پ1- از امام صادق (ع) فرمود:
هر كه از چهره برادر مؤمنش خار و خاشاكى برگيرد، خدا براى او ده حسنه نويسد.
و هر كه در روى برادرش لبخند زند، براى او يك حسنه باشد.پ 2- امام صادق (ع) فرمود:
هر كه به برادر مؤمنش خوش آمد گويد، خدا براى او خوش آمد و مرحبا نويسد تا روز قيامت.پ 3- امام صادق (ع) فرمود:
هر كه مقدم برادر مسلمان خود را كه به او وارد شود گرامى
دارد و از او احترام كند، همانا خدا عز و جل را گرامى داشته.پ 4- از زيد بن ارقم كه رسول خدا (ص) فرمود:
در امتم بندهاى نباشد كه اظهار لطفى در هر چه باشد به برادر دينى خود براى خدا كند جز آنكه به وى از خدمتكاران بهشتى خادمى بدهد.پ 5- از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:
هر كه برادر مسلمان خود را با سخنى، مهرورزى كند و گرامى دارد و گره گرفتارى او را بگشايد، پيوسته در سايه خدا است و با رحمت او مدد شود تا در اين كار باشد.پ 6- از جميل، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مىفرمود:
به راستى از آنچه خدا عز و جل مؤمن را بدان مخصوص ساخته، اين است كه او را شناساى احسان به برادران خود نموده گرچه اندكى باشد و احسان به بسيارى عطا نيست براى آنكه خدا عز و جل در قرآن خود مىفرمايد (9 سوره حشر): «بر خود مقدم مىدارند و گرچه تنگدست و بىچاره باشند» سپس فرمود: «هر كه از بخل خود محفوظ ماند پس آنان رستگارانند» هر كه را خدا عز و جل به اين صفت شناخت (شناسا كرد خ ل) خداوندش دوست دارد و هر كه را خدا تبارك و تعالى دوست دارد، روز قيامت مزد او را بىاندازه بپردازد. سپس فرمود:
اى جميل، اين حديث را براى برادرانت روايت كن، زيرا كه آن تشويق به احسان كردن است.پ 7- از مفضل، از امام صادق (ع) كه فرمود:
به راستى كه بايد مؤمن به برادر خود تحفهاى بدهد، گفتم:
تحفه چه باشد؟ فرمود: فرش، متكا، خوراك، پوشاك، سلام، پس بهشت گردن كشد براى پاداش دادن به او (در دنيا) و خدا عز و جل به او وحى كند كه: من طعام تو را بر اهل دنيا حرام كردم جز بر پيغمبر يا وصى پيغمبر، و چون روز رستاخيز شود، خدا عز و جل به او وحى كند كه دوستانم را به تقديم تحفههاى آنها پاداش بده، پس غلمان و حوريان بسيار از بهشت به درآيد كه به همراه آنها طبقهائى است با سرپوشهائى از لؤلؤ و چون اولياء خدا نگاه كنند به دوزخ و هراس آن و به بهشت و آنچه در آن است، خردشان از سرشان ببرد و دريغ كنند كه از آن طبقهاى طعام بهشتى بخورند و يك جارچى از زير عرش فرياد كند:
به راستى خدا عز و جل محققاً دوزخ را بر هر كه طعام بهشتى خورده است حرام كرده و آن مردم، دست خود دراز مىكنند و از آن طعامها مىخورند.پ 8- از امام باقر (ع) كه فرمود:
مؤمن به مؤمن حق واجب دارد كه تا هفتاد گناه كبيره بر او پرده پوشى كند.پ 9- اسحاق بن عمار گويد: امام صادق (ع) فرمود:
اى اسحاق، تا مىتوانى به دوستان من نيكى كن، زيرا هيچ مؤمنى به مؤمن ديگر احسان و نيكى نكند و به او كمك ننمايد جز آنكه روى شيطان را بخراشد و دلش را ريش كند.
