پ- 1- امام صادق (ع) فرمود:
هر كه گمان برد كه امام نيازمند است بدان چه در دست مردم است او كافر است، همانا مردم نياز دارند كه از آنها چيزى را بپذيرد، خدا عز و جل مىفرمايد (104 سوره توبه): «بگير از دارائى آنها صدقه تا آنها را پاكيزه كنى و با آن بپرورانى».پ 2- امام صادق (ع) مىفرمود: چيزى نزد خدا از دادن پول به امام (ع) محبوبتر نيست، به راستى خدا يك درهم را در بهشت چون كوه احُد سازد، سپس فرمود: خدا تعالى در كتاب خود فرمايد (246 سوره بقره): «كيست آن كسى كه وام دهد به خدا وامى نيكو و خدا او را برايش بسيار چند برابر سازد» فرمود: به خدا آن در باره صله به امام است.پ 3- از معاذ جامهدار گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مىفرمود: به راستى خدا از آفريده خود آنچه به قرض خواسته در اثر حاجت نبوده است، هر حقى از آن خدا است همانا به ولى او تعلّق دارد.
پ4- از اسحاق بن عمار كه گفت: پرسيدم از امام كاظم (ع) از قول خدا عز و جل (11 سوره حديد): «كيست آن كه وام دهد به خدا، وام نيكو تا براى او چند برابرش كند و از آن او باشد مُزد ارجمندى» در پاسخ فرمود: در باره صله به امام نازل شده است.پ 5- از حسن بن ميّاح از پدرش كه امام صادق (ع) فرمود:
اى ميّاح درهمى كه به امام رسد وزنش از كوه احُد بزرگتر است.پ 6- امام صادق (ع) فرمود: يك درهم كه به امام برسد بهتر است از هزار هزار درهم در جز آن از راههاى خير و احسان.پ 7- از ابى بكير گويد: شنيدم از امام صادق (ع) مىفرمود:
به راستى من از يكى از شماها چند درهم را مىپذيرم با اين كه در شهر مدينه دارائى من از همه بيشتر است، من با پذيرش آن نمىخواهم جز اينكه شما پاك بشويد.
