پ1- در كافى (6 ر 328) بسندش تا ابى الحسن عليه السّلام كه هر كه خواهد ماست زيانش نكند هاضوم در آن ريزد گفتم: هاضوم چيست؟ فرمود: نانخواه.پ 2- و از همان (6 ر 348) بسندى از ابى سليمان حمّار كه نزد امام صادق عليه السّلام بوديم و مضيره آوردند و بدنبالش خوراك آوردند و آنگه ظرفى خرما تازه كه چند رنگ با آن بود. در محاسن مانندش آمده.پ بيان: در بحر الجواهر گفته: مضير سخت ترش است و مضيره پخته ايست با شير ترشيده كه در فارسى آن را دوغبا گويند (شايد منظورش كاله جوش كشك است).پ 3- در ارشاد القلوب: از سويد بن غفله كه نزد على بن ابى طالب عليه السّلام رفتم و ديدم نشسته و در پيش او ظرفى شير است كه من بوى ترشيدگى آن را دريافتم و در دستش گرده ايست كه پوسته جوش را مىديدم بر روى آن و آن حضرت آن را با دست خود خرد ميكرد و در آن شير ميريخت- 2 ر 8-.
