باب مكر و پيمان‏شكنى و فريب كارى‏

پ‏1- امير المؤمنين (ع) فرمود:

اگر نبود كه مكر و فريب كارى در آتش هستند، من مكر انديش‏تر همه مردم بودم.پ 2- از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:

هر كه دغلى با امام بر حق كند، روز رستاخيز با پيشوائى لوچه‏

 

آويخته و دهن كج بيايد به محشر و به او باشد تا به دوزخ رود و هر كه بيعت امامى را شكسته و با او اظهار مخالفت كرده و بر او شوريده، دست بريده به محشر آيد تا به همان وضع به دوزخ رود (هر كه دغلى و خدعه كند با امام، دهن كج به محشر آيد تا به دوزخ رود خ ل).پ 3- از امام صادق (ع)، فرمود:

از ما نيست كسى كه با مسلمانى مكر و نيرنگ كند.پ 4- از طلحة بن زيد، گويد: به امام صادق (ع) گفتم: دو آبادى است و هر دو از كفار حربى است و هر كدام پادشاه جدائى دارند، با هم دغلى كردند و سپس سازش نمودند، سپس يكى از آن دو پادشاه دغلى كرد و آمد با مسلمانان ساخت و ساز كرد كه به همراه آنها آن آبادى ديگر را غارت كند، امام صادق (ع) فرمود: براى مسلمانان نشايد كه دغلى كنند و دستور دغلى دهند و يا نبرد كنند به همراه كسانى كه دغلى و عهدشكنى كرده‏اند ولى حق دارند هر جا مشركان را يافتند با آنها بجنگند و آنچه كفار بر آن پيمان بسته‏اند بر مسلمانان نافذ نيست و در برابر آن الزامى ندارند.پ 5- از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:

هر كه با امامى دغلى و عهدشكنى كرده، روز رستاخيز دهن كج وارد محشر شود تا به دوزخ رود.

 

پ‏6- امير المؤمنين (ع) يك روز بر منبر كوفه سخنرانى كرد و فرمود:

 

أيا مردم! اگر دغلى و عهدشكنى بد نبود، من سياستمدارترين مردم بودم، هلا هر عهدشكنى و دغلى هرزگى و نابكارى‏ها دارد و هر هرزگى و نابكارى كفر و ناسپاسى به بار آرد، هلا راستى كه دغلى و هرزگى و خيانت در آتش باشند.