بخش دوم در باره عقاب و كيفر كسى كه جز مواليان خود را دوست بدارد و معنى اين جمله‏

قرب الاسناد: على از برادر خود موسى بن جعفر عليه السّلام نقل كرد كه فرمود: مردم پس از فوت پيامبر اكرم هجوم آوردند بجانب غلاف شمشير آن- جناب در آن غلاف نوشته كوچكى يافتند. هر كس پناه دهد محدثى را كافر است و هر كه دوست بدارد غير مواليان خود را بر او باد لعنت خدا و نيز هر كه تكبر ورزد بر خدا از كشتن غير قاتل خود و يا زدن غير ضارب خود. عيون: حضرت رضا از آباء گرام خود نقل كرد كه پيامبر فرمود هر كه دوست بدارد غير از مواليان خود را بر او لعنت خدا و ملائكه و تمام مردم باد. امالى ابن شيخ: در وصيّت امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه هنگام وفات آن جناب بروايت ابن نباته از پيامبر اكرم نقل كرد كه فرمود: لعنت خدا و

 

لعنت ملائكه مقربين و انبياى مرسلين و لعنت من بر كسى باد كه خود را نسبت دهد بغير پدر خويش يا ادعا كند غير مواليان خود را و يا ستم روا دارد بمزدور خود. در خبر ديگرى از زيد بن ارقم از پيامبر اكرم نقل كرده كه فرمود:

خدا لعنت كند كسى را كه دوست بدارد غير مواليان خود را. قرب الاسناد: از ابن علوان از حضرت صادق از پدر خويش نقل كرد كه در غلاف شمشير پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم نوشته‏اى را مهر شده يافتند و آن را گشودند در آن نوشته شده بود با جرات‏ترين شخص بر خدا كسى است كه بكشد غير قاتل خود را و زننده غير ضارب خود. و هر كه حدثى بوجود آورد و يا پناه دهد بوجود آورنده حدثى را بر او باد لعنت خدا و ملائكه و تمام مردم. خداوند از او نه توبه‏اش را و نه انفاقش را مى‏پذيرد هر كس دوست بدارد غير مواليان خود را كافر شده است بآنچه خدا بر محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم نازل كرده. معانى الاخبار: اسحاق بن ابراهيم صيقل گفت حضرت صادق فرمود در بند شمشير پيامبر اكرم نوشته‏اى يافتند كه در آن نوشته بود. بسم اللَّه الرحمن الرحيم پرجرئت‏ترين فرد بر خدا روز قيامت كسى است كه بكشد كسى را كه اراده كشتن او را نداشته باشد يا بزند غير ضارب خود را و هر كه دوست بدارد جز امامان خود را او كافر است بآنچه خداوند بر محمّد صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم نازل نموده و هر كه بدعتى در دين بسازد يا پناه دهد صاحب بدعتى را خداوند روز قيامت از او توبه و انفاقى نخواهد پذيرفت.

توضيح: در خبر ابن نباته مولى و اب و مزدور تفسير بامير المؤمنين عليه السّلام شده است و معنى‏

من احدث حدثا او آوى محدثا

اينست كه هر كس بدعتى در دين گذارد يا جنايتى كند يا پناه دهد بدعت‏گذار و يا جانى را كافر است.

مجلسى در توضيح مينويسد: ظاهر اينست كه منظور امام همان بدعتى است كه در مدينه مشهور بوده يعنى غصب خلافت و ملحقات آن از بدعتهاى ديگر

 

كه به پيكر اسلام ضربه وارد كرده. در اين صورت خبرى كه حضرت صادق فرمود: پيامبر لعنت كرد كسى را كه حدثى بوجود آورد يا محدثى را پناه دهد گفتم منظور از حدث چيست فرمود كشتن.

 

شايد امام اختصاص بكشتن داده از روى تقيه بوده چون تفسير آن معلوم بوده بين خودشان. و صدوق نيز باسناد خود از مخالفين از امية بن يزيد قرشى نقل كرده كه پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود هر كس حدثى بجا آورد يا پناه دهد محدثى را بر او لعنت خدا و ملائكه و تمام مردم باد و از او توبه و انفاقى روز قيامت نمى‏پذيرند عرض كردند يا رسول اللَّه حدث چيست؟ فرمود هر كس شخصى را بدون جهت بكشد يا گوش و بينى بى‏جهت ببرد يا بدعتى در دين بگذارد يا هتك حرمتى بنمايد عرضكردند عدل چيست فرمود: غرامت دادن عرضكردند صرف چيست فرمود: توبه.