باب در نقل حكايت بر ضرر مؤمن

پ‏1- از مفضل بن عمر، گويد: امام صادق (ع) به من فرمود:

 

هر كه حكايتى نقل كند بر ضرر مؤمنى و مقصودش اين باشد كه او را چركين كند و آبروى او را بريزد تا از چشم مردم بيفتد، خدا او را از بستگى خود براند و به بستگى با شيطان بكشاند و شيطان هم او را بپذيرد.پ 2- از عبد اللَّه بن سنان، گويد: به او گفتم: عورت مؤمن بر مؤمن حرام است؟ فرمود: آرى، گفتم: مقصود شما دو عضو پائين تنه است؟ فرمود: چنان نيست كه فهم تو بدان رفته است، همانا مقصود، فاش كردن سرّ او است.پ 3- از زيد، از امام صادق (ع) در تفسير آنچه در حديث آمده است كه (عورت مؤمن بر مؤمن حرام است)، فرمود: اين به اين معنى نيست كه برهنه شود و از او چيزى بينى همانا مقصود، اين است كه بر ضرر او حكايتى بگوئى يا عيب او را بگوئى.