكردم، مرا ديد كه عرق مىريزم، به من فرمود:
اى جعفر، اى پسر جانم، به راستى چون خدا بندهاى را دوست دارد، او را به بهشت مىبرد و از او به اندك عبادتى راضى است.پ 5- فرمود:
من جوان بودم و در عبادت سختى مىكشيدم، پدرم به من فرمود: پسر جانم، كمتر از آنكه مىبينم عبادت كن، زيرا خدا عز و جل چون بندهاى را دوست دارد به اندك از او راضى شود.پ 6- رسول خدا (ص) فرمود:
يا على، اين دين محكم است، به آرامى در آن در آى و عبادت پروردگارت را به خود مبغوض مكن، راحله كش يعنى زياده رو نه مركب بجا گذارد و نه راه طى كند، عمل كن عملِ كسى كه اميدوار است در پيرى بميرد و حذر كن چون كسى كه مىترسد فردا بميرد.
