باب قساوت و سخت دلى

پ‏1- از على بن عيسى، حديث را به آنجا رسانيده كه فرمود:

در آنچه خدا عز و جل با موسى (ع) مناجات كرد اين بود كه فرمود: موسى! در دنيا آرزوى خود را دراز مكن، تا دلت سخت شود كه سخت دل از من دور است.پ 2- از امام صادق (ع)، فرمود:

 

 

چون خدا بنده را در سرشت كافر آفريند، نميرد تا بدى را دوست او گرداند و به آن نزديك شود و او را به كبر و زور و نادانى گرفتار كند و دلش سخت گردد و بدخلق شود و سخت‏رو گردد و پستى او پديدار شود و شرمش كم شود و خدا پرده او را بدرد و به حرامها اندر شود و به مخالفت با خدا افتد، و طاعت او را بد دارد و به مردم بپرد و از ستيزه سير نشود، از خدا بخواهيد عافيت و دوام آن را از او بجوئيد.پ 3- از امام صادق (ع) كه امير المؤمنين (ع) فرمود: (مردم را) خاطره‏اى از طرف شيطان در دل افتد و خاطره‏اى از طرف فرشتگان، خاطره فرشته: رقّت است و فهم، و خاطره شيطان: سهو است و سخت دلى.