باب پانزدهم در شانه زدن و آن دنباله باب اول است

 [اخبار باب‏]

پ‏1- تفسير عياشى، از ابى بصير كه از امام ششم (ع) پرسيدم از قول خداى تعالى (31 الاعراف) بر گيريد زينت خود را نزد هر مسجد؟ فرمود: شانه زدن است در هر نماز واجب و مستحب.پ 2- همان: تا امام كاظم (ع) كه ميفرمود: شانه و باء را برد فرمود: امام صادق را شانه‏اى بود در نمازخانه كه چون نمازش تمام ميشد با آن شانه ميزد. 3- مكارم الاخلاق: شيوه پيغمبر (ص) بود كه شانه ميزد و با مدرى سرش مرتب ميكرد

 

پ‏و زمانه شانه كردن سر و ريشش را مى‏پائيدند و موئى كه ريزش ميكردند برميداشتند: و ميگفتند موئى كه در دست مردم است از همانست و اما موى سرش را كه در حج و عمره تراشيد جبرئيل آمد و آن را برگرفت و بآسمان برد، و در روز دو بار ريشش را شانه ميزد و شانه را زير جانمازش مى‏نهاد و ميفرمود: راستى شانه وباء را ميبرد و شانه را از زير ريش چهل بار مى‏كشيد و از فرازش هفت بار، و ميفرمود: آن ذهن را فزايد و بلغم را برد.پ و در روايت ديگر از پيغمبر (ص) كه فرمود: هر كه شانه را هفت بار بر سر و ريش و سينه كشد هرگز دردى باو نرسد.پ 4- مكارم الاخلاق: امام صادق (ع) در تفسير قول خدا عز و جل برگيريد زينت خود را نزد هر مسجد فرمود: شانه زنيد كه شانه روزى را كشاند، و مو را زيبا كند، و حاجت روا كند و منى را فزايد، و بلغم را برد.پ و فرمود (ع) شانه سر وباء را برد، و شانه ريش دندانها را سخت كند.پ و امام كاظم (ع) فرمود: چون ريش و سرت را شانه زدى شانه را بسينه كش كه اندوه و وبا را ببرد.پ و اما صادق (ع) فرمود: هر كه ريشش را هفتاد بار شانه زند و هر بار بشمارد تا چهل روز شيطان باو نزديك نشودپ و روضه الواعظين (ذيل شماره سه را از پيغمبر (ص) آورده).پ و در روايت از پيغمبر (ص) كه فرمود: هر كه هفت بار شانه را بر سر و ريش و سينه خود كشد هرگز دردى باو نرسدپ و فرمود: هر كه ايستاده شانه زند وام او را درگيرد.پ و از امام كاظم (ع) كه با عاج شانه زنيد زيرا وباء را ببرد،پ و امام صادق (ع) فرمود:

شانه وبا را ببرد و آن تب است و فرمود: باكى نيست بشانه عاج و سرمه‏دان و روغن‏دان آن. 5- خصال: تا امير مؤمنان (ع) كه فرمود: ايستاده شانه زدن فقر آورد. 6- همان: تا امام ششم (ع) (صدر شماره 4 را آورده و افزوده) كه رسول خدا را شيوه بود كه ريش خود را از زير چهل بار شانه ميزد و از بالا هفت بار و ميفرمود: هوش را فزايد و بلغم را ببرد. 7- ثواب الاعمال: تا رسول خدا (ص) كه فرمود: شانه زدن سر وبا را ببرد و روزى را آورد و جماع را فزايد. 8- همان: تا امام صادق (ع) كه هر كه هفتاد بار ريشش را شانه زند و هر بار شمارد چهل صباح شيطان باو نزديك نگردد. 9- طب الائمه: تا امام ششم (ع) فرمود: شانه زدن گونه‏ها دندانها را سخت كند و شانه‏

 

 

زدن ريش وبا را ببرد و شانه زدن گيسوها وسوسه‏هاى دل را برد، و شانه زدن سر بلغم را ببرد.پ 10- همان: از امام باقر (ع) فرمود: پر شانه زدن بلغم را ببرد، و شانه بر سر زدن رطوبت را ببرد و ريشه‏كن كند.پ 11- فقه الرضا: چون خواهى ريشت را شانه زنى شانه را بدست راست بگير و بگو بسم الله و آن را بر فرق سر نه و جلو سر را شانه بزن و بگو: بار خدا موى و پوستم را زيبا كن و زندگيم را خوب كن و بدى را از من دور كن، سپس سر را شانه بزن و بگو بار خدا مرا واپس برمگردان و نيرنگ شيطان را از من بگردان و بمنش توانائى مده، سپس دو ابرويت را شانه زن و بگو بار خدا بزدا از من غم و اندوه و وسوسه دلها را و شانه را بكش بزير دو گوشت سپس گلاب به رويت بزن كه پدرم از امام ششم روايت كرد هر كه خواهد بدنبال حاجتى رود و گلاب به رويش زند هلاك نشود و حاجتش برآيد و تنگى و خوارى باو نرسد.