پ1- از امام صادق (ع)، فرمود:
هر گاه مؤمن برادر (دينى) خود را تهمت زند، ايمان از دلش سائيده گردد چنانچه نمك در آب.پ 2- عمر بن يزيد، از پدرش كه شنيدم امام صادق (ع) مىفرمود:
هر كه برادر دينى خود را تهمت زند، احترامى ميان آنها به جا نماند و هر كه با برادر دينى خود بيگانه وار عمل كند چنانچه با مردم ديگر (كه با او هم عقيده نيستند) او از آنچه خود را بدان بسته است (از علاقه به مذهب) بر كنار و بيزار شده است.پ 3- امير المؤمنين (ع) در ضمن سخن خود فرمود:
كار برادر دينى خود را به بهترين وجهى مقرر دار تا آنكه دليلى به دست تو آيد كه بر تو چيره شود و راه توجيه را بر تو ببندد و به هيچ سخنى كه از برادرت برآيد بد گمان مباش تا محمل خوبى براى آن توانى يافت.
