ايمان به دين حق و اعطاء تشيع

پ‏1- عمر بن حنظله گويد: حضرت صادق عليه السّلام به من فرمودند: اى ابو الصخر خداوند دنيا را به دوستان و دشمنان مى‏دهد، ولى ولايت و امامت را فقط به برگزيدگان از مخلوقات خود عطا مى‏كند به خداوند سوگند شما بر دين من و دين پدرانم ابراهيم و اسماعيل مى‏باشيد، مقصود من على بن الحسين و يا محمد بن على نيستند اگر چه آنها هم بر دين آنها بودند.پ 2- مالك بن اعين گويد: از امام باقر عليه السّلام شنيدم فرمود: اى مالك خداوند دنيا را به دوست و دشمن مى‏دهد، ولى دينش را جز بدوستان نمى‏دهد.پ 3- حمران گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: خداوند دنيا را به نيكوكار و بدكار مى‏دهد، ولى ايمان را فقط به برگزيدگان عطا مى‏كند.پ 4- ميسر گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند متعال دنيا را به دوستان و دشمنان مى‏دهد ولى ايمان را جز به دوستان نمى‏دهد.پ 5- حمران بن اعين گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: اين دنيا به نيكوكار و بدكار داده مى‏شود ولى دين جز به برگزيدگان داده نمى‏شود.پ 6- عمر بن حنظله گويد: با حضرت صادق عليه السّلام حركت مى‏كرديم امام متوجه من شد و فرمود: خداوند دنيا را به نيكوكاران و بدكاران مى‏دهد ولى دين را فقط به برگزيدگان از مخلوقات عطا مى‏فرمايد.پ 7- فضيل گويد: امام صادق سلام اللَّه عليه فرمود: خداوند مال را به نيكوكار

 

و بدكار مى‏دهد ولى ايمان را فقط به دوستانش مى‏دهد.پ 8- محمد طيار گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: شما در ولايت و امامت با هم برادروار رفتار نمى‏كنيد و فقط با تعارف و شناسائى معمولى با هم رفت و آمد داريد.پ 9- كليب صيداوى گويد: خدمت امام صادق عليه السّلام بودم فرمود: با مردم مجادله نكنيد خداوند هر گاه بخواهد به بنده‏اى خير برساند، در دلش نكته‏اى ايجاد مى‏كند و او را بحال خود وامى‏گذارد، اين نقطه در دل او حركت مى‏كند و دنبال مقصود مى‏رود.

بعد از اين فرمود: هر گاه با مردم سخن گفتيد به آنها بگوئيد ما بطرفى رفتيم كه خداوند آن طرف را اختيار كرده و ما كسى را برگزيديم كه خداوند آن را برگزيده است، خداوند محمد صلّى اللَّه عليه و اله را برگزيد و ما هم آل محمد عليهما السّلام را برگزيديم.پ 10- ثابت بن ابى سعيد گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: اى ثابت شما با مردم چكار داريد از مردم دست باز داريد و كسى را بطرف خود دعوت نكنيد، به خداوند سوگند اگر اهل آسمانها و زمين اجتماع كنند كه بنده‏اى را گمراه سازند در صورتى كه خداوند بخواهد او را هدايت نمايد توانائى پيدا نخواهند كرد.

از مردم دست باز داريد و نگوئيد اين برادرم و يا پسر عمويم و يا همسايه‏ام مى‏باشد، خداوند هر گاه اراده كند به بنده‏اى خيرى برساند روحش را پاك مى‏كند، او در اين هنگام هر كار نيكى را مى‏شناسد و از هر منكرى دست باز مى‏دارد، و بعد كلمه‏اى به او القاء مى‏كند و او را به همه چيز آشنا مى‏سازد.پ 11- فضيل گويد: به حضرت صادق عليه السّلام عرض كردم مردم را بطرف شما دعوت كنيم، فرمود: اى فضيل خداوند هر گاه بخواهد به بنده‏اى نيكى كند فرشته‏اى را مى‏فرستد و گردن او را مى‏گيرد و بطرف ما مى‏كشاند، آن شخص چه بخواهد و يا نخواهد.پ 12- عقبه گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: شما عقيده خود را براى خداوند قرار بدهيد، و به مردم كارى نداشته باشيد، هر چه براى خدا باشد در نزد خداوند

 

محفوظ است‏پ و هر چه براى مردم باشد بطرف آسمان نميرود و با دين خود با مردم مخاصمه نكنيد زيرا مخاصمه دلها را از هم دور مى‏كند.

خداوند متعال به پيامبرش فرمود: تو نمى‏توانى آنهائى را كه دوست مى‏دارى هدايت كنى و اين خداوند است كه هر كس را بخواهد هدايت مى‏كند و نيز فرموده:

تو مردم را مى‏خواهى مجبور كنى تا ايمان بياورند شما مردم را بحال خود واگذار كنيد، مردم هم عقائد خود را از مردم مى‏گيرند.

شما عقائد خود را از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و اله گرفتيد، و مبانى ايمان را از على عليه السّلام فرا گرفتيد و اين‏ها با هم مساوى نيستند، من از پدرم شنيدم فرمود: هر گاه خداوند بخواهد بنده‏اى را به امامت و ولايت ما هدايت كند خودش سريع‏تر از پرنده به لانه‏اش بطرف ما مى‏شتابد.پ 13- ابن اذينه گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند عز و جل گروهى را براى حق خلق كرده است، هر گاه حق از در خانه آنها عبور كند آن را قبول مى‏كنند اگر چه آن را نشناسند و هر گاه باطل بر آنها عرضه گردد آن را رد مى‏كنند اگر چه آن را ندانند.

گروهى ديگر غير از اينها مى‏باشند و آن‏ها كسانى هستند كه هر گاه حق را به آنها ابلاغ كنى قبول نمى‏كنند، اگر چه آن را نمى‏شناسند و هر گاه باطلى به آنها پيشنهاد شود آن را از جان و دل مى‏پذيرند هر چند آن را نشناسند و حقيقت را در نيابند.پ 14- عبد الحميد گويد: امام جعفر صادق سلام اللَّه عليه فرمود: هر گاه خداوند اراده كند به بنده‏اى خيرى برساند در دل او نقطه‏اى ايجاد مى‏كند، آن نقطه روشن است و به كوشش و دلش روشنائى مى‏دهد كه از شما هم براى يافتن حق حريص‏تر مى‏گردد.

اما هر گاه اراده كند كه بنده به خيرى نرسد در قلبش يك نقطه سياه ايجاد مى‏كند، و آن نقطه كوشش و دلش را سياه مى‏گرداند، و بعد اين آيه شريفه را تلاوت كردند كه فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ‏

 

 

صَدْرَهُ ضَيِّقاً حَرَجاً كَأَنَّما يَصَّعَّدُ فِي السَّماءِپ 15- محمد بن مسلم گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: خداوند هر گاه به بنده اراده خيرى بكند در دلش سفيدى ايجاد مى‏كند و گوشهاى دلش را باز مى‏كند و فرشته‏اى او را راهنمائى كند، و هر گاه اراده كند بنده‏اى را هدايت ننمايد در دل او نقطه سياهى ايجاد مى‏كند و گوشهاى او را سد مى‏گرداند و شيطان را بر او مسلط مى‏سازد تا وى را گمراه سازد.