پ1- از امام صادق (ع)، فرمود: هيچ انجمنى فراهم نشود از نيكان و بدكاران كه بىياد خدا عز و جل از آن برخيزند جز اينكه در روز قيامت بر آنها مايه افسوس و دريغ باشد.پ 2- امام صادق (ع) فرمود:
انجمنى از مردم فراهم نگردد كه در آن ذكر خدا عز و جل و ذكر ما نباشد جز اينكه اين انجمنى در قيامت مايه افسوس آنان گردد، سپس فرمود:
امام باقر (ع) فرموده است: ذكر ما در شمار ذكر خدا است و ذكر دشمن ما در شمار ذكر شيطان.پ 3- امام باقر (ع) فرمود:
هر كه خواهد به كيل تام اجر برد بايد وقتى از مجلس خود برخيزد، بگويد: «سُبْحانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» «منزه باد پروردگارت پروردگار عزت از آنچه وصف مىكنند (ملحدان و جاهلان) درود بر رسولان و سپاس از آن
پروردگار جهانيان».پ 4- از ابى حمزه ثمالى، از امام باقر (ع) فرمود:
در توراتى كه تحريف نشده است نوشته است كه: موسى (ع) از پروردگارش در خواستى كرد، عرض كرد: پروردگارا! تو نزديكى به من، تا با تو راز گويم؟ يا دورى تا به تو فرياد كنم؟ خدا عز و جل به او وحى كرد: اى موسى! من همنشين هر آن كسم كه مرا ياد كند، پس موسى عرض كرد: كيست در پناه تو روزى كه جز پناهت پناهى نيست. فرمود: آن كسانى كه مرا ياد مىكنند و من هم آنها را ياد مىكنم و در راه من با هم دوستى مىكنند و من هم آنها را دوست مىدارم، آنانند كه چون خواهم به مردم روى زمين بلا و بدى برسانم براى خاطر آنان از همه آنان دفاع مىكنم.پ 5- از امام صادق (ع) كه رسول خدا (ص) فرمود:
هيچ مردمى نباشند كه با هم انجمن شوند در يك مجلسى و خدا عز و جل را نام نبرند و صلوات بر پيغمبر خود نفرستند جز اينكه آن مجلس مايه افسوس و زيان باشد بر ايشان.پ 6- امام صادق (ع) فرمود:
ذكر خدا در هنگام بول كردنت عيب ندارد، زيرا ذكر خدا در هر حال خوب است، از ذكر خدا خسته مشو.پ 7- امام صادق (ع) فرمود:
خدا عز و جل به موسى (ع) وحى كرد:
اى موسى! بفزونى مال، شاد مشو و مبال و يادم را وامنه در هر حال، زيرا فزونى مال، گناهان را فراموش سازد و وانهادن ذكر من، دلها را سخت و تيره كند.پ 8- از امام باقر (ع)، فرمود:
در توراتى كه تغيير داده نشده است، نوشته است كه موسى (ع) از پروردگارش پرسيد و چنين گفت: معبودا! راستش اين است كه مجلسى برايم پيش آمد مىكند كه من تو را عزيزتر و والاتر دانم از آنكه در آنها نامت را برم.
خداوند در پاسخ فرمود: نام بردن من در هر حال خوب است.پ 9- از امام صادق (ع) كه خدا عز و جل به موسى فرمود:
مرا در شبانه روز بسيار ياد كن و هنگام ياد من، خاشع باش و هنگام بلائى كه به تو دهم، صابر باش، درگاه ذكرم آسوده زى و مرا بپرست و چيزى را با من شريك مساز، سرانجام به سوى من است، اى موسى! مرا ذخيره خود ساز و گنج كردارهاى پاينده و شايسته خود را به من سپار.پ 10- از امام صادق (ع)، فرمود: خدا عز و جل به موسى فرموده است:
زبانت را دنبال دلت بنه تا سالم بمانى و در شبانه روز بسيار
مرا ياد كن و گناه را از سرچشمه و معدنش دنبال مرو تا پشيمان شوى، زيرا گناه وعدهگاه اهل دوزخ است.پ 11- امام صادق (ع) فرمود: در ضمن آنچه خدا با آن با موسى مناجات كرد اين بود كه فرمود: اى موسى! مرا در هيچ حالى فراموش مكن، زيرا كه فراموش كردن من، دل را بميراند.پ 12- از امام صادق (ع)، فرمود:
خدا عز و جل فرمايد: اى آدمىزاده! مرا در ميان مردم ياد كن تا تو را در ميان گروه بهترى از فرشتهها ياد كنم.پ 13- امام صادق (ع)، فرمود:
خدا عز و جل فرمايد: هر كه مرا در ميان جمعى از مردم ياد آورى كند، من او را در ميان جمعى از اشراف فرشتهها ياد آورى كنم.
