باب در اينكه ائمه هر شب جمعه افزايش رتبه علمى دارند

پ‏1- ابى يحيى صنعانى از امام صادق (ع) گويد: امام (ع) به من فرمود: اى ابا يحيى، به راستى براى ما در شبهاى جمعه شأنى است از شئون، گويد: گفتم: قربانت، آن شأن و مقام چيست؟

فرمود:

به ارواح انبياء گذشته و ارواح اوصياء گذشته و روح امامى كه زنده است و در ميان شما است اجازه دهند و اعلام كنند كه آنها را به آسمان برند تا برابر عرش پروردگارشان و هفت دور بدان طواف كنند و نزد هر كدام از ستونهاى عرش دو ركعت نماز بخوانند و سپس آنها را به بدن‏هاى خود برگردانند كه در آن بودند و انبياء و اوصياء لبالب از شادى شوند و امامى كه در ميان شما است به مانند انبوه فراوانى در دانش او افزوده شود.پ 2- مفضل گويد: يك روز امام صادق كه مرا به كنيه نمى خواند، فرمود به من: اى ابا عبد الله (كينه مفضل بوده) گويد: گفتم:

 

لبيك، فرمود: به راستى براى ما در هر شب جمعه سرورى است، گفتم:

خدايت بيفزاياد آن سرور چيست؟ فرمود: چون شب شود رسول خدا (ص) به عرش برآيد و ائمه هم با او برآيند و ما هم با آنها برآئيم و روح ما به بدن ما برنگردد جز با علمى كه استفاده كرديم و اگر اين استمداد علمى نبود علم ما تمام مى‏شد.پ 3- مفضل از امام صادق (ع) كه فرمود: شب جمعه‏اى نباشد جز آنكه براى اولياء خدا در آن سرورى باشد، گفتم: آن چگونه است؟

 

قربانت، فرمود: چون شب باشد رسول خدا (ص) بر عرش بر آيد و ائمه (ع) هم برآيند و من هم با آنها برآيم و برنگردم مگر با علمى كه استفاده كردم و اگر اين نباشد آنچه نزد من است به آخر مى‏رسد.