پ1- در طب- 70- بسندش از جابر بن حيان (حسان خ ب) صوفى كه بامام ششم عليه السّلام نوشت: يا ابن رسول اللَّه بادى پيچان در سر تا پايم پيچيده و مرا باز داشته بدرگاه خدا برايم دعا كن، دعا كرد و باو نوشت: از سعوط عنبر و زنبق در ناشتا استفاده كن تا خوب شوى ان شاء اللَّه و انجام داد و گويا از بند رها شد.پ 2- و از همان (..) بسندش از صباح بن محارب كه نزد امام دهم بوديم و ياد شد كه شبيب بن جابر دچار باد بدى شده و چهره و چشمش هر دو كج شدند فرمود: 5 مثقال قرنفل بگيرند و در بطرى شيشه خشكى كنند و سرش را سخت ببندند و آن را در گل گيرند و در تابستان يك روز و در زمستان دو روز در آفتاب نهند و آنگه آن را برآرند و نرم بسايند و با آب باران بياميزند تا چون خمير نرمى شود و بپشت بخوابد و آن گرد قرنقل را بر شقّ كج شده بمالد و بهمان حال بماند تا قرنفل خشك شود، و چون خشك شود خدا دردش را بردارد و ببهترين حال خود برگردد بخواست خدا، و ياران ما زود بر او رفتند و او را بدان مژده دادند و بدان چه فرموده بود درمان كرد و ببهترين حالى كه بود باز گرديد بيارى خدا تعالى.پ 3- در كافى- 191- روضه: بسندش از بكر بن صالح كه شنيدم امام هفتم عليه السّلام ميفرمود: براى درمان باد پيچان و حام و ابرده در مفاصل، مشتى حلبه و مشتى انجير خشك را در آب فرو بر و آنها را در ديگى كه گنجند بپز و صاف كن و سرد كن و يك روز نه يك روز بنوش تا در همه روزها پر يك قدح رومى (سرشارش خ ب) نوشيده باشى.پ توضيح: گويا مقصود از باد پيچان آنست كه ميان پوست و گوشت باشد و آنها را از هم جدا كند يا بادى كه در پشت افتد و مانند آن بمانند قولنج و آدمى
نتواند بجنبد، حام را برايش معنائى نيافتيم و شايد خام به خاء نقطهدار باشد يعنى بلغم نپخته يا مقصود باد ملازمى است، و ابرده را فيروزآبادى گفته: سردى در درونست و در نهايه گفته بهمزه كسرهدار و راء درد معروفى است از غلبه سردى و رطوبت كه از جماع بيندازد.
در قانون گفته: حلبه گرم است در پايان درجه 1- و خشك است در درجه 1- و داراى رطوبت غريب، پخته نرم كنى است، ورمهاى بلغمى و سخت را تحليل برد، و جوشهاى درون را نرم كند و بپزد، و آواز را صاف كند، و سينه و گلو را نرم كند، و سرفه را آرام كند بويژه اگر با عسل يا خرما يا انجير پخته شود و بهتر اينست كه با خرماى لجيم همراه شود، و شيره آنها گرفته شود، و با عسل بسيار آميخته گردد و روى آتش پخته باندازه اعتدال سفت گردد، و بفاصله درازى پيش از خوراك مصرف شود پخته آن با سركه براى ناتوانى معده خوبست و پختهاش با آب خوبست براى زحير و اسهال.
