پ1- بزنطى گويد: حضرت رضا عليه السّلام فرمود: امام باقر عليه السّلام مىفرمودند: در مورد شيعيان ما عجله نكنيد، اگر آنها در جايى لغزش پيدا كنند در جاى ديگرى ثابت مىمانند.پ 2- على بن موسى قرشى گويد: امام ابو الحسن الرضا عليه السّلام فرمود: قلم از شيعيان ما برداشته شده، گفتم: اى سرور من اين چگونه مىشود، فرمود: براى اينكه از آنها در دولت باطل بر تقيه عهد و پيمان گرفته شده است، مردم همه در آسايش هستند ولى آنها خائف و از جان و مال خود مىترسند.
آنها را به خاطر دوستى ما نسبت به كفر مىدهند ولى ما بخاطر آنها تكفير نمىشويم، آنها براى ما كشته مىشوند ولى ما بخاطر آنها كشته نمىشويم، هر يك از شيعيان ما كه مرتكب گناه و يا خطائى شوند گرفتار غم و اندوهى مىگردند كه گناهان آنها پاك مىشود، اگر چه گناهان بسيار زياد باشد.
اگر خود گرفتار نشود و مصيبت نبيند، گرفتار مصيبت در مال و فرزند مىگردد، و اگر گرفتار اين هم نشد در امور دنيا پيش آمدهائى براى او خواهد آمد و در خواب چيزهائى خواهد ديد كه او را در اندوه و غم فرو مىبرد و اينها موجب مىگردند تا گناهانش آمرزيده گردد.پ 3- حنان بن سدير گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: خداوند متعال محبت على عليه السّلام را در دلى نمىگذارد مگر اينكه هر گاه در جايى بلغزد در جايى ديگر استوار مىماند.پ 4- على عليه السّلام فرمود: عذر برادرت را قبول كن، و هر گاه عذرى نداشت خودت براى او عذرى بخواه و او را مقصر مدان.پ 5- زيد شحام گويد: از حضرت صادق عليه السّلام شنيدم فرمود: دوست على عليه السّلام
اگر در جايى پاهايش بلغزد در جاى ديگرى ثابت مىماند.پ 6- عمر صابرى گويد: خدمت حضرت صادق عليه السّلام عرض كردم من گاهى مشاهده مىكنم كه اصحاب ما مرتكب گناهان بزرگ مىگردند، فرمود: اى عمر به دوستان خداوند شماتت نكن، اگر دوست ما گناهى از وى سر مىزند و مستحق عذاب مىگردد، خداوند او را مبتلا مىكند.
بدن او بيمار مىگردد و اين موجب غفران او مىشود، و اگر بدنش مبتلا شد در مالش نقصان پديد مىآيد، و اگر اين هم نشد گرفتار مصيبت فرزندان مىگردد و اگر آن هم نشد در گرفتارىهاى روزگار سختى مشاهده مىكند تا هنگام مرگ گناهى نداشته باشد و خداوند از وى راضى گردد و او را وارد بهشت كند.پ در حديث ديگرى آمده اگر مبتلا به فرزند و خانواده نشد خداوند او را به همسايگان بد گرفتار مىكند تا او را رنج دهند و اگر اين هم نشد به مصيبتهاى دنيائى گرفتار مىشود.
