باب بوسيدن

پ‏1- از امام صادق (ع) فرمود:

راستى براى شما هر آينه نورى است كه به وسيله آن در دنيا شناخته مى‏شويد تا اينكه هر گاه يكى از شماها به برادر خود برخورد، او را در همان جاى نور كه از پيشانى او است مى‏بوسد.پ 2- از امام صادق (ع) كه فرمود:

بوسيده نشود سر و نه دست كسى جز رسول خدا (ص) و يا كسى كه از او قصد رسول خدا (ص) شود.پ 3- از على بن مزيد صاحب سابرى، گفت: بر امام‏

 

صادق (ع) وارد شدم و دست او را گرفتم و بوسيدم، فرمود:

أما اين نشايد جز براى پيغمبر يا وصىّ پيغمبر.پ 4- از يونس بن يعقوب گويد: به امام صادق (ع) گفتم:

دستت را بده ببوسم و به من داد، گفتم: قربانت سرت را و چنان كرد و من آن را بوسيدم. گفتم: قربانت، پايت را، پس فرمود:

سوگند خوردم، سوگند خوردم، سوگند خوردم (تو را قسم مى‏دهم كه بگذرى خ ل) (من قسمت كردم و بوسه پا را به خلفاء جور گذاشتم خ ل) تو قسم خوردى كه پا را هم ببوسى؟ خ ل) (تو قسم خوردى پا را هم ببوسى و آن باقيمانده؟ پس ببوس خ ل) تا سه بار، چيزى مانده، چيزى مانده، چيزى مانده.پ 5- از على بن جعفر از أبى الحسن (ع) فرمود:

هر كه خويشى را براى رحم ببوسد چيزى بر او نيست؛ بوسه برادر بر گونه است و بوسه امام ميان دو چشمِ او است.پ 6- از امام صادق (ع) فرمود:

 

بوسه بر لب نباشد جز براى همسر يا فرزند خردسال.