پ (10) در باره عمل و كار از روى نادانى

پ‏1- از حضرت على (امير المؤمنين، عليه السّلام) رسيده كه فرموده: بپرهيزيد از عبادت‏كنندگان نادان و از دانشمندان گناهكار، زيرا ايشان فتنه و تباهكارى و ضلالت و گمراهى هر گمراه شده‏اند.پ 2- رسول خدا (صلّى اللَّه عليه و آله) فرموده: هر كه از روى نادانى كارى انجام دهد فساد و تباهى او بيشتر از صلاح و نيكو كردارى او است.

 

پ‏3- از موسى پسر بكر از كسى كه از حضرت ابو عبد اللَّه (امام صادق، عليه السّلام) شنيده رسيده كه حضرت فرموده:

كسى كه از روى نابينائى (نادانى) كارى انجام دهد مانند رونده‏اى است بدنبال آب نماى در زمينهاى هموار كه (گمان ميكند آن آب‏نما آب است تا آنكه چون بآنجا رسد آبى نيابد، پس) تند روى او جز دورى (راه) را نمى‏افزايد.پ 4- حضرت امير المؤمنين (عليه السّلام) فرموده:

عبادت‏كننده‏اى كه (عبادتش) از روى فهم و دانائى نيست مانند الاغ آسيا است كه به اطراف خود ميگردد و (از جايش) دور نميشود، و دو ركعت نماز از دانا بهتر است از هفتاد ركعت از نادان، زيرا فتنه و تباهكارى بدانا روى مى‏آورد و او بوسيله دانش خود از آن بيرون ميرود، و فتنه بجاهل و نادان رخ ميدهد پس او را (بسبب نادانيش) از جا بر كند و پراكنده سازد، و كار اندك‏

 

 

با دانش بسيار بهتر است از كار بسيار با دانش كم و شكّ و دو دلى و شبهه و چيزى كه در آن حقّ بباطل اشتباه و مانند گردد.