ابواب آداب سفر

باب چهل و پنجم در باره نكوهش از سفر و مدح آن و آنچه كه از آن شايسته است

باب چهل و هفتم در باره رفيق سفر و شمار آنها و حكم كسى كه تنها سفر كند

باب چهل و هشتم در باره عصا برداشتن و تحت الحنك بستن و ديگر آداب سفر كردن از صدقه دادن در بلاء و نماز و ديگر دعاهاى وابسته بسفر

گويم: اين خبر در باب آداب و سنن بسندى گذشته و در آنست كه چون آهنگ چيزى كردى و براى صحرا سوار شدى چون بر مركبت استوار گشتى بگو: سبحان الذى- تا آخر و اگر

باب چهل و نهم در خوشخوئى و خوش‏صحبتى و آداب ديگر سفر

باب پنجاهم آداب روانه بودن در سفر كه باز از همان باب گذشته است

باب پنجاه و يكم بدرقه مسافر و وداع با او

باب پنجاه و دوم آداب برگشت از سفر

باب پنجاه و سوم در سوار شدن بر دريا و آداب و دعايش‏

باب پنجاه و چهارم فضيلت يارى مسافران و ديدن آنان پس آمدنشان، و آداب از سفر باز آمده

باب پنجاه و ششم در تشويق مردان بسوارى و نهى از سوار شدن زن بر زين

باب پنجاه و هفتم آداب راه رفتن

باب پنجاه و هشتم در اينكه هر كارى را بنام خدا شروع كند و در هر امرى ان شاء الله بگويد

باب پنجاه و نهم معنى جوانمردى و مروت