باب در اينكه ائمه (از غيب) حديث دريابند و الهام گيرند

پ‏1- عبيد بن زراره گويد: امام باقر (ع) فرستاد نزد زراره تا به حكم بن عتيبه اعلام كند كه اوصياء محمد (ص)- از غيب- درك حديث كنند.

 

پ‏2- حكم بن عتيبه گويد: روزى خدمت على بن الحسين (ع) رفتم، فرمود: اى حَكَم، تو آن آيه را مى‏دانى كه على بن ابى طالب (ع) بدان قاتل خود را مى‏شناخت و امور مهمى را مى‏فهميد كه به مردم باز مى‏گفت حكم گويد، با خود گفتم، چه خوب كه رشته‏اى از علم على بن الحسين (ع) بدستم افتاد من هم بوسيله آن اين امور مهمه را مى‏توانم فهميد، گويد: گفتم: نه، بخدا سوگند نمى دانم، گويد: سپس گفتم يا ابن رسول الله، از آن آيه بمن خبر مى دهيد؟ فرمود: بخدا آن آيه قول خدا عز ذكره است (52 سوره حج) به اين قرائت در قرآن ثبت است: وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ وَ لا نَبِيٍّ إِلَّا إِذا تَمَنَّى (نفرستاديم پيش از تو هيچ رسولى و نه پيغمبرى و نه محدّثى) (مجلسى ره گفته: اين حديث بدان دليل است كه كلمه محدث را از آيه انداخته‏اند، فتدبر) و على بن ابى طالب (ع) محدّث بود (از غيب درك حديث ميكرد) مردى كه او را عبد الله بن زيد مى گفتند و برادر مادرى على (ع) بود (عامه گفته‏اند عبد الله بن زيد برادر مادرى امام است ولى طبق عقيده شيعه، امام چهارم از دختر يزدجرد است و مادرش هم در حال زائيدن وفات كرده و برادر مادرى هم نداشته و شايد مادر عبد الله دايه يا مستحفظه آن حضرت بوده است) گفت: سبحان الله، على محدّث بود؟ گويا منكِر اين معنى بود، امام باقر (ع) رو به ما كرد و فرمود: هلا بخدا، پسر مادر تو اين را مى‏داند، گويد: با اين سخن آن مرد خاموش شد و امام فرمود: همين حقيقت است كه ابو الخطاب در باره آن هلاك و گمراه شد و نفهميد فرق ميان نبى و محدّث را.پ 3- محمد بن اسماعيل گويد: شنيدم ابو الحسن (ع) مى فرمود:

 

 

ائمه دانشمندان راستگوى الهام‏گيرنده حديث دريابنده (از غيب‏اند).پ 4- محمد بن مسلم گويد: كلمه محدث نزد امام صادق (ع) برده شد، فرمود آن كسى است كه آواز (فرشته را) مى‏شنود و شخص او را نمى‏بيند به او گفتم: قربانت، چطور مى‏داند كه او فرشته است؟ فرمود: آرامش دل و اطمينان خاطر يابد تا بداند كه آن سخن فرشته است.پ 5- حمران بن اعين گويد: امام باقر (ع) فرمود: على (ع) محدّث بود، من نزد ياران خود بيرون شدم گفتم: خبر شگفت آورى براى شما آوردم، گفتند: آن چيست؟ گفتم: از امام باقر شنيدم، ميفرمود: على (ع) محدّث است، گفتند: كارى نكردى، خوب بود بپرسى چه كسى به او حديث مى‏گويد؟ نزد آن حضرت برگشتم و گفتم: آنچه به من باز گفتى به يارانم باز گفتم و گفتند: كارى نكردى لازم بود بپرسى چه كسى براى او حديث ميگويد؟ به من فرمود: فرشته‏اى به او حديث ميگويد، گفتم: مى‏فرمائيد كه او پيغمبر است؟ گفت دستش را چنين حركت داد. يا آنكه مانند صاحب سليمان يا صاحب موسى است يا چون ذى القرنين يا چنانچه به شما رسيده كه خودش فرمود: در ميان شما مانند او هست (يعنى مانند ذو القرنين، مقصود على (ع) در اين حديث ذو القرنين، خودش بوده است).