پ1- از زيد شحام، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مىفرمود:
هر كه به داد برادر مؤمن گرفتار و تشنهكام خود برسد هنگامى كه تاب از او رفته است و گرفتارى او را بر طرف كند و براى انجام شدن حاجتش به او كمك كند، خداى عز و جل بدين كار براى او 72 رحمت از طرف خداوند بنويسد كه نسبت به يكى از آنها براى او بشتابد و بدان كار و زندگى او را اصلاح كند و هفتاد و يك از آنها را براى او ذخيره سازد در برابر دلهرهها و هراسهاى روز قيامت.پ 2- از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:
هر كه كمك مؤمنى كند، خدا عز و جل 73 گرفتارى را از او رفع كند، يكى در دنيا و هفتاد و دو گرفتارى هنگام گرفتارى بزرگ او، فرمود: آنجا كه هر كس به خود مشغول است.پ 3- امام صادق (ع) مىفرمود:
هر كه يك گرفتارى را از مؤمن برطرف كند، خدا گرفتاريهاى ديگر سراى را از او بر طرف كند و از گورش دلشاد
و آسوده برآيد و هر كه مؤمنى را خوراك دهد، خدا به او از ميوههاى بهشت بخوراند و هر كه او را سيراب كند، خدايش از شراب بهشتى سربسته بنوشاند.پ 4- امام رضا (ع) فرمود:
هر كه به مؤمنى فرج بخشد، خدا روز قيامت گره از دلش بگشايد.پ 5- امام صادق (ع) مىفرمود:
هر مؤمنى كه در تنگدستى رفع يك گرفتارى از مؤمن كند، خدا حوائج دنيا و آخرتش را ميسّر گرداند، فرمود:
و هر كه عيبى را از مؤمنى بپوشاند كه از آن بيم دارد، خدا 70 عيب از عيبهاى دنيا و آخرتش بپوشاند، فرمود:
خدا در كار يارى مؤمن است تا مؤمن در كار، كمك و يارى برادر خويش است، از پند سود بريد و به خوبى دل بدهيد.
