پ1- على سائى (نسبت به سايه: دهى در شهرستان مدينه- از مجلسى ره) از ابى الحسن اول موسى (ع) گويد: فرمود: رسائى
دانش ما از سه سوى است، گذشته، آينده و آنچه پديد مىشود، اما راجع به گذشته براى ما تفسير شده و اما راجع به آينده نوشته شده و اما آنچه پديد گردد گاهى در دل افتد و گاهى در گوش اثر كند، و اين بهترين دانش ما است و در عين حال بعد از پيغمبر ما پيغمبرى نيست.پ 2- حارث بن مغيره گويد: به امام صادق (ع) گفتم: به من خبر ده از علم عالم از شما ائمه (ع)؟ فرمود: از رسول خدا (ص) و على (ع) به ارث رسيده، گويد: براى ما باز گويند كه به شما الهام مىشود يا در گوش شما گويند؟
فرمود: يا از اين راه به دست آيد.پ 3- مفضل بن عمر گويد: به ابو الحسن (ع) گفتم: از امام صادق (ع) براى ما روايت شده است كه فرموده: علم ما يا راجع به گذشته است و يا ثبت شده است و يا انداختن در دل و اثر كردن در گوش است، فرمود: راجع به گذشته يعنى آنچه در امور پيشين مىدانيم و ثبت شده، يعنى آنچه بيايد و اما انداختن در دل: الهام است، و اثر كردن در گوش: از امر فرشته است.
