پ1- على بن الحسين (ع) فرمود:
عجب است از متكبّر بر خود بالنده، كه ديروز نطفهاى بوده و سپس هم او در فرداى مرگِ خود، مردار گنديدهاى است.پ 2- رسول خدا (ص) فرمود:
آفتِ حَسَب و شرافتِ خاندانى بر خود باليدن و خودبينى است.پ 3- از عقبه بن بشير اسدى، گويد: به امام باقر (ع) گفتم: من عقبه بن بشير اسدى هستم و در ميان قوم و تبار خود خاندان بزرگى دارم، گويد: در پاسخ فرمود: تو به خانواده خود بر سر ما منّت مينهى؟ (منه خ) راستى خداوند به بركت ايمان، هر كه را مردم پست مىشمردند، بالا برده است در صورتى كه مؤمن باشد و براى كفر، هر كه را مردم با شرافت مىشمردند، پست و زبون ساخته در صورتى كه به كفر بماند و كسى را بر كسى برترى نيست جز به وسيله تقوى.پ 4- امام باقر (ع) فرمود:
عجب است از متكبّرى كه به خود مىنازد و همانا از نطفهاى آفريده شده، و سپس مردارى گنديده شود و نمىداند در اين ميان با او چه خواهد شد.پ 5- از امام صادق (ع) كه مردى نزد رسول خدا (ص) آمد و گفت: يا رسول اللَّه! من پسر فلان پسر فلان هستم و تا نه پدرِ خود را برشمرد، رسول خدا (ص) در پاسخ او فرمود: تو دهم آنانى در دوزخ.پ 6- رسول خدا (ص) فرمود:
آفتِ حَسَب، افتخار است.
