باب چهل و ششم در احتراز از جاهاى تهمت آور و همنشينى با متهم

اخبار باب‏

:پ 1- خصال: بسندش تا سفيان ثورى كه امام صادق (ع) بمن فرمود: پسر جانم هر كسى يار بد گيرد سالم نمانده و هر كه بجاى بدنام رود متهم گردد، و هر كس زبان خود را نگاه ندارد پشيمانى كشد.پ 2- امالى طوسى: در ضمن وصيت امير مؤمنان (ع) در هنگام وفاتش آمده كه بپرهيز از جاهاى تهمت آور و از مجالس بدنام، زيرا يار بد همنشين خود را فريب دهد.پ 3- معانى الاخبار بسندش تا پيغمبر (ص) كه سزاوارتر تهمت آنكه با متهمان نشيند.

 

امالى صدوق: بسندى مانندش را آورده.پ 4- همان: بسندش تا امير مؤمنان (ع) كه هر كه در موقف تهمت ايستد سرزنش نكند آنكه باو بدبين شود.پ 5- همان: بسندش تا امام صادق (ع) هر كه بجائى تهمت خيز درآيد و متهم شود، جز خود را سرزنش نكند.پ 6- صحيفه الرضا: نزديك بهمين مضمون را از على (ع) آورده‏پ 7- سرائر: بسندش تا امام ششم (ع) كه پرهيز كنيد از جاهاى تهمت آور، و كسى از شماها با مادرش در سر راه نايستد چون همه كس آن مادر را نشناسد.پ 8- نهج البلاغه: نزديك بمضمون حديث شماره 5 را آورده.